Μία από τις αγαπημένες καλοκαιρινές συνήθειες των φίλων μας από την Θεσσαλονίκη (αλλά τελευταίως και από τη Βουλγαρία, Σερβία και Ρωσία) είναι να απολαμβάνουν τα καταγάλανα νερά της Χαλκιδικής και να παστώνονται σαν αλευρωμένες μαρίδες, στις χρυσές αμμουδιές της, με πάσης φύσεως αντηλικά. Για τους κατοίκους της Νύφης του Θερμαϊκού, η Χαλκιδική ισοδυναμεί με τον Παράδεισο. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε Σαββατοκύριακό, στον πηγαιμό προς την Χαλκιδική, σχηματίζονται ουρές χιλιομέτρων αποτελούμενες από εκστασιασμένους Θεσσαλονικείς οι οποίοι αγαλιάζουν και μόνο με τη σκέψη ότι τη Δευτέρα θα περιγράφουν στους συναδέλφους τους πόσες ώρες ήταν μποτιλιαρισμένοι στο δρόμο για την Αλεξάνδρεια...ε συγγνώμη Κασσάνδρεια. Κλασσική περίπτωση παραληρήματος, όπου άλλα έχεις βιώσει, άλλα θυμάσαι και άλλα περιγράφεις. Μη ξεχνάμε ότι είναι οι ίδιοι άνθρωποι, οι προπαπούδες των οποίων είδανε με τα μάτια τους τον ίδιο τον Άγιο Δημήτριο, καβάλα στο άτι του, να ξιφουλκεί και να παίρνει στο κατόπι τους εχθρούς τις πόλης. Είμαι σίγουρος ότι υπό την επίρεια της Χαλκιδικίνης, θα ανακηρύξουν σε νέο πολιούχο την Αγία Σιθωνία.
Ζητάμε συγγνώμη για το λογοτεχνικό ξεστράτημά μας και ως σύγχρονοι Αϊ Δημήτρηδες, επαναξιφουλκούμε κατά των αντηλιακών και δη κατά αυτών που χρησιμοποιούνται στη Χαλκιδική από τους ασπρουλιάρηδες Βαλκάνιους, εν είδη συλλογικού Αντιιμπεριαλιστικού τάματος.
Στο προηγούμενο σημείωμά μας λοιπόν, είχαμε αναφέρει ότι κάποιες αιτιάσεις περί συσχέτισης χρήσης αντηλιακών και πρόκλησης μελανώματος είχαν αντιμετωπιστεί από την επιστημονική κοινότητα ως υπερβολικές. Υπερβολικές; Δε θα το έλεγα:
Το 2007, η επιστημονική ομάδα του καθηγητή Cedric Garland (ο Garland μαζί με τον Richard Setlow από το National Laboratory του Brookhaven ήταν αυτοί που θεμελίωσαν τη σχέση UVA και μελανώματος) από το Τμήμα Προληπτικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, προέβη σε μία συστηματική ανασκόπηση της σχέσης χρήσης αντηλιακών και εμφάνισης μελανώματος, λαμβάνοντας υπ’ όψη σε ποιο γεωγραφικό πλάτος χρησιμοποιούνταν. Βασιζόμενοι σε επιδημιολογικά στοιχεία ανακάλυψαν ότι η χρήση αντηλιακών σε γεωγραφικό πλάτος άνω των 40ο αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος. Απέδωσαν αυτό το εύρημα στην μειωμένη φυσική προστασία που έχουν οι κάτοικοι Ευρωπαϊκών περιοχών που διαμένουν σε βορειότερα γεωγραφικά πλάτη, λόγω ανοιχτόχρωμου δέρματος (Gorham E, Mohr S, Garland C et al. Do sunscreens increase risk of melanoma populations residing at higher latitudes? Ann Epidemiol. 2007,17:956-63). Ο μέσος Έλληνας αναγνώστης μάλλον θα θεωρεί ότι κάτι τέτοιο αφορά τους κατοίκους μακρινών περιοχών, π.χ. από την Ολλανδία και πάνω. Τον πληροφορούμε ότι ο 40ος παράλληλος περνάει από την Πιερία και τη Νότια Χαλκιδική, κάτι που -πέραν των όποιων φυλετικών διαφοροποιήσεων!- θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι Θεσσαλονικείς που κάθε καλοκαίρι μεταφέρουν την πόλη τους 100 χιλιόμετρα πιο νότια, στα παράλια της Χαλκιδικής, ίσως θα πρέπει να νοιώθουν λιγότερες ενοχές αν ξεχνάν να αλειφτούν με αντηλιακό!
Καταλαβαίνουμε ότι μελέτες όπως αυτή που παρουσιιάσαμε, είναι επιδημιολογικές και ως εκ τούτου εμπεριέχουν μεγάλο ποσοστό αβεβαιότητας στα συμπεράσματά τους. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τις αρχές, σε άλλες περιπτώσεις, να υιοθετήσουν τα συμπεράσματα άλλων επιδημιολογικών και οικολογικών μελετών όταν αυτές απεδείκνυαν ότι … ο ήλιος σκοτώνει. Οι υγειονομικές πολιτικές όμως δε χαράζονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Απαιτείται περίσκεψη και τεκμηρίωση, αμφότερες απούσες από το υγειονομικό μας σκηνικό.
ΥΓ:Προς αποφυγή παρεξηγήσεως, δεν προτείνουμε να μένετε στον ήλιο, καιγόμενοι επί ώρες, εκτός και αν θέλετε να βγάλετε φλύκταινες και να βλάψετε τον εαυτό σας. Το μήνυμά μας είναι απλό: όπως με όλα τα πράγματα έτσι και με την έκθεση στον ήλιο δεν χρειάζονται υπερβολές, ούτε προς τη μία πλευρά, ούτε προς την άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου