Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009
ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΦΑΡΜΑΚΑ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)
Το τοπίο της αγοράς αντιγράφων φαρμάκων στην Ελλάδα δεν έχει μεταβληθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, πέραν του ότι οι εταιρείες που παρασκευάζουν τέτοια φάρμακα αυξάνονται και πληθύνονται. Ο λόγος για τον οποίον οι εταιρείες αντιγράφων ευημερούν είναι το υψηλό περιθώριο κέρδους με το οποίο δουλεύουν. Πουλάν φάρμακα για τα οποία όλη η δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία φαρμακολογικής έρευνας, κλινικής αξιολόγησης και εμφύτευσης στη συνταγογραφική μνήμη των γιατρών (και αυτό το τελευταίο είναι το ακριβότερο όλων!) έχει γίνει από άλλους, δηλαδή από την εκάστοτε εταιρεία που ανακάλυψε και εισήγαγε στην αγορά το πρωτότυπο φάρμακο. Δεν χρειάζεται να λυπόσαστε την αρχική εταιρεία-πολυεθνική, επειδή ήδη στα 10 χρόνια που έχαιρε των αποκλειστικών δικαιωμάτων πώλησης του φαρμάκου, πουλούσε το φάρμακό της τόσο ακριβά που έβγαλε λεφτά αρκετά για να τραφούν και τα τρισέγγονα των τρισέγγονων όλων των μεγαλομετόχων της.
Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι τα αντίγραφα πρέπει να πουλιούνται φθηνότερα από τα πρωτότυπα. Το ερώτημα είναι, πόσο φθηνότερα; Στην Ελλάδα η τιμή των αντιγράφων φαρμάκων είναι ορισμένη δια νόμου στο 80% της τιμής πώλησης του αντίστοιχου πρωτότυπου φαρμακευτικού προϊόντος (Ν 3408, ΦΕΚ 272/4-11-2005, άρθρο 13). Η απαίτηση αυτή του νομοθέτη είναι απόλυτα παράλογη. Ο Camus μας κοιτάει από ψηλά και γελάει: μην ξεχνάμε ότι το κράτος -δια του ΕΟΦ- εγγυάται ότι είναι τα αντίγραφα είναι όλα ισάξια. Συνεπώς ο νομοθέτης, με την δια νόμου καθήλωση της τιμής των αντιγράφων στο 80% του πρωτότυπου, καταργεί την μοναδική χρησιμότητα των αντιγράφων για την κοινωνία: τον ελεύθερο ανταγωνισμό σε επίπεδο τιμών δια του οποίου θα προσκομίσουν οφέλη τα ασφαλιστικά ταμεία. Αναγκάζοντάς τα να πουλιούνται όλα στην ίδια τιμή, οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι γιατροί και οι φαρμακευτικές πολυεθνικές. Οι γιατροί, επειδή τα αντίγραφα αναγκάζονται πια να ανταγωνίζονται για το μερίδιό τους στην αγορά με τον μόνο τρόπο που τους απομένει, δηλαδή τη μίζα και οι μεγάλες πολυεθνικές επειδή δεν υφίστανται ουσιαστικό ανταγωνισμό από τα όμοια προϊόντα. Στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις ΗΠΑ οι τιμές των αντιγράφων φθάνουν μέχρι και στο 10% των πρωτότυπων, επιτρέποντας στα ταμεία καταπληκτικές περικοπές δαπανών. Τα υπόλοιπα είναι απλά μαθηματικά τα οποία θα τα συνεχίσουμε στο επόμενο σημείωμά μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου