Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΜΒΟΛΙΟ;

Πάλι καίγεται ο τόπος μας. Η Αττική παραδομένη στις φλόγες. Από παιδάκι θυμάμαι-κάθε Αύγουστο-να καίγεται η πατρίδα μου. Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί. Το μπαλκόνι του σπιτιού μας γεμίζει στάχτες που φέρνει το μελτέμι απο τα βόρεια της Αττικής, νοιώθω ότι αυτές οι στάχτες είναι οι ενοχές μας, οι τύψεις μας. Μέσα στο μπαλκόνι ο μανιασμένος αγέρας κουβαλάει κομμάτια από τη μητέρα φύση που απαρνιόμαστε. Τα δέντρα που καίγονται είναι η ζωή μας, το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας. Δεν πρόκειται να αλλάξει τόσο το ανθρώπινο γονιδίωμα-έτσι ώστε να ζει αναπνέοντας το κάρβουνο-έχουμε ανάγκη τη φύση δίπλα μας. Μακρυά από τη μάννα φύση αρρωσταίνουμε, κοντά στη φύση μπορούμε να είμαστε υγιείς και ελεύθεροι. Ο εγκλωβισμός μας στις τσιμεντουπόλεις έγινε η εν-συνείδητη φυλακή μας, τον άνθρωπο των μεγαλουπόλεων χειραγωγεί καλύτερα η εξουσία, η τηλεόραση και οι σουπερ-αγορές τροφίμων, μέσα στις μεγαλουπόλεις αυξάνεται το άγχος και η επιθετικότητα των ανθρώπων. Οι κυβερνήσεις και οι συντεχνίες της υγείας αποφεύγουν να μιλούν για τα ψυχοκοινωνικά αίτια της ασθένειας. Τέτοιες αναφορές θα τίναζαν στον αέρα όλο το σύστημα της σύγχρονης διοίκησης και οικονομίας που βασίζεται στην δημιουργία ανεργίας και εκμετάλλευσης. Πολλές σύγχρονες μεγάλες κλινικές μελέτες μιλούν για τη σημασία που έχει το ψυχοσωματικό στρες, η κατάθλιψη και το εργασιακό ψυχοσωματικό φορτίο ως γενεσιουργός αιτία πληθώρας ασθενειών. Οι περισσότερο ελεύθεροι και ανυπότακτοι άνθρωποι της ιστορίας είχαν καταγωγή από ορεινές περιοχές, αυτοί αποτελούσαν και τον κύριο επαναστατικό πυρήνα εναντίον κάθε μορφής εξουσίας. Τα ψηλά βουνά και τα δέντρα γαλούχησαν το ελεύθερο φρόνημα. Οι κάτοικοι των πεδινών περιοχών είχαν περισσότερο πλούτο και καλοπέραση αλλά είχαν και χαμηλωμένες συνειδήσεις-συνήθως τα πήγαιναν πολύ καλά με την εξουσία. Μας καίνε τα δάση, μήτρα της ζωής, της υγείας, της ελευθερίας για να οδηγηθούμε όμηροι του τσιμέντου στα κλουβιά της υποταγής, στα χέρια των πολυεθνικών παρακαλώντας για ένα κομματάκι ψωμί- σαν τον φτωχό Λάζαρο που τρέφονταν από τα ψιχία του τραπεζιού των αφεντικών του. Ευγνώμων δούλος, υποταγμένος και μίζερος. Χρόνια τώρα περιμένω να φτιαχτεί ένα εμβόλιο για τον ιο της πυρκαγιάς. Για τον ιό της πονηρής γρίππης έφτιαξαν αμέσως εμβόλιο! Γιατί δεν φτιάχνουν ένα εμβόλιο για τον ιό της πυρκαγιάς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου