ΦΤΩΧΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ!

Οι αλλαγές που θέλει να κάνει ο Ομπάμα στο τρέχον σύστημα-ποιό σύστημα;-υγείας των ΗΠΑ δίνουν μια αφορμή για εκτενείς επι της ουσίας συζητήσεις πάνω στο καυτό ζήτημα: Κοινωνικές ανισότητες και υγεία. Στις ΗΠΑ τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της βιομηχανίας της υγείας δεν ευνόησαν ούτε την ιδέα της υγείας ως δημόσιου αγαθού, ούτε την ιδέα της ανάληψης από το κράτος της φροντίδας κάποιων ασθενεστέρων οικονομικά τάξεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ρόναλντ Ρηγκαν έκανε συστηματική καμπάνια στα ΜΜΕ εναντίον της κοινωνικής ιατρικής (there is no thing such social medicine!) και ανέκαθεν στις ΗΠΑ -ιδιαίτερα η συντηρητική παράταξη -προσπαθούσε να μειώσει όσα κράτη παγκόσμια είχαν οργανωμένα δημόσιου χαρακτήρα συστήματα υγείας (πχ Βρετανία, Γαλλία). Δεν έχει γίνει βέβαια γνωστό στο ευρύ κοινό ότι η νοσηρότητα και η θνητότητα σε πολλά νοσήματα είναι περισσότερο αυξημένη- όπως και η μέση διάρκεια της επιβίωσης είναι μικρότερη-στις ΗΠΑ σε σχέση με χώρες που διαθέτουν συστήματα υγείας κοινωνικού-δημόσιου χαρακτήρα (Καναδάς, Γαλλία, Βρετανία). Γενικώτερα η υγεία των ανθρώπων φαίνεται ότι είναι καλύτερη όταν ζουν σε χώρες οπου δεν υπάρχει τεράστια οικονομική ανισότητα μεταξύ των διαφορετικών κοινωνικών τάξεων. Ενα βιβλίο ευαγγέλιο κατα τη γνώμη μου το οποίο προτείνω είναι του καθ. Richard Wilkinson, Inequality and Health στο οποίο παρουσιάζει εξαιρετικά επιδημιολογικά στοιχεία και τα συσχετίζει με τους δείκτες υγείας, το προσδόκιμο επιβίωσης και την ποιότητα ζωής των διαφόρων λαών. Το βιβλίο υπεισέρχεται βαθειά μέσα σε κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες των σύγχρονων κοινωνιών και την συσχέτιση τους με την υγεία. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι φτώχεια και έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης βαδίζουν χέρι-χέρι με κακή υγεία και κακή ποιότητα ζωής.