Σύμφωνα με άρθρο της Wall Street Journal, οι παραγγελίες εμβολίων για τη νέα γρίπη έχουν φτάσει μέχρι στιγμής τα 7 δισεκατομμύρια δολάρια, αναγορεύοντας έτσι το νέο εμβόλιο ως τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών. Οι πυλώνες πάνω στους οποίους βασίστηκε αυτή η αναίτια και άνευ προηγουμένου μεταφορά δημοσίων κονδυλίων σε ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, είναι τρεις:
1) Η κάλπικη κήρυξη πανδημίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ)
2) Το σκόπιμο κλίμα πανικού που προκλήθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και
3) Οι πρόθυμοι γιατροί κάθε ειδικότητας, οι οποίοι σιώπησαν στη λαθροχειρία του ΠΟΥ και έθεσαν εαυτόν στην υπηρεσία των ΜΜΕ, νομιμοποιώντας την επιχείρηση καταλήστευσης των δημοσίων ταμείων.
Στο παρόν σημείωμα θα ασχοληθούμε με τον ρόλο που έπαιξε ο ΠΟΥ στην κατασκευή της ψευδοπανδημίας, με τις πολλαπλές απόπειρες των ειδικών να πείσουν την κοινωνία για την επικινδυνότητα της κατάστασης, με την αναγκαιότητα ή όχι των εμβολίων, αλλά και με την παραφιλολογία διάφορων τσαρλατάνων αντιεμβολιαστών.
Μέχρι πρότινος, οι τομείς παρασκευής εμβολίων ήταν τα αποπαίδια των φαρμακευτικών εταιρειών. Τα εμβόλια ήταν σχετικά φθηνά, οι παλιές αρρώστιες που σκότωναν εκατομμύρια ανθρώπων είχαν τεθεί υπό έλεγχο -χάρη και στα εμβόλια- και οι ρυθμιστικές αρχές -μετά το φιάσκο του ροταϊού- απαιτούσαν μεγάλες κλινικές μελέτες για την εισαγωγή οποιουδήποτε νέου εμβολίου. Η στασιμότητα αυτή δεν ζημίωνε ιδιαίτερα τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, επειδή αποκόμιζαν μεγάλα κέρδη από άλλα πρωτότυπα φαρμακευτικά σκευάσματα που κυκλοφορούσαν, όπως αντιχοληστερολαιμικά (στατίνες), αντικαταθλιπτικά (SSRIs), φάρμακα που ανέστειλαν τις εκκρίσεις του στομάχου (πραζόλες) κλπ. Τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν όταν τα περισσότερα από τα παραπάνω φάρμακα, λόγω παρέλευσης δεκαετίας στην αγορά, άρχισαν να χάνουν τα δικαιώματα αποκλειστικής κυκλοφορίας (πατέντες) και έτσι να αντιμετωπίζουν έντονο ανταγωνισμό από παρασκευαστές αντιγράφων φαρμάκων, οι οποίοι πουλούσαν τις ίδιες φαρμακευτικές ουσίες σε πολύ φθηνότερη τιμή.
Υπό τις νέες αυτές συνθήκες, οι μεγάλες εταιρείες στράφηκαν σε μία ομάδα φαρμάκων η οποία είναι ουσιαστικά απρόσβλητη στον ανταγωνισμό: τα βιολογικά φάρμακα. Αντισώματα, κυτοκίνες, διαλυτοί υποδοχείς, πρωτεϊνες και φυσικά , εμβόλια. Τα φάρμακα αυτά ονομάζονται βιολογικά επειδή δεν είναι μικρές χημικές ουσίες που παρασκευάζονται συνθετικά, αλλά μεγάλα βιομόρια που παρασκευάζονται με την βοήθεια ζωντανών οργανισμών (βακτήρια, μύκητες, ακόμα και αυγά!). Ως προϊόντα πολύπλοκης σύστασης, είναι σχεδόν αδύνατο να αντιγραφούν από άλλους μικρούς παρασκευαστές οι οποίοι αν θέλουν να παράγουν δικά τους ομοειδή προϊόντα πρέπει ουσιαστικά να τα ξαναφτιάξουν από την αρχή με δικές τους διαδικασίες, πράγμα καταπληκτικά κοστοβόρο και πολύπλοκο.
Τα εμβόλια πληρούν όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις. Η κυριότερη ανοσία που προσφέρουν είναι έναντι της λήξης της πατέντας και σε αυτό οφείλεται ουσιαστικά η επιχείρηση αναγέννησης τους. Υπήρχε βέβαια ένα πρόβλημα: ο κόσμος δεν χρειάζονταν άλλα εμβόλια. Ήδη είχαν καταπολεμηθεί σχεδόν όλες οι αρρώστιες για τις οποίες χρειάζονται: ευλογιά, πολιομυελίτιδα, ερυθρά, ιλαρά, ηπατίτιδα, μηνιγγιτιδόκοκκος κλπ. Άρα, η μόνη ελπίδα που παρέμενε ήταν η γνωστή παλιά μέθοδος: η εφεύρεση νέων νόσων. Στην ευφυή αυτή μέθοδο πρόκλησης τεχνητής ζήτησης φαρμάκων, έχουν αριστεύσει οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι συνεργάτες τους. Τι να πρωτοαναφέρουμε: προδιαβήτης, διαβήτης, προυπέρταση, υπέρταση, προοστεοπόρωση, οστεοπόρωση, μεταβολικό σύνδρομο, πρώιμη διάγνωση καρκίνου, προκατάθλιψη, κατάθλιψη, υπερκινητικότητα, σεξουαλική διαταραχή, δυσθυμία, διπολική διαταραχή κλπ. Η λίστα δεν έχει ουσιαστικά τέλος.
Οι παθήσεις που αναφέραμε όμως αποτελούν νοσολογικές οντότητες που ορίζονται με βάση την απόκλιση από την φυσιολογική τιμή ενός δείκτη, π.χ. τη γλυκόζη του αίματος. Το μόνο που έχεις να κάνεις σε μία τέτοια περίπτωση για να εφεύρεις μία νόσο είναι να "θολώσεις" τα όρια ανάμεσα στο φυσιολογικό και το μη φυσιολογικό. Τα εμβόλια όμως εμφανίζουν μια ιδιαιτερότητα Είναι αδύνατον να εφεύρεις έναν καινούργιο παθογόνο μικροοργανισμό (αν και κάποιοι καχύποπτοι υποστηρίζουν το αντίθετο) έναντι του οποίου -κατόπιν- θα μπορούσες να παράγεις ένα εμβόλιο.
Οι μεγάλοι διανοητές των εταιρειών όμως δεν κολλάνε σε τέτοιες λεπτομέρειες: αντί να σχεδιάσουν νέα μικρόβια (ή ιούς), εκμεταλλεύονται τα υπάρχοντα και τα παρουσιάζουν ως μείζονες παγκόσμιες απειλές. Στη διάθεσή τους έχουν τους υπεύθυνους των παγκόσμιων οργανισμών υγείας (ΠΟΥ, CDC, FDA, EMEA κλπ), οι οποίοι εδώ και 5 χρόνια έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι ο μαύρος ιππότης της αποκάλυψης πλησιάζει. Σε κάθε (επαν)εμφάνιση ιού, είτε αυτός είναι ο SARS, είτε ο Coxackie, είτε ο Embola, είτε η γρίπη των πτηνών, ο πολίτης σέρνεται από τα αυτιά μέσα στον τηλεβόα του ΠΟΥ μέχρι που να πειστεί ότι το ζήτημα δεν είναι ΑΝ θα ξεσπάσει πανδημία, αλλά ΠΟΤΕ.
Μετά από τόσες αποτυχημένες προσπάθειες και τόση κινδυνολογία, η επόμενη απειλή όφειλε να είναι αποκαλυπτικών διαστάσεων. Και όταν τον Απρίλιο του 2009 η ευκαιρία δόθηκε, ο ΠΟΥ την άρπαξε από τα μαλλιά. ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΤΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ. Μέχρι τις 9 Μαϊου του 2009 ως πανδημία γρίπης οριζόταν ως ένας ιός "που προκαλεί τεράστιο αριθμό θανάτων" (WHO 2003-9 "An influenza pandemic occurs when a new influenza virus appears against which the human population has no immunity, resulting in epidemics worldwide with enormous numbers of deaths") 1,2,3 . Την επόμενη ημέρα η φράση "resulting in epidemics worldwide with enormous numbers of deaths" είχε ως δια μαγείας εξαφανιστεί, καθιστώντας τους επιστημονικούς ορισμούς πατσαβούρι με το οποίο κάποιοι σκουπίζουν τα παπούτσια τους.
1)Doshi P. How should we plan for pandemics? BMJ, 2009, 339: 603-5
2)WHO. Pandemic preparedness. http://web.archive.org/web/20050207101237. Η σελίδα αυτή περιέργως είναι ανενεργή. Το παλιό έγγραφο μπορείτε να το βρείτε στο http://medconsumers.files.wordpress.com/2009/09/who_pandemic_may_1_2009.pdf
Σύμφωνα με το συγκεκριμένο -προ 10ης Μαϊου- έγγραφο του ΠΟΥ μία πανδημία γρίπης θα προκαλέσει από 2-7,4 εκατομμύρια θανάτους. Προς το παρών η νέα γρίπη δεν έχει σκοτώσει πάνω από 5000 ανθρώπους παγκοσμίως! (η παλιά -εποχική γρίπη σκότωνε ετησίως 250 με 500.000 ανθρώπους).
3)http://www.who.int/csr/disease/influenza/pandemic/en/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου