ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Γράφει ο από κάτω

Από την στιγμή που ζούμε σ΄ένα δράμα (η ζωή μας) ,και του αφαιρέσουμε την λύση -υπέρβαση του (που μέχρι τώρα αυτό προσδοκούσαμε διακαώς) , μας περισσεύει η σπείρα που έχει νόημα όντας υπαρκτή και μάλιστα χωρίς ίχνος απελπισίας γιατί είναι και μετρήσιμη πλέον από τον χρόνο

Τώρα γράφω εγώ (με μπλε) και επιτρέψτε μου να επαυξήσω. Το κείμενό μου έχει και παιδαγωγικό-φιλολογικό ρόλο. Δείτε το ως άσκηση σφιχτού κειμένου.

Συνοψίζοντας, ο Καμύ ισχυρίζεται -και ομολογώ πειστικότατα- ότι η ζωή μας ισοδυναμεί με ένα  αενάως επαναλαμβανόμενο δράμα. Στην άποψή του αυτή θυμίζει τον Παρμενίδη και το Πλάτωνα, οι οποίοι θεωρούν ότι οι βασικές έννοιες αυτού του κόσμου (γνώση, αρετή κλπ) είναι άχρονες και αιώνιες και θεϊκά σχεδιασμένες ώστε κάθε μεταλλαγή να είναι ανεδαφική. Το σημαντικό στον Καμύ είναι ότι σε αντίθεση με τη μοιρολατρική διάθεση των αρχαίων Ελλήνων δεν προσφεύγει σε μυστικιστική-θεολογική προσέγγιση των αιώνιων εννοιών, αλλά προετείνει διέξοδο-λύση που μπορεί να βοηθήσει το σύγχρονο δυτικό άνθρωπο. Και η διέξοδος αυτή είναι η συνειδητοποίηση της έλλειψης λύσης, γεγονός που δρα λυτρωτικά. Όταν δεν προσδοκάς σωτηρία ακυρώνεις τόσο τον παράδεισο, αλλά -και αυτό είναι το σημαντικότερο- και την κόλαση.   

Το πρόβλημά μου με τον Καμύ είναι ότι το επιχείρημα "λύση=η μη λύση" είναι κυκλικό και κάπως ατελέσφορο. Σα να αδυνατεί να βρει τη διέξοδο και αποδέχεται ότι θα περάσει τη ζωή του κουτουλώντας στους 4 τοίχους. Πιστεύω ότι μας χρειάζεται μια πιο παραγωγική προτροπή. Απλώς ο ποιητής μας λέει ότι κάθε έρευνα είναι μάταιη και προτείνει την αποδραματοποίηση του όλου θέματος, αποδεχόμενος τη ματαιότητα. Μάταιη η ματαιότητα. 
Από την άλλη, θεωρώ την προσέγγισή του πολύ πιο ατόφια, ανδρίκια και ξεκάθαρη. Ουσιαστικά απελευθερώνει το Δυτικό άνθρωπο από την αναζήτηση λύσεων, οι οποίες σε όλα τα προηγούμενα φιλοσοφικά συστήματα -ελλείψη λύσεως-κατέλληγαν να αναφέρονται στο "Θείο". Έλα στο Θείο!

Με κοιτάει στα μάτια έτοιμο να με κατασπαράξει κι εγώ σπαράζω και σκέφτομαι...

Η Ελληνική οικονομική κρίση του σήμερα, εκτός των πολλών κακών που μας φορτώνει στην ιδιοσυγκρασία μας ως λαό, ελπίζουμε ότι θα αφήσει και κάποιο «καλό». Αν θα μπορούσε να βγει κάποιο τέτοιο ,θα είναι αυτό που προτάσσει ως επιχείρημα και ο «από πάντα yesman» πρωθυπουργός μας, ότι στο τέλος (αν ζήσουμε) θα έχουμε πιο οργανωμένο κράτος.
Πάντως το σίγουρο είναι ότι, ένα από τα πρώτα συμπτώματα της κρίσης είναι η ανασφάλεια στο εργασιακό περιβάλλον, που οδηγεί σε απελπισία και καταλήγει τροχοπέδη στην σκέψη και στην ζωή .Βέβαια μέχρι να συμβεί αυτό ,υπάρχουν ατέλειωτες νύχτες άυπνες , γεμάτες άγχος και σκέψεις. Αυτές οι τελευταίες ξεκινούν ως καθαρές αναλύσεις με προγραμματισμό αλλά πολύ εύκολα καταλήγουν σε κραυγές. Ολες αυτές, είτε πρώιμες η όχι ,φτάνουν το πρωί μετά από ολονύχτια μάχη να εκρήγνυνται σαν λάβα και να ξεχύνονται στο μυαλό μας.
Να το εκμεταλλευτούμε τώρα που μπορούμε .
Στην αρχή αυτής της διαδικασίας (της οργανωμένης και πάντως πριν την απελπισία) από τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό προς επεξεργασία είναι αυτά που ζει κάποιος κάθε μέρα. Και βλέποντας τα , διακρίνει την περιοδικότητα τους (που είναι ατέρμονη). Τα παραλληλίζει με τα φυσικά φαινόμενα (σαν πρωτόγονος άνθρωπος) ,όπως την ανατολή και τη δύση του ηλίου με την γέννηση και τον θάνατο η με την πείνα που σε τρώει η και με πιο ανώδυνα όπως ο ύπνος.
Εκεί σπέρνει τους σπόρους της απελπισίας μέσα του και έρχεται ο Σίσυφος και του χτυπά την πόρτα (και όχι κανένα ευγενικό χτύπημα-τικ τοκ- αλλά βροντά-νταγκ ντουγκ- για να ρίξει την πόρτα).
Αρχίζεις να αμύνεσαι με ότι έχεις (μόνο το μυαλό σου) και παίρνοντας δάνεια από την ιστορία, ψελλίζεις για αναγεννημένους φοίνικες ,για μετενσάρκωση η για μεταθανάτια ζωή… Αλλά έτσι απροπόνητοι που είμαστε (μέσα στην σαβούρα της ζωής μας) ,χάνουμε ,με γκολ από τα αποδυτήρια ,ταυτόχρονη αποβολή και τους διαιτητές κόντρα (και πληρωμένους).
Μας ξεσκίζει λοιπόν και δεν είναι αστείο γιατί μας ξεσκίζει πραγματικά και όχι με τα σαγόνια του Γκμόχ. Εχει ανδρωθεί σε τέρας ,με τα νύχια του ακονισμένα και έξω…
Με κοιτάει στα μάτια έτοιμο να με κατασπαράξει κι εγώ σπαράζω και σκέφτομαι….
Κάπου πρέπει να σκαλώσω γιατί η πτώση είναι επώδυνη και αφού συντριβώ θα πρέπει να ανεβάσω πάλι το φορτίο μου και να ξαναπέσω ξανά και ξανά.
Ενας δρόμος για να αλλάξεις γήπεδο και να αντισταθείς, είναι η επιστήμη. Να γίνει μια υπέρβαση (όχι κάτι συνταρακτικό) στον τρόπο σκέψης .Ας γίνουμε πιο επιστήμονες και ας φύγουμε από την φιλοσοφία. Πολλές φορές η λύση είναι πιο εύκολη αν αντιμετωπιστεί ως τέτοια. (Βλέπε γόρδιο δεσμό που δεν χρειάζεται ντε και καλά να λυθεί -βέβαια ούτε και να τον αφήσεις απείραχτο- αλλά να ακονίσεις τα μαχαίρια σου). Το τέρας μέσα σου ακονίζει τα νύχια του ,εσύ ακόνισε τα μαχαίρια σου και άσε τις προσευχές.
Οπως το πρόβλημα του λαβύρινθου σε ένα περιοδικό με σταυρόλεξα , μοιάζει άλυτο (πολλές φορές ,δεν έχει λύση και έχει μόνο αδιέξοδα) όταν το διαβάζεις τυπωμένο και περιορισμένο στις δύο διαστάσεις . Προσπαθείς να βρεις την λύση έχοντας μετατρέψει τον εαυτό σου σε δισδιάστατο όν (η όνο). Αλλά αν προσθέσεις άλλη μια διάσταση σε σένα τότε χρειάζεται ένα πηδηματάκι για να ξεφύγεις. Το κρατάμε αυτό στο νου μας και φωνάζουμε τον Σίσυφο για καφέ και του ανοίγουμε την πόρτα. Δεν είναι σταυρόλεξο, αλλά τέτοιου είδους άλυτα προβλήματα, ατέρμονα ,μπορούν να ξεπεραστούν με την προσθήκη μιας επιπλέον διάστασης. Δίνουμε στο εαυτό μας κάτι που μπορεί να καταλάβει ως διάσταση και βιώνει ήδη σ’ αυτήν (το χρόνο). Η απελπισία του μύθου του Σίσυφου που περιγράφει ανθρώπους που ζουν μέσα στον χρόνο και αυτοί ,επικεντρώνεται στην μη λύση ,παρά στο ότι δεν τελειώνει το δράμα. Ο άνθρωπος πλέον μπορεί να ανεχτεί ένα τέρμα , έστω και δύσκολα μπορεί ,ακόμη και αναγκαστικά ,να δεχτεί τον θάνατο, οπότε ξέρει ότι το πρόβλημα του δεν είναι στο ότι δεν τελειώνει το δράμα , αλλά στο ότι επαναλαμβάνεται. Βάζοντας του την υφιστάμενη παράμετρο της διάστασης του χρόνου σε πρώτο πλάνο , μετασχηματίζεται η ζωή του από δισδιάστατη σε τουλάχιστο με τέσσερεις διαστάσεις (όπως στην κανονική ζωή) και ο φαύλος – ατέρμονος κύκλος αυτόματα αλλάζει, σε σπείρα που ναι μεν γυρίζει ,γύρω γύρω αλλά κάθε φορά σε άλλο επίπεδο (χρονική στιγμή).
Ας αφήσουμε περισσότερο φώς να μπει μέσα και ας κεράσουμε του Σίσυφου και κουλουράκι με τον καφέ.
Από την στιγμή που ζούμε σ΄ένα δράμα (η ζωή μας) ,και του αφαιρέσουμε την λύση -υπέρβαση του (που μέχρι τώρα αυτό προσδοκούσαμε διακαώς) , μας περισσεύει η σπείρα που έχει νόημα όντας υπαρκτή και μάλιστα χωρίς ίχνος απελπισίας γιατί είναι και μετρήσιμη πλέον από τον χρόνο .
Αφαιρούμε λοιπόν από την ζωή μας την δυτικού τύπου στόχευση (αν και αυτή μας βοήθησε) και ζούμε καημένοι πάντα (υπό την τρόικα) με πιο «ανατολίτική» διάθεση , κλείνοντας το μάτι στον Σίσυφο , μαθαίνοντας του ως ξόρκι το ακόλουθο παιδικό ποιηματάκι

Σπάραξε άνθρωπε σπάραξε
και χύσε τα απολυμαντικά σου δάκρυα,
στα πεζοδρόμια της πόλης σου που
βρωμίζουν και βρωμίζουν

Σπάραξε άνθρωπε σπάραξε
και λύσε τα μυστικά σου μυστικά.
Ξεκίνα πάλι απ΄την αρχή
ξανά και ξανά

Ακόμη και στον Στάλιν πάμε κόντρα……

Με κοιτάει στα μάτια έτοιμο να με κατασπαράξει κι εγώ σπαράζω και σκέφτομαι...

ΠΡΟΣΕΧΩΣ. Σε ακατάληπτη γραφή....

Merry Christmas

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Ladies and Gentlemen... THE CRAMPS

Ουδέν σχόλιον

Ε Ε Εφυγε

Σύμφωνα με νεότερα δεδομένα, η κακοκαιρία θα πάει καρφί για Νότιο Ελλάδα: Ευβοια, Άνδρο, Αττική, Κρήτη (Θα θαφτεί ο Ψηλορείτης) και τα τοιαύτα.Η Β. Ελλάδα και η πόλη μου, Κιλκίς, θα φάνε απλώς ξερόκρυο.

Ε Ε Ερχεται

Ωι Ωι Ωι μανα μ. Την μεθεπόμενη Δευτέρα θα το δαγκώσουμε κανονικά. Αντε και καλά χιόνια. (Κάντε κλικ στην εικόνα. Μεγαλώνει. Κάτι όπως όταν σε χαϊδεύει η Τζούλια)

We're just a million little god's causin rain storms turnin' every good thing to rust

Πραγματικά πολύ μεγάλο συγκρότημα
(μόνο που στα μακρινά χάνεται ο μπασίστας -και ο ακορντεονίστας)

Νικολάι Γκόγκολ: Το ημερολόγιο ενός τρελού

 

READY TO START

Όσοι έσπευσαν να θάψουν τη νέα πορεία των Arcade Fire, δεν κατάλαβαν ότι οι άνθρωποι τροποποίησαν τη σκέψη τους και πλέον αμφισβητούν τους αμφισβητίες. Το Ready to Start είναι η επιτομή του ανθρώπου (modern man?) που βγαίνει από τη μαυρίλα των εργολάβων της αμφισβήτησης (οι απόφοιτοι των καλών τεχνών) και τείνει ευήκουον ους προς τις σειρήνες της συντηρητικής μπουρζουαζίας, αναγκαζόμενος όμως να είναι δυστυχής επειδή -λόγω ανατροφής- είναι αναγκασμένος να την αμφισβητεί. Οι αριστεροί που αλλάζουν και μετατρέπονται απρόθυμα σε δεξιούς. Δύο φορές λοιπόν δυστυχής ο Modern Μan επειδή αφενός αρνιέται την καταγωγική του κουλτούρα, αφετέρου αρνιέται την κουλτούρα των νεόπλουτων, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει ότι μόνο μέσα στην τελευταία μπορεί να αναδυχθεί (Ready to Start). Άσε που τον έφτυσε και η γκόμενα (if I was yours, that I'm not) οπότε όλα φαντάζουν ως μονόδρομος. Αφού δε μπορώ να σε αγαπάω, θα κάνω αυτό που δε χωνεύεις: θα προσφέρω τις υπηρεσίες μου στους businessmen. Και θα πάω να ζήσω δυστυχισμένος και στα προάστια. Να αρνιέσαι αυτό που επιδιώκεις: ΚΑΤΑΡΑ. Και τέχνη είναι να εκφράζεις αυτήν την κατάρα.

etre avec toi

Toute ma vie, etre avec toi
Toute ma vie, etre avec toi
... toi tu m'aimes

Toute ma vie, etre avec toi
Toute ma vie, etre avec toi
... toi tu m'aimes

Εγώ τώρα γιατί νομίζω ότι μιλάει για τον εαυτό της;

That's why we are still waiting.

So I wait my turn, I'm a modern man
And the people behind me, they can't understand
Makes me feel like
Makes me feel like

So I wait in line, I'm a modern man
And the people behind me, they can't understand
Makes me feel like
Something don't feel right

Like a record that's skipping
I'm a modern man
And the clock keeps ticking
I'm a modern man
Makes me feel like
Makes me feel like

In my dream I was almost there
Then you pulled me aside and said you're going nowhere
They say we are the chosen few
But we're wasted
And that's why we're still waiting
On a number from the modern man
Maybe when you're older you will understand
Why you don't feel right
Why you can't sleep at night now

In line for a number but you don't understand
Like a modern man
In line for a number but you don't understand
Like a modern man

Oh I had a dream I was dreaming
And I feel I'm losing the feeling
Makes me feel like
Like something don't feel right
I erase the number of the modern man
Want to break the mirror of the modern man
Makes me feel like
Makes me feel like

In my dream I was almost there
Then you pulled me aside and said you're going nowhere
I know we are the chosen few
But we're wasted
And that's why we're still waiting
In line for a number but you don't understand
Like a modern man
In like for a number but you don't understand
Like a modern man

And you feel so right
But how come you can't sleep at night?
In line for a number but you don't understand
Like a modern man

I'm a modern man
I'm a modern man
I'm a modern man
I'm a modern man

To bow down to them, it's better than to be left alone!

Businessmen drink my blood
Like the kids in art school said they would
And I guess I'll just begin again
You say can we still be friends

If I was scared, I would
And if I was bored, you know I would
And if I was yours, but I'm not

All the kids have always known
That the emperor wears no clothes
But to bow down to them anyway
Is better than to be alone

If I was scared, I would
And if I was bored, you know I would
And if I was yours, but I'm not

Now you're knocking at my door
Saying please come out with us tonight
But I would rather be alone
Than pretend I feel alright

If the businessmen drink my blood
Like the kids in art school said they would
Then I guess I'll just begin again
You say can we still be friends

If I was scared, I would
And if I was pure, you know I would
And if I was yours, but I'm not

Now I'm Ready to Start

If I was scared, I would
And if I was pure, you know I would
And if I was yours, but I'm not

Now I'm Ready to Start

Now I'm Ready to Start
I would rather be wrong
Than live in the shadows of your song
My mind is open wide
And now I'm ready to start

Now I'm Ready to Start
My mind is open wide
Now I'm Ready to Start
Not sure you'll open the door
To step out into the dark
Now I'm ready!

ΤΙ ΛΑΟΣ ΤΙ ΣΥΡΙΖΑ;

Μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται. Ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτος επειδή είναι ανειλικρινής και υποκριτικός. Το παρακάτω άρθρο του Γιάννη Σιδέρη, από το www.protagon.gr, αποτελεί επίκαιρο δείγμα αληθειών που κανείς δεν τολμάει να εκστoμίσει, επειδή ο δυναστευτικός αριστερός λόγος επιμένει να επικεντρώνεται στη διαστρέβλωση των προβλημάτων και συνεπώς, όχι στις λύσεις. Ελέω κρίσης, είναι καιρός να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να σταματήσουμε να κάνουμε τις μωρές παρθένες. Οι μετανάστες μπορεί μεν να αποτελού(σα)ν φθηνή λύση, αλλά αποτελού(σα)ν και πρόβλημα προς επίλυση. Η αριστερά, η οποία όφειλε να αρθρώσει το σύγχρονο λόγο και να προάγει την πρακτική λύση (υπάρχει προοδευτική σκέψη που δεν είναι πρακτική;;;;), ηθικολογεί εκ του ασφαλούς και ψαρεύει σε θολά νερά. Τι ΛΑΟΣ τι ΣΥΡΙΖΑ; Τελικά, η αριστερά με τις πράξεις της εκτρέφει το ρατσισμό, ώστε να έχει λόγο ύπαρξης. Από το "πέσμου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι", περάσαμε στο "πέσμου τον εχθρό σου να σου πώ τι δεν είσαι". 

Οι λαθρομετανάστες και το μέλλον που ανατέλλει. 20/10/2010
του Γιάννη Σιδέρη
Ο Γιώργος Παπανδρέου όταν του επισημαίνεις το πρόβλημα των μεταναστών απαντάει «έχω υπάρξει και ‘γω μετανάστης». Πρωθυπουργός είναι, δεν μπορείς να τον ρωτήσεις αν σε δουλεύει ή αν το πιστεύει, που μάλλον το πιστεύει! Ούτε μπορείς να του υπενθυμίσεις ότι ήταν μετανάστης πολυτελείας, ως εγγονός πρωθυπουργού, γιος υπουργού, φημισμένου καθηγητή στα πανεπιστήμια της Αμερικής και γνωστού ως ηγέτη αντιστασιακής οργάνωσης... Ο Αλέξης Τσίπρας, οργίλος, ζητούσε με στεντόρεια φωνή από το ελληνικό κράτος να ζητήσει σύσσωμο συγνώμη από έναν λαθρομετανάστη επειδή ένας ηλίθιος μπάτσος του έσκισε ένα χαρτί το οποίο - όπως ισχυριζόταν - ήταν φωτοτυπία από σελίδα του Κορανίου. Ο μπάτσος πρόσβαλε τα θρησκευτικά αισθήματα και την θρησκευτική παράδοση του λαθρομετανάστη. Ελάχιστες μέρες αργότερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , έμπλεος αριστερής περηφάνιας έκανε σημαία το γεγονός ότι η βουλευτής του κόμματός του κα Λίτσα Αμμανατίδου, στο πλαίσιο μιας συγκέντρωσης για κάποια αγροκτήματα, έσπασε μια παράδοση χιλίων χρόνων και, όντας θηλυκό, πέρασε τα σύνορα του Αγίου Ορους. Δηλαδή για τον κ. Τσίπρα η θρησκοληψία του λαθρομετανάστη και η παράδοσή του έπρεπε - και σωστά- να είναι σεβαστές. Η θρησκεία όμως, ή έστω η θρησκοληψία και η παράδοση αιώνων των ομοεθνών του, ήταν προς καταπάτηση και παντιέρα αριστερής περηφάνιας!   Τις ίδιες μέρες θρησκόληπτες οργανώσεις μουσουλμάνων στην Αθήνα και την Πάτρα ετοιμάζονταν να κάνουν μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας – για την σκισμένη φωτοτυπία πάντα. Μετριοπαθείς σύλλογοι μεταναστών κατέβαλαν εργώδη προσπάθεια να τους πείσουν να αναστείλουν την διαδήλωση. Έλα όμως που οι θρησκόληπτοι βρήκαν απρόσμενο σύμμαχο κάποιες ελληνικές πολιτικές οργανώσεις, αυτές που στην τρέχουσα πολιτική γεωγραφία τοποθετούνται στην άκρα Αριστερά (στην Πάτρα μάλιστα πρόλαβαν να τυπώσουν και αφίσα). Δηλαδή οι άθεοι «επαναστάτες» παρακινούσαν τους θρησκόληπτους μουσουλμάνους να διαμαρτυρηθούν για μια σκισμένη φωτοτυπία! Παράλληλα στο παλιό εφετείο δεν μπορούσαν να μπουν υγειονομικά συνεργία να καθαρίσουν από τον φόβο μιας συγκεκριμένης κομματικής νεολαίας που έχει αυτοδιοριστεί προστάτης των μεταναστών! Την ίδια στιγμή δημοσιογράφοι «προοδευτικής κατεύθυνσης», σαν την φίλη μου την Γεωργία Δάμα, το ρεπορτάζ της οποίας αποτέλεσε την σπίθα για τον ενεργό πολίτη Αλκη Γαλδαδά να κηρύξει αντιρατσιστικό αγώνα , ειδικεύονται στο να αποτυπώσουν μονομερώς τις –όντως δραματικές- συνθήκες της ζωής των λαθρομεταναστών, αλλά ουδέποτε έσκυψαν με ενδιαφέρον και κατανόηση να καταγράψουν τα προβλήματα των λαϊκών ανθρώπων στις συνοικίες τους, εκεί όπου η εισβολή των λαθρομεταναστών έχει κάνει τη ζωή τους κόλαση. Αρωγοί τους πούροι αριστεροί με σκέψη καθηλωμένη στο 40 και μεταμοντέρνοι ιδεολόγοι, εχθροί κάθε κρατικής υπόστασης και παρουσίας ( έχει και η νεοφιλελεύθερη μοντερνιά τους αντικρατιστές της). Εμπνευστές τους ένα παράξενο κράμα διανοουμένων αριστερής και νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, σε μια παράδοξη –την μόνη μάλλον- όσμωση ! Τώρα θα προστεθούν και όσοι καλοπροαίρετοι ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Αλκη! Αυτός, πολύ χοντρικά, απροβλημάτιστος, συνθηματολογικός και ανώριμος, είναι ο δημόσιος καμβάς πάνω στον οποίο σκιαγραφείται ένα, τεκτονικών διαστάσεων, πρόβλημα που έρχεται από το μέλλον και για το οποίο εμείς σφυρίζουμε αμέριμνοι ή κάνουμε ανθρωπιστικές δηλώσεις «πόσο ντρέπομαι γιαυτά που συμβαίνουν στον Αγιο Παντελεήμονα» . Ουδείς σκέφθηκε ότι στην λαϊκή αυτή συνοικία οι κάτοικοι δοκιμάζονται απάνθρωπα, το κράτος και τα κόμματα τους άφησαν αβοήθητους, οι αριστερές και αριστερίστικες νεολαίες τους βρίζουν ως ρατσιστές, και οι μόνοι που τους συμπαραστέκονται (επενδύοντας πολιτικά) είναι η «Χρυσή Αυγή». Είναι σαν να τους παρέδωσαν σε αυτή! Και πώς να το σκεφθούν; Τα καλοζωισμένα κοινωνικά στρώματα που έχουν την πολυτέλεια να ενστερνίζονται συνθήματα πολυπολιτισμικής κουλτούρας και ανθρωπιστικών συναισθημάτων, ζουν κατά κανόνα σε γειτονιές απροσπέλαστες από την έφοδο των λαθρομεταναστών. Υψηλής συχνά μόρφωσης οι ίδιοι, δεν νιώθουν να απειλείται η εργασιακή τους ασφάλεια από τους λαθρομετανάστες, κάτι που δεν συμβαίνει με τα «φτηνά χέρια» των λαϊκών συνοικιών, ούτε τα παιδιά τους πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα ξενάκια. Κάθε φωνή για έλεγχο του φαινομένου στοχοποιείται αμέσως ως ρατσιστική και εθνικιστική, σε μια αποτελεσματική άσκηση ιδεολογικής τρομοκρατίας, και δεν κατανοούν πως έτσι οι ίδιοι και όχι η Χρυσή Αυγή, τροφοδοτούν απείρως περισσότερο, ορμητικότερο και εκδικητικότερο τον ρατσισμό. Κατ αυτούς επίσης, κάθε έγχρωμος είναι παιδί ανθρωπιστικής κρίσης, πολέμου ή πολιτικός πρόσφυγας. Ότι μπορεί να είναι, που είναι οι περισσότεροι, ένας άνθρωπος που η υποτιθέμενη χλιδή της Δύσης του γυάλισε στο μάτι, μέσα από το τηλεοπτικό γυαλί, το ότι μπορεί απλώς να είναι θύμα των μεγάλων κυκλωμάτων λαθρεμπόρων που γεμίζουν με απατηλά όνειρα φτωχούς αλλά όχι πάντα εξαθλιωμένους ανθρώπους, και τους βάζουν στην μεγάλη επικίνδυνη περιπέτεια με αντίτιμο κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια το κεφάλι, ουδείς δείχνει διατεθειμένος να το δεχθεί, γιατί δεν κολλάει στα στερεότυπά του.   Όσο για την περιβόητη πολυπολιτισμικότητα, το βλέπει ο καθένας μας, ενώ οι ανατολικοευρωπαίοι ενσωματώθηκαν λίγο πολύ, με παραβατικότητα ή μη, στον κοινωνικό ιστό, οι άνθρωποι από την Ανατολή, μουσουλμάνοι, ινδουιστές ή παγανιστές, αδυνατούν να προσαρμοστούν, ως παιδιά εντελώς διαφορετικών πολιτισμικών παραδόσεων. Θα συνεχίσουν, όπως έγινε και στην Ευρώπη, να δημιουργούν γκέτο, να ζουν σε αυτά. Επειδή δε, δεν θα έχουν ευκαιρίες απασχόλησης (που θα βρεθούν τόσες δουλειές να τους απορροφήσουν σε μια μικρή χώρα δέκα εκατομμυρίων και μάλιστα πτωχευμένη;), θα στραφούν στην παρανομία και το έγκλημα για να επιζήσουν, αφού πρώτος νόμο της ζωής είναι η επιβίωση.. Ήδη ο Αντ. Φουρλής μας μετέφερε τις προβλέψεις του υπουργείου Εξωτερικών ότι τα επόμενα χρόνια ίσως χτυπήσουν την πόρτα μας - δηλ από το παράθυρο θα μπουν - δύο εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ από τον Εβρο, με τους σημερινούς ρυθμούς, μπαίνουν κατά μέσο όρο 150 την ημέρα – μόνο από τον Εβρο… Υπολογίστε με τον αριθμό των ημερών που έχει ένα έτος και πολλαπλασιάστε έστω επί 5, καθώς η πενταετία είναι ορατό και σύντομο χρονικό διάστημα, και μπορείτε να προβληματιστείτε. Καλή δύναμη Αλκη, κράτα και για μας κανα, καλό λόγο. Θα τον χρειαστούμε...

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (ARCADE FIRE)

Τελεία και παύλα: η τέχνη είναι ευτυχία. Και η τέχνη αγγίζει αυτούς που γνωρίζουν, τους (εκ)παιδευμένους. Για αυτόν ακριβώς το λόγο τα λεφτά δεν κάνουν την ευτυχία (εκτός και αν τα έχεις και τα δύο), για αυτόν ακριβώς τον λόγο παρεξηγούνται αυτοί που γνωρίζουν. Επειδή η ευτυχία τους δεν έχει πάντα ανάγκη από τη συντροφιά των αγνοούντων.

Και κάτι άλλο: τι γυναίκα θεέ μου. Τελικά ο έρωτας δεν απαιτεί απόλυτη ομορφιά. Θέλει μάγισες. Εύχομαι ο γιός μου να ερωτευτεί μία τέτοια γυναίκα (εκτός και αν την πηδάει ο κιθαρίστας, οπότε εκεί αρχίζει και δυσκολεύει το πράμα!) 

Δε θέλω να πω Πολλά για τους Arcade Fire και τον τελευταίο του δίσκο Suburb, το οποίο είναι μάλλον το καλύτερό τους και αυτό που δέχτηκε τις σκληρότερες κριτικές.Απλώς θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου σε ένα διαμάντι του δίσκου, το Sprawl II. Είναι απλά το καλύτερο χορευτικό της νέας χιλιετίας.  Δεν είναι τυχαίο ότι αναρτώ τη live εκτέλεση του sprawl, επειδή θέλω να δείτε τη χαρά της Regina επί σκηνής. Και να χαρείτε και σεις με τη φυσικότητα αυτής της γυναίκας. Οι Arcade fire δεν είναι rock. Οι υποθέσεις που έχουν να διαχειριστούν είναι πολύ σοβαρές για να δεσμεύονται από τίτλους. Όπως π.χ. η σωτηρία της ψυχής μας. Ξεκοιλιάστε τις προκαταλήψεις σας και απολαύστε τους. Έτσι κι αλλιώς πάντα λίγοι θα είμαστε. Έστω και αν γεμίζουμε στάδια.

ΥΓ1: Το βίντεο βλέπεται σε full screen (φεύγετε με Escape).

 ΥΓ2: Κάποιος κακοήθης χθες διέκρινε ομοιότητες με τους Blondie. Κάτι είπε ότι είναι ξεπατίκωμα του Heart of Glass. Αφού υποκλήθηκα στις γνώσεις του και στη διακριτική του ικανότητα, του τόνισα ότι είναι καλύτερα να μιμείσαι τους Blondie παρά τη Lady GaGa (φτου φτου γαμώτο). Επίσης δεν πρέπει να θίγει τη μεγαλύτερη κυρία-πουτάνα της σύγχρονης ποπ. Όπως και νάχει, οι σωστές επιρροές κάνουν τους σωστούς ανθρώπους.

ΥΓ3: Τα λόγια να τα βρείτε μόνοι σας. Κάντε κα΄τι και σείς. Όλα έτοιμα τα θέλετε.

ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ…….

Στην γνωστή σχολική τάξη είναι η δασκάλα , ο Τοτός και ο επιθεωρητής που θα παρακολουθήσει το μάθημα.

«Σήμερα παιδιά θα διαβάσουμε στην ώρα της ανάγνωσης, ένα κείμενο και θα προσπαθήσουμε, να το αναλύσουμε και να το κατανοήσουμε» ανακοινώνει η δασκάλα στην τάξη , με όση επισημότητα χρειαζόταν , λόγω του επιθεωρητή.

«Ανοίξτε τα netbooks που σας παρείχε το σχολείο» συνεχίζει με περηφάνια.

Ο Τοτός με λαχτάρα δείχνει όση προθυμία θα μπορούσε να δείξει, και αυτός λόγω του επιθεωρητή, συγχρόνως σκέφτεται ότι ήρθε η ώρα για την εκδίκηση του. Τόσα ανέκδοτα ξεφτίλας - ούτε πόντιος να ήτανε. Το κείμενο το ξέρει καλά γιατί το έχει μελετήσει από το σπίτι.

«Πρόκειται για ένα κείμενο που διάλεξα εγώ , και θέλω να δώσετε πολύ προσοχή. Εγώ θα παρακολουθώ και όπου χρειαστεί θα επέμβω» λέει ελαφρώς αυστηρά ο επιθεωρητής.

Η δασκάλα τον κοιτάει με μισό μάτι ¨Μαμώ τα υπουργεία σου¨ σκέφτεται και αρχίζει την ανάγνωση η ίδια.

«…άλλη μια γκρίζα μέρα ξεκινάει, και αυτό με κάνει να μιλήσω τραγουδάει ..»

«Ποιος τραγουδάει παιδιά ;» χώνεται ο επιθεωρητής

«ο Βilly Bragg» πετιέται ο Τοτός χωρίς να ζητήσει την άδεια.

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Α δημοτικού» απαντά και συνεχίζει το διάβασμα.

«Πόσο ωραίο θα ήταν να ζεις ….Σήμερα από την μια έχουμε τον λαό ….»

«Καταλαβαίνετε παιδιά μέχρι τώρα» ρωτάει καλοσυνάτα η δασκάλα.

«Ναι κυρία» ξαναπετιέται ο Τοτός , «αν και ο Steven Hawking, πρόσφατα αμφέβαλλε για το αν υπάρχει η θεωρία που εξηγεί και ενώνει τα πάντα»

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ξαναρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Εεεε… Πέμπτη δημοτικού …» απαντά.

«Οσο λειτουργεί η συγκεκριμένη διαδικασία…..(χαμηλά πιο χαμηλά)» διαβάζει η δασκάλα.

«Εδώ προσπαθεί με έξυπνη, εξυπνάδα, να δώσει μια ποιητική χροιά στις λέξεις του, ο συγγραφέας , το ίδιο προσπαθεί να κάνει και στην επόμενη παράγραφο..»

«Σκάσε Τοτέ μη σε πάρει και σε σηκώσει .Σταμάτα τις εξυπνάδες και άσε με να τελειώσω το διάβασμα.» λέει έτοιμη να εκραγεί η δασκάλα. Ο επιθεωρητής τους κοιτά και τους δύο αυστηρά και συμφωνεί.

«Αυτό είναι λοιπόν το μάνι μάνι-πέστο μου»

«και τελειώσαμε με το πρώτο μέρος του κειμένου»

«Λοιπόν Τοτέ , πές μας περί τίνος πρόκειται ,καταρχήν τι είναι αυτό το μάνι μάνι-πέστο;» ρωτάει η δασκαλά . Είναι και η ίδια λίγο απορημένη με την όλη κατάσταση.

«Λοιπόν» λέει ο Τοτός , «Ακούστε προσεκτικά» συνεχίζει και τους κοιτά λίγο κοροϊδευτικά στα μάτια.

«Προσπαθεί ο καημένος ο συγγραφέας να ραμφίσει τις λέξεις του και να ψελλίσει το μανιφέστο του. Γραπτό μεν, αλλά από την άλλη σύντομο και έχει να κάνει με τις λέξεις του. Με αυτές που μιλάει. Γιαυτό το λέει μανι, μάνι (γρήγορο-σύντομο) και μάνι-πέστο (από το μανιφέστο).»

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Εεεε…. Τρίτη γυμνασίου …» λέει.

«με απλούστερα λόγια προτείνει ,να καλυτερεύσει κάποιος , να τα βρεί με τον εαυτό του και μετά να προσπαθήσει να καλυτερεύσει τον κόσμο που ζεί. Γιατί από την άλλη δεν υπάρχει το αντίπαλο δέος της διανόησης και από την άλλη ο Camus δεν τον αφήνει να ελπίζει. Και προσπαθεί να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση υπέρβασης , γράφοντας ότι θα στοχεύσει προς τον ήλιο. Θέλει να πει ότι είναι τόσο σημαντικό ,που θα ρισκάρει και να καεί γιαυτό.»

«Μια στιγμή» λέει ο επιθεωρητής και κοιτά απορημένος την δασκάλα και τον Τοτό.

«πού είναι η υπόλοιπη τάξη , πού πήγαν όλοι;. κάτι δεν πάει καλά εδώ. Κάτι συμβαίνει. Τοτέ σήκω και έλα κοντά, να σε πιάσω να δώ ότι υπάρχεις.»

Η δασκάλα και ο Τοτός δεν καταλαβαίνουν τι θέλει να πει ο επιθεωρητής. Τον βλέπουν τρομοκρατημένο πλέον. Δεν ακούν την φωνή που ηχεί στο μυαλό του.

«Τι θέλεις φίλε , ποιός νομίζεις ότι είσαι, και που νομίζεις θα πάς έξω από δώ. Στο matrix πάντως δεν είσαι, ούτε στον παράδεισο .Μην σκέφτεσαι παραπάνω . Η εδώ στο ανέκδοτο η στην ανυπαρξία. Μην την ψάχνεις σου λέω ,.κινδυνεύεις»

Το επόμενο που θυμάται είναι τον Τοτό να διαβάζει ,ο ίδιος το δεύτερο τμήμα του κειμένου και να εξηγεί συγχρόνως τι θέλει να πει ο ποιητής. Τον ακούει να λέει για το αστείο με τον Στάλιν για την σύνδεση του κειμένου με τα συγκροτήματα, ότι θα ήθελε ο συγγραφέας να επεκταθεί συγχρόνως σε μια κριτική των δίσκων τους. Ότι προσπαθεί να κάνει τη σύνδεση με την Ελλάδα με τους δυο τελευταίους πρωθυπουργούς της που οδηγούν (η δεν οδηγούν) στο πραγματικό πεδίο του κόσμου, παρομοιάζοντας τη με συγκρουόμενο , γιατί εκεί είμαστε, ένα σαράβαλο ,ως Ελλάδα . Στο ίδιο πεδίο ατομικά είμαστε σε ένα άλλο σαράβαλο ,που αυτή την φορά δεν είναι η Ελλάδα , αλλά ο ίδιος μας οι εαυτός, που και αυτός στα συγκρουόμενα παίζει και τρώει σφαλιάρες. Βοήθεια δέχεται από τα συγκροτήματα και πάλι προσπαθεί να υπερβεί το κείμενο του με την μεταφορά των κλειδιών…

Η δασκάλα κάγκελο ακούει τον Τοτό.

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Ξέρετε ότι οι James σ’ αυτόν τον τελευταίο τους δίσκο λένε κάπου σε ένα τραγούδι τους….but my pen moves on, keeps writing.no mistake…και μετά πίσω ξανά στην rabbit hole. Τι πρέπει να κάνω;» Ρώτησα την δασκάλα που ξαφνικά φορούσε άσπρη ιατρική ποδιά.

«καλά έκανες και ήρθες σε μένα. Είμαι λέκτωρ του ψυχιατρικού τμήματος. Ξάπλωσε και θα σε βοηθήσω.» είπε η γιατρός

«Λέκτωρ όπως αλέκτωρ» ψέλλισα

«Ακριβώς . Οτι πείς. Πως σε λένε είπαμε.» είπε

«Δεν είπαμε, αλλά έχω αφήσει τα στοιχεία μου στην γραμματεία» ξαναψέλλισα

Ενοιωσα άλλο ένα βάρος στο κεφάλι μου και μια διαπεραστική φωνή., αντρική αυτή την φορά. Ακουγα τον επιθεωρητή που φορούσε στρατιωτική σχολή να ουρλιάζει στα μούτρα μου.

«πως σε λένε ρε στραβάδι; άσε τις εξυπνάδες. Ονομα ,λέγε.»

«Το χερουβείμ» είπα φοβισμένος

«Επίθετο» συνέχισε να ουρλιάζει

«Με την αλλαξιά» είπα

«Ρε λούγκρα μας δουλεύεις, δεν θα γλυτώσεις»

«Δεν είμαι λούγκρα»

«Θα σε κάνω εγώ, ….άκου εκεί με την αλλαξιά χερουβείμ» πνίγοντας τις φωνές του με μια υποψία χαμόγελου.

Προσπάθησα να στρέψω το βλέμμα μου στην γιατρό αλλά η αυστηρή φωνή του μου απόσπασε την προσπάθεια.

«Ρε, τι ξέρεις εσύ για τα χερουβείμ, ξέρεις σε τι συντάσσονται ρε παλιολούγκρα;» ρώτησε

«μήπως σε ταξιαρχίες, εξ’ ού και οι Ταξιάρχες Μιχαήλ ,Γαβριήλ» είπα και προσπάθησα να σκεφτώ που βρίσκομαι .

«και την αλλαξιά τι τι θέλεις ; Ιδρώνεις από την αγωνία, και φοβάσαι μην κρυώσεις.Που νομίζεις ότι είσαι ; Στο matrix ; που θα πας ρε , δεν μπορείς να πας πουθενά»

«Χτύπα ρε , χτύπα» άρχισα να φωνάζω , εννοώντας το ξυπνητήρι γιατί η μόνη μου ελπίδα θα ήταν να κοιμάμαι.

«Αυτό θα κάνω» είπε και άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου.

Σηκώθηκα ιδρωμένος. Εκείνη την αλλαξιά θα την χρειαζόμουν τελικά…..

Λοιπόν, περιμένουμε. Αυτό σημαίνει χιόνια και παγωνιά. Πιθανότητα επαλήθευσης 5%.

Συνέντευξη Ααρών Ρούσσο

Πολλές φορές υπάρχει μια συνωμοσιολογική έκφανση σε όλες αυτές τις συνεντεύξεις για το μέλλον του κόσμου και ποιοί το διαχειρίζονται, όμως μπορεί να ανακαλύψει κανείς και πολλές αληθινές αθέατες πλευρές.
http://www.youtube.com/watch?v=dGc8s61Zb0I

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

Δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί κάποιο τραγούδι περισσότερο προφητικό για τις μέρες που ζούμε από τον Εφιάλτη της Περσεφόνης του Νίκου Γκάτσου το οποίο μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις πριν από τριάντα περίπου χρόνια.
Ο στίχος του Γκάτσου είχε προβλέψει την τσιμεντοποίηση του Αττικού τοπίου και την οικολογική καταστροφή: εκεί που φύτρωνε φλυσκούνι κι άγρια μέντα, κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο, τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Ο στίχος επίσης προφητεύει την κυριαρχία των εργολάβων και τον εγκλεισμό στα διαμερίσματα του ανθρώπινου δυναμικού που έφτανε μαζικά στις πόλεις σε αναζήτηση φτηνού μεροκάματου, λόγω του μαρασμού και της φτώχειας που σκίασε την ελληνική επαρχία μετά τον εμφύλιο.
Συνεχίζει ο Νίκος Γκάτσος να βλέπει προφητικά μέσα στην γυάλινη ποητική σφαίρα: εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπούν στο θυσιαστήριο, τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο παν να δούν δυιλιστήριο. Στην ουσία προβλέπει την αποπομπή των πνευματικών αξιών και τον πόλεμο εναντίον της ελληνικής παιδείας-γλώσσας που ουσιαστικά ξεκίνησε την εποχή Γεωργίου Ράλλη και κορυφώθηκε προοδευτικά μέσα στις επόμενες δεκαετίες της μεταπολίτευσης. Και βέβαια η εκφύλιση των πνευματικών αξιών συνοδεύθηκε από παράλληλη αύξηση της δύναμης των αγορών που οδήγησε σήμερα στην κυριαρχία της αντίληψης ότι τα πάντα μπορεί να συνιστούν χρηματιστηριακό προιόν πχ η υγεία, ο αθλητισμός, τα κράτη, η εθνική περιουσία, τελικά και ο ίδιος ο άνθρωπος. Παράλληλα ο Γκάτσος προβλέπει την κυριαρχία του πετρελαίου (η αποθέωση των διυλιστηρίων), την εκπόρνευση του ελλαδικού κόσμου μέσω της ανάπτυξης του περιηγητικού εμπορίου και την άνευ όρων διάθεση της ελληνικής παράδοσης στα ξένα και ντόπια τουριστικά πρακτορεία.

Stone-cutters made them from stones
Chosen specially for you and I
Who will live inside
The mountaineers gathered timber piled high
In which to take along
Travelling many miles knowing they'd get here

When they got here all exhausted
On the roof leaks they got started
And now when the rain comes we can be thankful

When the mountaineers saw that everything fit
They were glad and so they took off

Thought we were due for a change
Or two around this place
When they got back they're all mixed up
With no one to stay with

The village used to be all one really needs
Now it's filled with hundreds and hundreds of chemicals
That mostly surround you, you wish to flee
But it's not like you so listen to me listen to me

Oh and when the morning comes
We will step outside
We will not find another man in sight
We like the newness the newness of all
That has grown in our garden
Struggling for so long

Whenever I was a child
I wonder what if my name had changed
Into something more productive
Like Roscoe been born in 1891
Waiting with my aunt Roslein

Thought we were due for a change
Or two around this place
When they got back they're all mixed up
With no one to stay with

1891 they roamed around and foraged
They made their house from cedars
They made their house from stone
Well they're a little like you
Adn they're a little like me
We have all we need

Thought we were due for a change
Or two around this place
This place
This place

When they got back they're all mixed up
With no one to stay with
When they got back they're all mixed up
With no one to stay with 

ΜΑΝΙ ΜΑΝΙ-ΠΕΣΤΟ

ΕΝΤΕΧΝΗ ΚΡΙΤΙΚΗ

….«άλλη μια γκρίζα μέρα ξεκινάει, και αυτό είναι αρκετό να με κάνει να μιλήσω ….» τραγουδάει, και συνεχίζω όσο πιο αισιόδοξα και συνοπτικά γίνεται:

Κάτι τέτοιες μέρες είναι που θέλεις να βγεις, και να φωνάξεις ,για όλα όσα γίνονται ,και όσο το σκέφτεσαι ,τελικά θέλεις να πεις για τα πάντα.

Πόσο ωραίο θα ήταν να ζεις και να μιλάς ,με τέτοιο τρόπο,έτσι ώστε να τα λες και να τα εξηγείς όλα συγχρόνως; Σαν απόσταγμα – με μια λέξη, με την θεωρία που τα εξηγεί όλα.

Σήμερα από τη μια έχουμε τον λαό, (εργατική τάξη , αστική τάξη ,λούμπεν ,κλέφτες, αστυνόμους, αλλοτριωμένους η όχι) που ζει (όπως ζει) και για να επιβιώσει , φιλοσοφεί , συλλογικά μέσα από το σχολείο , την οικογένεια τις παρέες, την παράδοση την εκκλησία ,τα κόμματα και άλλες δομές . Οσο λειτουργεί η συγκεκριμένη διαδικασία όλοι μας, βαδίζουμε έχοντας βάλει στον αυτόματο πιλότο την ζωή μας , πετώντας σε τροχιές που σιγά σιγά, λοξοδρομούν και εκπίπτουν (χαμηλά, πιο χαμηλά).

Οπότε καταλήγει η ζωή να γίνει, μια συνεχή ακρόαση των πτώσεων. Καθημερινές πτώσεις αγγέλων σαν σε βομβαρδισμό ,με τις σειρήνες στο τέρμα να σε μαγεύουν ,μην αφήνοντας σε να καταλάβεις ,τι γίνεται.

Σε ποιους να ανατρέξουμε για βοήθεια ,τι δάνεια πρέπει να πάρουμε, τι υπέρβαση πρέπει να γίνει για να ξεφύγουμε της πτώσης ;

Η διανόηση ζει σε άλλο κόσμο, καταδικασμένη να παρατηρεί και να δηλώνει .

Δεν ελπίζω για σωτηρία ,αλλά καταλαβαίνοντας την θέση μας, λέω ότι η αμπελοφιλοσοφία του συλλογικού, όσο καλά και αν μας κάνει να νοιώθουμε , καταλήγει δυστυχώς ανεπαρκής.

Πρέπει να ξεφύγουμε από το συλλογικό και με διαδικασίες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους ,να πάμε προς το ατομικό (που έχει χαθεί) . Η ζωή μας να είναι μια βόλτα από το ατομικό προς το συλλογικό και το ανάποδο.

Τι εργαλείο θα χρειαστεί για να γίνει πράξη ; Η καλλιέργεια του νου με εργαλείο την σκέψη και την αμφισβήτηση (σήμερα χρειάζεται έτσι κι αλλιώς).

Να μάθουμε να σκεφτόμαστε – να κρίνουμε μόνοι μας .Να μπορούμε να καταλάβουμε πότε ζούμε ,με τα παραμύθια ,και πότε μέσα σ’ αυτά. Το βράδυ πριν πέσουμε για ύπνο σαν προσευχή. Το πρωί αντί για καλημέρα. Να το προπονήσουμε με ασκήσεις και αναβολικά , έτσι ώστε να τερματίσουμε πρώτοι αφήνοντας πίσω τον εαυτό μας και μετά ξανά και ξανά για την επόμενη ολυμπιάδα.

Οπότε όταν θα βρεθούμε σε αυτό που λέγαμε συλλογικό να μιλήσουμε (και να ζήσουμε) ,και να πούμε για την αλήθεια μας , κλείνοντας το διακόπτη του αυτόματου πιλότου ,αλλάζοντας πορεία (προς το άγνωστο, βεβαία) , στοχεύοντας όμως τον ήλιο.

Αυτό είναι λοιπόν το μάνι ΜΑΝΙ-ΠΕΣΤΟ μου।

To μάνι ΜΑΝΙ-ΠΕΣΤΟ είχε αναρτηθεί στην αρχή του blog , αλλά σε ένα στριφογύρισμα της σωρού του Στάλιν , μέσα στον τάφο του ,(παρ΄ ότι ισχυρίζεται το ΚΚΕ ότι ζει), έπεσε …..

Σήμερα αναρτάται ξανά ,όχι για να του αποδοθούν τιμές,(αλά Εθνικής αντίστασης) αλλά για να πατήσουν πάνω του οι James του “The morning after” και οι Arcade Fire του ¨The Suburs” το 2010 και να αποδείξουν τα γραφόμενα του 2008.

Σε μια αποστροφή τότε είχε τεθεί η ερώτηση «Σε ποιους να ανατρέξουμε για βοήθεια ,τι δάνεια πρέπει να πάρουμε…..». Η απάντηση έχει έρθει από το ΔΝΤ «όχι άλλα δάνεια από άλλους ,μόνο εμείς δανείζουμε…»

Η Ελλάδα ήταν και αυτή στον αυτόματο πιλότο (όπως σχεδόν όλοι μας) και ο πιλότος , κάποιος «….άκης» , για να μας σώσει , τον έβγαλε για να οδηγήσει στα συγκρουόμενα ……

Ο επόμενος πιλότος «….άκης» αφού ψέλλισε διακόσιες φορές WILCO πήρε το σαράβαλο, ξαναέβαλε σε λειτουργία τον αυτόματο πιλότο και ξεκίνησε για την δικιά του βόλτα στα συγκρουόμενα….

Οπότε πρέπει να ξεκινήσει αυτή η βόλτα (στα συγκρουόμενα) από το ατομικό (που πρέπει εν’ τω μεταξύ να ξεθεωθεί στην προπόνηση) προς το συλλογικό και το ανάποδο. Ετοιμάστε τις μάρκες σας….

Στα αυτοκινητάκια (αεροπλανάκια) για βοήθεια θα βάλουμε, όπως προαναφέρθηκε τους James σε ένα ,και τους Arcade Fire σ’ ένα άλλο ,εμείς είμαστε στο σαράβαλο….

Ξεκινώντας ,στόχος μας θα είναι, να ακολουθούμε τα προαναφερθέντα αεροπλανάκια. Αλλα επειδή ακόμη έχουμε την τύφλα μας, θα ακούμε τους ήχους και τα λόγια….

Οι James θα μας βάλουνε να μιλάμε στον καθρέπτη σε πρώτο πρόσωπο και με μουσική που θα εισχωρήσει μέσα μας ,θα δονεί και θα δονείται , κάνοντας μας ,να οδηγούμε το σαράβαλο ,με αναμνήσεις από την άλλη ζωή που έχουμε ήδη ζήσει στα όνειρα μας…..

Δεξιά, αριστερά και το επόμενο αεροπλανάκι , των Arcade Fire. Η τύφλα εξακολουθεί αλλά τα λόγια και η μουσική είναι πάντα εκεί. Οι παραινέσεις- προτροπές τώρα είναι σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Μας καλούν να πάμε κάπου (στα προάστια) αφού σκάψουμε πρώτα το τούνελ της γειτονιάς μας….

“I forget to forgive so I lookaway”

«Dead shopping malls rise like mountains beyond mountains
And there's no end in sight.I need the darkness, someone please cut the lights»

Και οι δύο θα μας δώσουν πέρα από την μουσική τους και από ένα κλειδί. Αν τα βάζουμε ,έστω εναλλάξ ,στην μίζα του σαράβαλου , ποιος ξέρει μπορεί και να πάρει μπρός….

Ας σημειωθεί ότι οι James όπως και οι Arcade Fire είναι θύματα της προσδοκίας που καλλιεργήθηκε γύρω από το όνομα τους. Μεσσίες εννοείται πως δεν είναι, και οι τελευταίες τους δουλειές δεν είναι και τα ¨αριστουργήματα¨…

Όμως το κλειδί θα στο δώσουν .

ΠΕΡΙ ΚΑΠΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ

Θα περιμένουμε όλοι με αγωνία να δούμε αν η καθολική απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους θα οδηγήσει μετά από κάποια χρόνια στο ποθούμενο αποτέλεσμα που θα πρέπει λογικά να είναι η μείωση της θνητότητας και νοσηρότητας σε νοσήματα στα οποία εμπλέκεται το κάπνισμα ως πρωταρχικός παράγων κινδύνου. Όμως για όσους αναζητούν την αλήθεια όχι στην επιφάνεια αλλά στην βαθύτερη ουσία των πραγμάτων είναι γνωστό ότι η λυσσαλέα καταδίωξη της συνήθειας του καπνίσματος δεν βασίζεται μόνο σε επιστημονικές αλήθειες αλλά αποτελεί κομμάτι μιας σύχρονης καταδίωξης μαγισσών.

Η αντικαπνιστική εκστρατεία δεν είναι καθόλου πρόσφατη και φαίνεται ότι η επίθεση εναντίον του καπνίσματος έχει ξεκινήσει εδώ και πολλούς αιώνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ισπανία του 1493 καταδικάστηκε από την Ιερά Εξέταση ο πρώτος Ευρωπαίος καπνιστής, στην Αγγλία το 1604 υπήρξε πολύ μεγάλη αύξηση στον φόρο του καπνού–όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα–το 1676 στον Καναδά απαγορεύτηκε το κάπνισμα στους δρόμους, στις ΗΠΑ το 1899 ο αντικαπνιστικός ακτιβισμός κορυφώνεται και ζητεί την απαγόρευση του καπνίσματος, στη ναζιστική Γερμανία το κάπνισμα θεωρείται αισχρή εβραϊκή συνήθεια και το 1944 απαγορεύθηκε στα μέσα μαζικής μετακίνησης.

Είναι απόλυτα βέβαιο ότι τα σύγχρονα αντικειμενικά επιστημονικά δεδομένα αναδεικνύουν μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ του ενεργητικού καπνίσματος και του καρκίνου του πνεύμονα ή της στεφανιαίας νόσου. Ομως εξακολουθούν να υπάρχουν αντίθετες απόψεις σχετικά με τους κινδύνους από το παθητικό κάπνισμα και μάλιστα ο Βρετανός γιατρός Michael Fitzpatrick στο βιβλίο του με τίτλο «Η Τυραννία της Υγείας» ισχυρίζεται ότι σε πολλές κλινικές μελέτες που αφορούν το παθητικό κάπνισμα υπάρχει ένα πρόβλημα στατιστικής μεθοδολογίας, που ενώ μεν ο σχετικός κίνδυνος (ως ποσοστό αύξησης) για καρκίνο του πνεύμονα εμφανίζεται σημαντικός, όμως οι απόλυτοι αριθμοί όσων παθητικών καπνιστών έπαθαν καρκίνο εξακολουθούν να μη διαφέρουν αξιοσημείωτα από τους μη καπνιστές. Ακόμη ίσως δεν έχουν προβληθεί και συζητηθεί επαρκώς όσες κλινικές μελέτες δεν έχουν δείξει σημαντική σχέση μεταξύ καρκίνου και παθητικού καπνίσματος. Πιθανά ένα κομμάτι της δίωξης εναντίον του παθητικού καπνίσματος να συνιστά απλά κυνήγι μαγισσών.

Αυτό που είναι απόλυτα βέβαιο είναι ότι το κάπνισμα επιδεινώνει την καθημερινή ποιότητα ζωής του καπνιστή πχ την αντοχή στην άσκηση, την στοματική υγιεινή, την ποιότητα του ύπνου, την ανάπτυξη συμπεριφοράς εξάρτησης. Επίσης είναι γενικά αποδεκτό ότι το να καπνίζεις δίπλα σε έναν μη-καπνιστή συνιστά αγενή και αντικοινωνική συμπεριφορά. Όμως είναι βέβαιο ότι, πέραν των επιστημονικών δεδομένων, στην άνευ όρων καταδίωξη των καπνιστών έχουν υπεισέλθει και ψυχοκοινωνικά στοιχεία, όπως π.χ. η απαγόρευση των απολαύσεων από την προτεσταντική ηθική και μια προσπάθεια ελέγχου των μαζικών συμπεριφορών από τη σύγχρονη εξουσία. Επίσης έχει σίγουρα αναπτυχθεί μια σύγχρονη οικονομία που βασίζεται στην αντικαπνιστική τρομολαγνεία (βλ. αντικαπνιστική βιοτεχνολογία, κέντρα απεξάρτησης, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, κρατική φοροείσπραξη, αντικαπνιστικά πρόστιμα)

Πιθανά ο επόμενος στόχος στο κυνήγι των μαγισσών θα είναι το λίπος και μάλλον θα επικηρυχθούν οι παχύσαρκοι προς ωφέλειαν των διαιτολόγων, κέντρων αδυνατίσματος, φαρμακευτικών εταιρειών, ενδοκρινολόγων, καρδιολόγων, ψυχολόγων, ψυχιάτρων, επανορθωτικών και αισθητικών χειρουργών και πλείστων άλλων επαγγελμάτων. Και βέβαια κανείς δεν θα αγγίξει τις σύγχρονες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που ευνοούν την παχυσαρκία και το κάπνισμα όπως η φτώχεια, οι κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες, η διάλυση της οικογένειας, η ανεργία, η έλλειψη δημόσιας προληπτικής φροντίδας στα σχολεία. Και αν μας τελειώσουν το κάπνισμα και η παχυσαρκία, τι θα γίνωμεν τότε δίχως βαρβάρους; Ίσως τότε να γεννηθεί ένας μελλοντικός ακτιβισμός εναντίον νέων μαγισσών όπως ο καφές, το τσάι ή η σοκολάτα

ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΣΑΣ

       Το πρώτο δείγμα γραφής στο χώρο του φαρμάκου, έδωσε προχθές ο νέος Υπουργός Υγείας κ. Λοβέρδος, ο οποίος αμα τη αφίξει του στη Θεσσαλονίκη έσπευσε να επισκεφθεί και να συγχαρεί τη διευθύντρια του νοσοκομειακού φαρμακείου του ΑΧΕΠΑ για το έργο της στην καταπολέμηση της φαρμακευτικής σπατάλης.

       Ο κ Υπουργός αποκάλεσε το φαρμακείο "πρότυπο", επειδή η διευθύντρια μείωσε τις φαρμακευτικές δαπάνες εφαρμόζοντας κυρίως το μέτρο της υποχρεωτικής αντικατάστασης των πρωτότυπων φαρμάκων που ζητάν οι γιατροί των κλινικών με φθηνότερα αντίγραφα. Για όποιον δε γνωρίζει, τα αντίγραφα φάρμακα είναι φάρμακα χημικώς όμοια με τα πρωτότυπα, αποδεδειγμένα ίδιας κλινικής αποτελεσματικότητας και κοστίζουν 20% φθηνότερα απ' αυτά. Κυκλοφορούν στην αγορά όταν -μετά από παρέλευση δεκαετίας- τα πρωτότυπα χάσουν την πατέντα τους.

       Η κυρία διευθύντρια, είχε προλάβει να γίνει γνωστή στο πανελλήνιο μήνες πριν, όταν κατήγγειλε στις κάμερες ότι λόγω της πρακτικής της αυτής και λόγω του πολέμου που έχει εξαπολύσει εναντίον της ιατρικής ασυδοσίας, δέχεται απειλές για τη ζωή της από φαρμακευτικές εταιρείες, Το θέμα, κατά τρόπο μαθηματικό, πήρε διαστάσεις -πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς;- και ο κύριος Λοβέρδος βγήκε στα κανάλια έμπλεος αγανάκτησης και εν είδη νταβατζή δήλωσε ότι όποιος τολμήσει να πειράξει έστω και μία τρίχα από το golden girl της νοσοκομειακής φαρμακευτικής θα εχει να κάνει μαζί του.

      Η ειρωνεία που διακρίνετε στην παραπάνω περιγραφή των γεγονότων δεν οφείλεται στην αντίθεσή μας σε μέτρα περιορισμού της φαρμακευτικής ασυδοσίας, αλλά στο ότι η επί χρόνια πρακτική της κυρίας διευθύντριας να δίνει το σκεύασμα που αυτή επιθυμεί και όχι αυτό που συνταγογραφεί ο γιατρός ήταν παράνομη και αντίθετη με τις διατάξεις του νόμου που όριζε ότι ο γιατρός συνταγογραφεί τη μάρκα του φαρμάκου που έκρινε ο ίδιος απαραίτητη και ο νοσοκομειακός φαρμακοποιός απλώς φροντίζε για την ορθή εκτέλεση της επιθυμίας του γιατρού. Με άλλα λόγια ο κ. Λοβέρδος δίνοντας συγχαρητήρια στο φαρμακείο του ΑΧΕΠΑ, επικρότησε παράνομη πράξη και παρακίνησε χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους να κάνουν του κεφαλιού τους, αρκεί να πιστεύουν ότι με τις πράξεις τους ωφελείται το δημόσιο. Δεν πρέπει να αποσιωπηθεί ότι η πρακτική του ΑΧΕΠΑ ήταν μόνιμο αίτημα του συλλογικού οργάνου των νοσοκομειακών φαρμακοποιών, δηλαδή της ΠΕΦΝΙ και στο οποίο ανήκει η κ. διευθύντρια. Είναι απόλυτα ενδεικτικό του διοικητικού - πολιτικού τοπίου της χώρας ότι αντί ο κ. Υπουργός ή οποιοσδήποτε υπουργός Υγείας πριν από αυτόν  να υιοθετήσει τις απόψεις της ΠΕΦΝΙ και να νομοθετήσει την υποχρεωτική συνταγογράφηση των αντιγράφων σε όλα τα επίπεδα -νοσοκομειακά και ιδιωτικά φαρμακεία- προτίμησε να επικροτήσει το αντάρτικο του ΑΧΕΠΑ, παρακινώντας ουσιαστικά τους υπολοίπους συναδέλφους της σε παρανομία. 

     H προστασία που προσφέρει ο κάθε υπουργός στους ευσυνείδητους δημόσιους λειτουργούς εξαντλείται στο βαθμό και μόνο που οι πράξεις αυτών των υπαλλήλων εξυπηρετούν τις ανάγκες της πολιτικής προβολής του. Αλλιώς ο κάθε υπουργός θα ψήφιζε χρήσιμους νόμους που θα καταργούσαν την ανάγκη ύπαρξης δημοσίων υπαλλήλων-καμικάζι-vigilante. Δυστυχώς όμως σε αυτήν τη χώρα δε μετράει η χρησιμότητα αλλά η φιγούρα. Η προβολή που κερδίζει ο κύριος κάθε υπουργός από τέτοια γεγονοτίδια αντιστοιχεί σε διαφημιστική δαπάνη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, εξ' ου και η χρησιμότητα των "ηρώων" δημοσίων υπαλλήλων και των ΜΜΕ. Διατρέχοντας τον κίνδυνο να γίνω κουραστικός ξαναλέω ότι όταν ένας υπουργός εντοπίζει κάποιο πρόβλημα στη λειτουργία των τομέων αρμοδιότητάς  του πρέπει να νομοθετεί και όχι να καλεί σε παρανομία - γιουρούσι. Τουλάχιστον έτσι νομίζω ότι γίνεται στην Ευρώπη. Για τη Ζιμπάμπουε δε γνωρίζω, αλλά κάτι μου λέι -μια και η ζούγκλα είναι κοντά- ότι εκεί θα ακολουθούν το παράδειγμά του κ. Λοβέρδου.

      Συν τοις άλλοις ο κ. υπουργός, αποφεύγοντας να επικροτήσει τις άοκνες προσπάθειες άλλων δημόσιων υπαλλήλων, όχι απαραίτητα νοσοκομειακών φαρμακοποιών, οι οποίοι καθημερινά λειτουργώντας μέσα στα φιλοιατρικά ασφυκτικά πλαίσια του νόμου, καταφέρνουν να περικόπτουν την εκτός νόμου συνταγογράφηση και έτσι να αποδίδουν νομίμως εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ υπέρ του κράτους, προσέφερε κάκιστες υπηρεσίες στην κοινωνία που τον εξέλεξε, δίνοντας για ακόμα μία φορά το μήνυμα ενός κράτους αχάριστου, όπου είσαι ότι δηλώσεις. Το συγκεκριμένο συμβάν, προϊόν ενός ήκιστου λαϊκισμού, προβάλλει μεν την εικόνα ενός υπουργού Ζορό, αλλά ουδόλως προάγει την διοικητική μεταρρύθμιση και την εναρμόνιση λόγων και πράξεων. Όπως λένε και οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι "It' time to put our hands were our mouth is", αγαπητέ κύριε Υπουργέ. Νομοθετείστε, μη χειροκροτάτε.

ΥΓ: πριν βιαστεί κάποιος να με αποκαλέσει άσχετο, δηλώνω ότι γνωρίζω το νέο νόμο-εξάμβλωμα της κ Ξενογιαννακοπούλου, ο οποίος προβλέπει αγορές νοσοκομειακών φαρμάκων σε επίπεδο δραστικής ουσίας. It's not enough κυρία Υπουργέ. Αν επιθυμείτε πραγματικά την εξυγίανση πρέπει να υποχρεώσετε ΟΛΟΥΣ τους γιατρούς -όχι μόνο τους νοσοκομειακούς- να συνταγογραφούν αντίγραφα. Εκτός και αν νομίζετε ότι η καθίζηση των τιμών των φαρμάκων θα λύσει το πρόβλημα. Το πρόβλημα κυρία και κύριε Υπουργέ δεν είναι πρόβλημα τιμολογιακής πολιτικής, αλλά συνταγογραφικής ασυδοσίας. Εκτός και αν συμφωνείτε με την κ. Κατσέλη η οποία δήλωσε ότι οι γιατροί δε συνταγογραφούν τα αντίγραφα επειδή αυτά δεν είναι αρκούντως φθηνά. Μάλλον κυρία Κατσέλη δεν έχετε αντιληφθεί ποια δύναμη κινεί τις χρυσοφόρες πέννες των γιατρών μας. ΑΝ θέλετε να το μάθετε και επίσης αν θέλετε να ξεσκαρτάρετε τον στρατό των συμβούλων σας ρωτείστε τους αν γνωρίζουν τι είναι η ALLHAT!

ΜΑΓΚΙΑ ΚΛΑΝΙΑ ΚΑΙ ΚΩΛΟ ΦΙΝΙΣΤΡΙΝΙ

"ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΑΩ"  δήλωνε, έμπλεος μαγκιάς και περηφάνιας στις 15 Σεπτεμβρίου 2006 ο γιαουρτοπατριώτης  νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης για τον φίλο του κ. Πανάγο Αναγνωστόπουλο που ενεπλάκη στο σκάνδαλο των «κουμπάρων».

Μετά τις προχθεσινές εξελίξεις  και το ουσιαστικό ξήλωμα του αδελφού του από το ψηφοδέλτιο, λόγω πιέσεων από τους στριγκάκηδες των Αθηνών, ο υποψήφιος Νομάρχης δήλωσε ""ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΑΩ, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ".

Φρονώ, ότι όποιος τελικά επιλεγεί για αντίπαλος του Ψωμιάδη στις επερχόμενες εκλογές, πρέπει να κάνει το συγκεκριμένο τσιτάτο σημαία. Δεν είναι κακό να φτύνεις, κακό είναι να γλύφεις εκεί που μέχρι πριν λίγο έφτυνες.

ΤΙ ΤΡΑΒΗΞΑΜΕ ΠΕΡΣΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΜΕ ΤΗ ΓΡΙΠΗ!

Η διάχυτη τρομολαγνεία της γρίπης πέρσι τέτοια εποχή, όμως αυτός ο ιστότοπος- CODEHEALTH- έδωσε πάρα πολλά αληθινά και επιφωτιστικά στοιχεία και βοήθησε σημαντικά όσους διέθεταν ευήκοα ώτα στο να αντιληφθούν πολλά για το τι μπορεί να υπάρχει πίσω από την κήρυξη μιας σύγχρονης πανδημίας? γρίπης. Δες τε την φωτογραφία και θα αντιληφθείτε ότι τα μέτρα προφύλαξης αφορούσαν και....τα αγάλματα του Βούδα!

ΡΑΠΙΣΜΑ Ή ΡΑΠΑΡΙΣΜΑ;

Ο κ. Λοβέρδος μας είχε ανατριχιάσει στα μέσα Μαίου, όταν εξεδήλωσε την πρόθεσή του να βγάλει στη φόρα τα κυκλώματα παράνομης (?) συνταγογραφίας και να αποκαλύψει ονόματα γιατρών και φαρμακοποιών. Σύμφωνα με τον ίδιο θα έριχνε τη βόμβα αρχές Ιούνη. Τι έγινε ρε μεγάλε; Πιάνουμε Ιούλιο σε λίγο, βάρεσε καύσωνας,  άντε ρίχτα γιατί όπου νάναι την κάνουμε για μπάνια. Κάποιοι κακόβουλοι θα ισχυριστούν ότι τα έκανε πλακάκια με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η εξήγηση είναι πιο απλή. Αυτό που διατυμπάνιζε ως παράνομη συνταγογράφηση ήταν απλώς συνταγογραφική προτίμηση προς τα φάρμακα συγκεκριμένων εταιρειών, η οποία φυσικά, στις δυτικού τύπου δημοκρατίες, δε συνιστά αδίκημα. Εκτός και αν φλέγεσαι από σοσιαλιστικό πυρετό οπότε μέσα στο βαλκανικού τύπου παραλήρημα θεωρεις την επαγγελματική επιτυχία συνόνυμο της απάτης.

Πρός επίρρωσιν των παραπάνω σας παραθέτω και την είδηση (14 Μαίου) σχετικά με το ράπισμα του Λοβέρδου στα αυθάδικα μούτρα του συμπλέγματος φαρμακοβιομηχάνων-γιατρών-φαρμακοποιών. Φίλε Υπουργέ. Το σύμπλεγμα υπάρχει. Απλώς οι σύμβουλοί σου είναι της πλάκας και δίνεις λάθος λύσεις.

Αρχές Ιουνίου θα μάθουμε ποιοί γράφουν πολλά φάρμακα (Γιούριαααααα παρέμβαση του συντάκτη, ο οποίος είναι πλακατζής -το επάγγελμα)

Άρθρο από το Hellenic Business (www.hbnews.gr)

[14.05.2010, 15:58]

Τα ονόματα των πρώτων στην παράνομη συνταγογράφηση γιατρών και φαρμακοποιών και εταιρειών που επωφελούνται θα δώσει στην δημοσιότητα στις 4 ή 5 Ιουνίου ο υπουργός Απασχόλησης.


«Θα σηματοδοτήσει ένα ουσιαστικό ράπισμα στα σκάνδαλα, στο όργιο της διαφθοράς», σημείωσε ο κ. Λοβέρδος.

Ο ΝΕΟΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΙΚΑ

ΤΟ ΑΝΙΚΗΤΟ ΟΠΙΟ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Αυτή η περίοδος του παγκοσμίου κυπέλλου είναι η καλύτερη για το σάπιο πολιτικό σύστημα της χώρας μας, ας είναι καλά η στρογγυλή θεά και για κανένα μήνα δεν θα κουνιέται φύλλο σε ολόκληρη τη χώρα. Μεγάλο μεράκι το ποδόσφαιρο και ανίκητο όπιο, ακόμη και σε σχέση πχ με το όπιο της θρησκείας που έλεγαν οι μαρξιστές. Όμως δεν έχει καμμία σχέση το τηλεθέαμα του Μουντιάλ με το ιδεώδες του αθλητισμού αφού τον μοναδικό αθλητισμό που προάγει είναι εκείνον του καναπέ. Και βοηθάει πάρα πολύ το Παγκόσμιο Κύπελλο στην κατανάλωση πίτσας, fast food, greek-σουβλάκι και μπύρας, δεν είναι τυχαίο που χορηγός μεγάλης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης είναι η μπύρα Heineken. Και αλλοίμονο αν παρακινηθούν οι νέοι να αθληθούν, τι θα γίνουν τότε οι μπύρες, οι πίτσες, τα σουβλάκια, τα στοιχήματα; Και τι θα γίνουν οι δύστυχοι οι καρδιολόγοι που θα έχουν πολύ λιγώτερη δουλειά αν παρακινηθούν οι νέοι στο ιδεώδες του αθλητισμού; Μείνετε λοπόν όλοι εκεί, αγέρωχοι μπροστά στούς καναπέδες σας, για να είμαστε όλοι καλά. Ανίκητο το όπιο της ποδοσφαιρικής αρένας! (παρεπιμπτόντως δεν τα έχω με το ποδόσφαιρο που λατρεύω να παίζω, ευτυχώς πρόλαβα κάτι από τις εποχές της αλάνας και ήμουνα παιδί όταν είδα τον μάγο Πελέ στον ιστορικό τελικό Βραζιλία-Ιταλία)

ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Για να καταλάβουμε με ποιό τρόπο το ευρύ κοινό μπορεί να αποτιμά και να κρίνει την τέχνη και τους καλλιτέχνες θα σας αναφέρω το παρακάτω ιστορικό γεγονός, που είχε σχολιασθεί πρόσφατα και σε άρθρο του μουσικού περιοδικού ΤAR,
Στις 17 Ιανουαρίου του έτους 1984 πέθανε ο συνθέτης του ελαφρού τραγουδιού Κώστας Γιαννίδης και την επόμενη μέρα πέθανε ο συνθέτης του ρεμπέτικου Βασίλης Τσιτσάνης. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα τεράστια μεγαλόστομα κείμενα στον τύπο για τον Τσιτσάνη και την μονολεκτική ανακοίνωση για τον θάνατο του Γιαννίδη. Ήταν τουλάχιστον προκλητικό! Στην κηδεία του Τσιτσάνη παραβρέθηκε σύσσωμος ο πολιτικός και καλλιτεχνικός κόσμος. Στην κηδεία του Γιαννίδη πήγαν ελάχιστοι… Ανίσχυρη η σύγκριση θα πείτε, ενδεχομένως και παράλογη, ναι αλλά η πραγματικότητα είναι πραγματικότητα… κι αυτή η ιδιοτελής αίσθηση του τι είναι και τι δεν είναι «λαός» με αηδιάζει ακόμα σήμερα!
Ο Τσιτσάνης επιβραβεύτηκε όσο ζούσε, συνεχίζει να εκτιμάται και τώρα που έφυγε από τη ζωή. Ο Κώστας Γιαννίδης έχει ξεχαστεί ακόμα κι από τους πολλούς, αυτούς που το ελαφρό τραγούδι ήταν προσιτό στο αυτί τους... Ο Γιαννίδης υπήρξε μια τεράστια προσωπικότητα -με αντικειμενική προσέγγιση- για την εξέλιξη της ελαφράς μουσικής αλλά και για την πορεία της λόγιας μουσικής, αφού μιλάμε για την ταυτοπροσωπία με τον μεγάλο συνθέτη Γιάννη Κωνσταντινίδη.
Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης ή Κώστας Γιαννίδης υπήρξε μεγάλο ταλέντο με εξαιρετικές σπουδές στην Γερμανία, προσωπικότητα ίσως ισοδύναμη του Νίκου Σκαλκώτα, σπουδαίος πιανίστας και μαγικός ακομπανιαματέρ και πάνω από όλα ενας σεμνός και αέρινος άνθρωπος. Τέτοιες προσωπικότητες σαν τον Γιαννίδη τις έφαγε ο προοδευτικός αριστερισμός και ο λαικισμός και έφθασαν στο σημείο να θεωρούνται αστοί συνθέτες. Μάλιστα μετά τη μεταπολίτευση ο κάθε ατάλαντος που έπαιζε ακομπανιαμέντα στην κιθαρίτσα του εθεωρείτο μεγάλος λαικός συνθέτης αρκεί να μελοποιούσε αριστερούς ποιητές-τότε ζήσαμε πχ την μαζική μελοποίηση Ναζίμ Χικμέτ.
Δυστυχώς στον τόπο μας μπερδεύεται εύκολα ο τραγουδοποιός με την έννοια του συνθέτη ευρύτερα. Αλλά και πολλοί συνθέτες (μεγάλοι μας συνθέτες εν ζωή όπως διατυμπανίζουν τα ΜΜΕ) παριστάνουν τους έλληνες Βάγκνερ και Μπετόβεν (και πραγματοποιούν μυριάδες εκδόσεις των βαρετών και άτεχνων συμφωνικών τους έργων) ενώ έχουν γράψει απλά ωραία τραγούδια, τίποτε παραπάνω από ωραία τραγούδια και ετσι θα έπρεπε να παρουσιάζονται. Βέβαια το διαβατήριο προς το πάνθεον της μεγάλης συμφωνικής μουσικής προσπαθούν να εξαγοράσουν μέσα από τις πολιτικές τους δραστηριότητες, όντας πολιτικοί στην μουσική και μουσικοί στην πολιτική. Δεν τους πιάνει κανείς πουθενά. Προσπαθούν από καθαρή ματαιοδοξία και εκ του πονηρού να χτίσουν τα μαυσωλεία τους και να ζήσουν εκεί μέσα ενώ είναι ακόμη στη ζωή. Δεν θα αναφέρω ονόματα γιατί κάποια από αυτά θεωρούνται μυθικά και στον τόπο μας άμα δηλώσεις ή σε πούνε μύθο τα ΜΜΕ δεν τολμάει να σε κουνήσει κανείς.
Εδώ στούς σκεπτόμενους έλληνες απομένει ως ελπίδα στο απώτατο μέλλον μόνον ο Πανδαμάτωρ Χρόνος-ο μόνος δίκαιος τελικά κριτής-εκείνος είναι που αντικειμενικά θα αποτιμήσει τα μικρά και τα μεγάλα της τέχνης.

JAMES

Τι να πω. Οι άνθρωποι πλεον δε γράφουν μουσική. Αφήνουν μηνύματα και όποιος καταλάβει το νόημα το κατάλαβε. Σκύβουν και σε βγάζουν από τα σκατά, όχι επειδή ενδιαφέρονται αλλά επειδή η μουσική τους ρουφάει προς τα πάνω. Ρούφα τα μωρό μου!

Τώρα, με το Ten below έχω μείνει άναυδος. Πώς γράφεις τέτοια μουσική πάνω σε τέτοιους στίχους; Και πάνω απ' όλα πώς το κάνεις να ακούγεται τόσο εύκολο, τόσο αυτονόητο, τόσο αβίαστο και απλό. Πώς μπορείς να εμπνέεις, να σώνεις. Αυτοί δεν είναι συγκρότημα. Είναι ο Στρατός Σωτηρίας. Salvation Army.

GREECE VS KERDOSKOPOI

Αυτό δεν είναι μηνυτήριος αναφορά. Αυτό είναι διδακτορικό με θέμα το ξεμπρόστιασμα των κερδοσκοπικών μεθόδων του καπιταλισμού.

Η ΝΕΑ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ

Χθες αποφάσησα να ξεφύγω. Να ξεχάσω το καταρρέον πολιτικό σύστημα, το ΔΝΤ, τους ηλιθιους εραστές του Κιμ Ιλ Σουνγκ (ΚΚΕ).

Οι σκέψεις μου πλανήθηκαν αλλού. Και ως συνήθως βρίσκουν λιμάνι σε αναζητήσεις πνευματικές. Σε ερμηνείες και αποσαφηνίσεις. Εκεί που άλλοι ονειρεύονται παραλίες και έρωτες, εγώ αναλογιζόμουν για το νέο καθωσπρεπισμό, τη νέα ορθότητα (Έχω χάσει γκόμενες έτσι...). Οχι αυτήν που υπηρετούμε ασυνείδητα, αλλά αυτήν που κάποιοι έχουν επιλέξει να μας σερβίρουν μεθοδικά και σκόπιμα. Τα παρακάτω λόγια γράφτηκαν το 1893 από τον Mark Twain. Βρίσκονται στο "The Moral Statistician", που πρωτοδημοσιεύθηκε στο "Sketches, Old and New". Αναφέρεται στην κατασταλτική επιστήμη (Μετάφραση Codehealth).

«Δε θέλω καμιά από τις στατιστικές σας. Τις χρησιμοποίησα όλες για να ανάψω την πίπα μου. Μισώ το σινάφι σας. Συνέχεια προσπαθείτε να αποδείξετε πόσο βλάπτεται η υγεία του ανθρώπου, πόσο πολύ παρεμποδίζεται η διανοητική του λειτουργία και πόσα δολάρια ξοδεύει κατά τη διάρκεια των 92 χρόνων της ζωής του στην απόλαυση της μοιραίας συνήθειας του καπνίσματος, αλλά και στην εξίσου μοιραία απόλαυση του καφέ και του μπιλιάρδου και κανενός ποτηριού κρασί μαζί με ένα ωραίο δείπνο και και….

Και ποτέ δεν προσπαθήσατε να ανακαλύψετε πόση παρηγοριά, χαλάρωση και απόλαυση αντλεί κατά τη διάρκεια της ζωής του ένας άνθρωπος από το τσιγάρο (όλα αυτά αξίζουν δέκα φορές τα λεφτά που θα εξοικονομούσε αν δεν κάπνιζε), ποτέ δε μπήκατε στον κόπο να υπολογίσετε το φρικτό κόστος της απώλειας της ευτυχίας μιας ζωής χωρίς κάπνισμα.

Φυσικά και μπορείτε να εξοικονομήσετε κάποια χρήματα αρνούμενοι για πενήντα χρόνια να υποκύψετε σε όλες αυτές τις μικρές ακόλαστες απολαύσεις. Αλλά τι θα τα κάνετε; Πού θα τα ξοδέψετε;

Τα χρήματα δε μπορούν να σώσουν την απειροελάχιστη ψυχούλα σας.

Τώρα που σας τα είπα, τα μάθατε πια όλα αυτά. Έτσι δεν είναι; Για ποιο λόγο τότε θέλετε να ζήσετε ισχνοί και μαραμένοι μέχρι τα βαθιά σας γεράματα; Για ποιο λόγο μαζεύετε χρήματα, αφού σας είναι τελείως άχρηστα;

Εν ολίγοις, γιατί δεν πάτε να πεθάνετε κάπου αλλού, αντί να προσπαθείτε με τις μοχθηρές σας «ηθικές στατιστικές» να πείσετε τους ανθρώπους να γίνουν το ίδιο στεγνοί και αγέλαστοι με εσάς;»

OVERDIAGNOSIS

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΣΕ ΑΛΛΗΛΟΣΠΑΡΑΓΜΟ

Η φόρο-τρομοκρατία που έχει εξαπολύσει το πολιτικό σύστημα-υποτίθεται στα πλαίσια της εκστρατείας πάταξης της φοροδιαφυγής-αποτελεί επικοινωνιακή χειραγώγηση στα πλαίσια δημιουργίας εντυπώσεων. Ενεργοποιώντας γνωστούς υποσυνείδητους μηχανισμούς μίσους βάζουν την κοινωνία να στρέφεται "γενικά" εναντίον γιατρών, εναντίον δικηγόρων, εναντίον καλλιτεχνών κλπ αλλά και τις κοινωνικές τάξεις να αλληλο-τρώγονται απλά διότι το πολιτικό σύστημα δεν κάνει σωστά το καθήκον του που σημαίνει να αποφασίσει να εισπράξει αυτά που πρέπει, εδώ και τώρα, βασισμένο στην εφαρμογή του νόμου, χωρίς τα καπνογόνα των δημοσιεύσεων ονομάτων τα οποία δεν φαίνεται ότι αποτελούν τα μεγάλα-μεγάλα ψάρια της φοροδιαφυγής. Οι ίδιες εμφυλιοπολεμικές τακτικές μίσους είχαν καταστρέψει και παλαιότερα τη χώρα και κινδυνεύουν να επαναφέρουν τακτικές λαικών δικαστηρίων εκεί που ο κάθε συμπλεγματικός και φθονερός άνθρωπος μπορούσε να καταγγείλει αβάσιμα τον γείτονα του προκειμένου να παραδοθεί σε λαικά δικαστήρια. Σήμερα το ρόλο των λαικών δικαστηρίων έχουν αναλάβει οι τηλε-δίκες με δικαστές δημοσιογράφους. Οι πολίτες γνωρίζουν ότι ο κυριώτερος ένοχος και ο μεγαλύτερος παράνομος είναι το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα και ότι αυτό το ένοχο σύστημα κάνει οτιδήποτε προκειμένου να διασωθεί, ακολουθώντας το δόγμα διαίρει και βασίλευε.

ANOTHER NAIL IN MY HEART!

Γιγαντιαίο συγκρότημα.

Βέβαια, απορείς -και πολύ σωστά- πώς είναι δυνατόν ένα τόσο μα τόσο καλό συγκρότημα να γίνεται αποδεκτό από σχεδόν όλον το νεανικό πληθυσμό, ο οποίος στην πλειοψηφία του θα ακούσει James και μετά θα βάλει Πετρέλη ή θα ανοίξει την TV να δει τις αδερφάρες των lifestyle εκπομπών ή τα realities (Μεταξύ μας. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μία veritable τσόντα. Όλα τα άλλα είναι απομιμήσεις για να ψιλογκαυλώνεις και να καταναλώνεις καλύτερα).

Πίσω στους James τώρα: Το πρόβλημά τους είναι ότι δεν είναι αρκετά αντισηπτικοί ώστε να απομακρύνουν τη σαβούρα. Και υπάρχει καπταπληκτική σαβούρα γύρω μας που δεν της αξίζει να ακούει James. Εγώ ακούω πάλι τους Squeeze! Another nail in my heart. Κορυφαίοι!

The night before απο τους James

Ακούω το νέο ΕP των James.
Δεν θα γράψω πολλά όμως ,ακόμη το ακούω।
Στο Crazy λέει το εξής επίκαιρο ¨ Separate the stardust from the dirt "...
Σε κάποιον που ακούει και του αρέσουν οι James , θα του αρέσει και το νέο The night before....,οι άλλοι θα καταλάβουν ότι ένα κομμάτι που ακούνε στα μπάρ και στα ξενύχτια μοιάζει με τους James που είχαν δει μια φορά σε μια συναυλία......πριν από τα μπουζούκια.
Η αρχή του ten below γράφτηκε σε κάποιο όνειρο του Παυλίδη....
Και το τελικό σχόλιο: οι James θα έπρεπε να είναι Γαλλογερμανοί και όχι Άγγλοι.Εχουν την φινέτσα ενός Citroen και την αξιοπιστία ενός BMW
Τέτοιο αυτοκίνητο θέλω

ΣΟΥΒΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ Νο 3

Πριν πιάσουμε τους κλέφτες, τους επίορκους και τους λοιπούς εχθρούς του έθνους, πρώτα ας διαβάσουμε αυτό:

ΤΑ ΝΕΑ 3/5/2010 
Διατηρούνται ο 15ος και ο 16ος μισθός των υπαλλήλων της Βουλής

Υπολογίζονται ως επιδόματα

Την ώρα που χιλιάδες νοικοκυριά ανησυχούν για το πώς θα τα βγάλουν πέρα μετά τα σκληρά οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, οι υπάλληλοι της Βουλής ναι μεν χάνουν -όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι- τον 13ο και 14ο μισθό, αλλά θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τον 15ο και 16ο μισθό, καθώς θεωρούνται επιδόματα.
Σύμφωνα με τα Νέα, για τα δύο αυτά επιδόματα θα ισχύσει η περαιτέρω μείωση κατά 8%, η οποία ανακοινώθηκε την Κυριακή και αφορά όλα τα επιδόματα που καταβάλλονται στους δημοσίους υπαλλήλους. Κατά συνέπεια, η συνολική περικοπή των επιδομάτων φτάνει στο 20% με 25%.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει, επίσης, το γεγονός πως από την τελευταία φορά που ανακοινώθηκε περικοπή (κατά 15%) της αποζημίωσης που λαμβάνουν οι βουλευτές για τη συμμετοχή τους στις διάφορες Επιτροπές της Βουλής, έχει αυξηθεί ραγδαία ο αριθμός συνεδριάσεων των Επιτροπών.
Ειδικότερα, εκεί που στην ημερήσια διάταξη της Βουλής συνήθως γράφονταν δυο-τρεις Επιτροπές, τον τελευταίο μήνα υπάρχουν και 8 και παραπάνω συνεδριάσεις Επιτροπών καθημερινά, όπως και τη Δευτέρα και την Παρασκευή (ημέρες που παραδοσιακά σπάνια έμπαιναν Επιτροπές) και μάλιστα χωρίς να αφορούν πάντα συζητήσεις νέων νομοσχεδίων που εισέρχονται στο Κοινοβούλιο, και θα μπορούσαν να αιτιολογηθούν από την ταχύτερη ψήφιση νομοσχεδίων εξαιτίας της κρίσης.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν βουλευτές οι οποίοι γράφουν στο προσωπικό τους «κοντέρ» από 10-14 Επιτροπές την εβδομάδα, γεγονός που προσθέτει στα περίπου 5.700 ευρώ που είναι ο βασικός μισθός και άλλα 3.000-4.000 ευρώ μηνιαίως, πλέον των επιδομάτων.

ΣΟΥΒΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ Νο 2

Εξώδικη διαμαρτυρία της Γεωργίας Γρηγοροπούλου-Μουγιάκου π. Νομικού συμβούλου Δήμου Βούλας έναντι της Βουλής των Ελλήνων για την πρόσληψη 232 υπεράριθμων υπαλλήλων στην Ελληνική Βουλή.

«Με την παρούσα μου διαμαρτύρομαι εντονότατα σε εσάς, διά την εκ μέρους του Κοινοβουλίου, πρόσληψη, λίαν προσφάτως, 232 νέων υπαλλήλων, πλέον των ήδη υπεραρίθμων ...
υπαρχόντων, για τους οποίους μάλιστα δεν επαρκούσαν και δεν επαρκούν και τα έδρανα!

Διαμαρτύρομαι εντονότατα ως απλή Ελληνίδα, φορολογούμενη πολίτις, η οποία, μαζί με τους υπολοίπους συμπολίτες μου, καλούμεθα, σ΄ αυτήν την οικονομική κρίση, (την οποία δημιουργήσατε ΕΣΕΙΣ , κατά κύριον λόγον) να μειώσουμε το βιοτικό μας επίπεδο, υποβαλλόμενοι σε περικοπές μισθών και δώρων και καταβάλλοντες πληθώρα εμμέσων φόρων, που θα κάνουν το ακριβό κόστος ζωής μας, ακόμη ακριβότερο, πλέον των λοιπών αμέσων φόρων που έχετε ήδη εξαγγείλει!

Διαμαρτύρομαι εντονότατα διότι ενώ η Κυβέρνηση δια στόματος του Πρωθυπουργού, πάγωσε τις προσλήψεις στο Δημόσιο, εσείς πίσω από την πλάτη μας, προβήκατε στην πρόσληψη των δικών σας παιδιών, ισχυριζόμενοι ότι δήθεν υπήρχε νομοθετική ρύθμιση (του Σιούφα) και ότι δήθεν δεν μπορείτε να την αγνοήσετε! Εσείς που έχετε, ήδη, συλλήβδην, αγνοήσει και εν τη πράξει, καταργήσει πολύ περισσότερους από έναν Νόμους θεμελιωτικούς υφισταμένων από παλιά εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων!!!

Διαμαρτύρομαι για μένα ατομικώς αλλά και για τις λοιπές Ελληνίδες μάνες, που βλέπουμε τα παιδιά μας να αγωνιούν καθημερινώς, αναζητώντας μια θέση εργασίας, μια οποιαδήποτε, παρά τα πτυχία τους, θέση εργασίας και να μην μπορούν να την έχουν!

Διαμαρτύρομαι εντονότατα, διότι μας εμπαίζετε για μια ακόμη φορά, ασύστολα!

Κύριοι,
Αν και το γνωρίζετε καλώς, οι Νόμοι ΚΑΤΑΡΓΟΎΝΤΑΙ από άλλους, νέους Νόμους, που ρυθμίζουν διαφορετικώς την ίδια περίπτωση. Είναι τα Νομικά, που μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές της Νομικής! Θα μπορούσατε, λοιπόν, εάν το θέλατε, με νεώτερο Νόμο να καταργήσετε την όποια νομοθετική ρύθμιση και να παγώσετε τις προσλήψεις και των δικών σας παιδιών! Δεν το κάνατε! Επιλέξατε δύο μέτρα και δύο σταθμά! Όπως πάντα! Όπως και με τις αποζημιώσεις σας, τις συντάξεις σας, τις κρατήσεις σας, τα προνόμιά σας!
Κύριοι, ποιός σας έδωσε το δικαίωμα να χρισθείτε Ηγεμόνες μας; Ποιός σας έδωσε το δικαίωμα να κάνετε την Ελλάδα φέουδό σας και εμάς, φόρου υποτελείς στα κελεύσματά σας; Πού είναι επιτέλους η αρχή της ισότητας, της ισονομίας, των ίσων ευκαιριών στην εργασία; Πού είναι επιτέλους η Δημοκρατία, την οποίαν, σας επιλέξαμε να υπηρετείτε; Και που με την προκλητική συμπεριφορά σας, παραβιάζετε κατ΄ επανάληψη!
Επειδή, η συμπεριφορά σας αυτή δεν συνάδει ούτε με την ιδιότητά σας ούτε και με το
λειτούργημά σας, διαμαρτύρομαι για πολλοστή φορά ενώπιόν σας και ΣΑΣ ΚΑΛΩ

Όπως, εντός μιας (1) εβδομάδος, από την γνωστοποίηση της παρούσας μου, προβείτε στις κάτωθι ενέργειες:

1) Δώσετε στην δημοσιότητα όλα τα ονόματα των υπαλλήλων της Βουλής και των νεοπροσληφθέντων.

2) Μας γνωρίσετε τι είδους έργον επιτελούν ακριβώς και ποιά ανάγκη επέβαλε την πρόσληψη νέων, με την διαδικασία του κατεπείγοντος, σε περίοδο λιτότητος, για τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Δικαιούμαστε, εν πάσει περιπτώσει, ως φορολογούμενοι σκληρά πολίτες, να γνωρίζουμε πού πάνε τα χρήματά μας!
Άλλως, επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου, τείνοντος, στον, δια της εφαρμογής των προβλεπομένων νομίμων κυρώσεων, εξαναγκασμόν σας σε συμμόρφωση, προς όσα ανωτέρω αναφέρω και αιτούμαι».

Όπως προκύπτει από τις προσλήψεις «Πρωταθλητής» των διορισμών, αναδεικνύεται ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας.

Το σκάνδαλο άρχισε με τη Ν.Δ. συνεχίζεται με αμείωτη ένταση επί ΠΑΣΟΚ και εν μέσω «θυσιών» του λαού, οι εθνοπατέρες βολεύουν τις κόρες, τους γιους, τους συγγενείς και τους στενούς τους συνεργάτες. Ούτε καν η οικονομική κρίση και τα μέτρα που γονατίζουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς δεν αγγίζουν το φιλότιμό τους.

Όχι απλώς με διακομματική συναίνεση διατηρούν τους 16 μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής, οι οποίοι είναι οι πιο καλοπληρωμένοι Έλληνες υπάλληλοι, αλλά ακόμη και τώρα εξοφλούν κομματικά γραμμάτια από το παρελθόν μονιμοποιώντας ακόμα 232 άτομα.

Πρόκειται στην πλειονότητά τους για άτομα που απασχολούσαν οι βουλευτές και τα κομματικά γραφεία με καθεστώς μετακλητού υπαλλήλου, αλλά τον Ιούνιο του 2008 ο κ. Σιούφας ψήφισε διάταξη προκειμένου μετά τις εκλογές να περάσουν στο ειδικά προνομιούχο καθεστώς του υπαλλήλου της Βουλής. Έτσι, ο αριθμός των υπαλλήλων της Βουλής αυξήθηκε και από 1.600 που ήταν ξεπέρασε τους 1.800, τους οποίους πληρώνει ο ελληνικός λαός σε περίοδο κρίσης. Οι περισσότεροι, μάλιστα, εξ αυτών είναι αργόμισθοι, αφού δεν υπάρχει δουλειά στη Βουλή για τόσους υπαλλήλους. Παρότι είναι υπεράριθμοι, εξακολουθούν να αμείβονται για υπερωριακή απασχόληση και να παίρνουν οδοιπορικά. Το μόνο που κατάφερε ο νέος Πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος ήταν να μειώσει τα επιδόματα, τις ώρες υπερωρίας και τα οδοιπορικά τους…

Σε αυτό το ρουσφετολογικό όργιο πρωτοστατεί η Ν.Δ., με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή πρωταγωνιστή. Την ώρα που ο κ. Καραμανλής έλεγε τον ελληνικό λαό προεκλογικά ότι «ο μεγάλος ασθενής είναι το Ελληνικό Δημόσιο», άνοιγε τον δρόμο για να μετατεθούν στη Βουλή οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους του Μεγάρου Μαξίμου, εν όψει της επερχόμενης εκλογικής ήττας. Μεταξύ αυτών βρίσκονται ο «κομπιουτεράς» του Μαξίμου, η ιδιαιτέρα γραμματέας του και σύζυγος του Γιάννη Αγγέλου, αλλά και η ιδιαιτέρα γραμματέας του Θόδωρου Ρουσόπουλου.

Συνολικά ο κ. Καραμανλής, ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ., φόρτωσε τη Βουλή με περισσότερα από 30 άτομα. Περισσότερους, όμως, υπαλλήλους βόλεψαν ο Πρόεδρος της Βουλής την περίοδο 2007-2009 κ. Σιούφας και ο γενικός του γραμματέας Νίκος Στεφάνου. Μάλιστα, βολεύτηκε και ο ίδιος ο κ. Στεφάνου.

Οι διορισμοί του κ. Σιούφα δεν περιορίζονται μόνο μεταξύ των τελευταίων 232, όπου ξεπερνούν τους 30. Στα δύο χρόνια της θητείας του βόλεψε μεγάλο αριθμό υπαλλήλων σε σημείο που οι συνάδελφοί του να λένε ειρωνικά ότι «τα καραγκούνικα που μιλάνε στην Καρδίτσα θα πρέπει να καθιερωθούν ως επίσημη διάλεκτος της Βουλής».

Περισσότερα από 20 άτομα έχει στον κατάλογο που δημοσιεύεται η πρώην πρόεδρος της Βουλής επί Ν.Δ. Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τον κατάλογο οι άνθρωποι του επίτιμου προέδρου της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που ώρες πριν είχε καταγγείλει το Δημόσιο αλλά διορίζοντας από την πίσω πόρτα τους δικούς του ανθρώπους. Το μερίδιό τους έχουν και όσοι διατέλεσαν αντιπρόεδροι της Βουλής. Ορισμένοι, μάλιστα, διόρισαν και τα παιδιά τους. Η ΄Ελσα Παπαδημητρίου έβαλε την κόρη της Μικέλα. Μεγάλο αριθμό διορισμών έκανε και ο Γιάννης Τραγάκης, μεταξύ των οποίων η νύφη του και αρκετοί Πειραιώτες από την εκλογική του περιφέρεια.

Ο ι διορισμοί είναι διακομματικοί και στον κατάλογο ακολουθεί ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ και νυν πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

Το δικό τους μερίδιο έχουν τόσο ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης όσο και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης έχει, επίσης, τακτοποιήσει δικούς του ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και την ιδιαιτέρα γραμματέα του.

Και ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος έβαλε κόσμο στη Βουλή, ενώ ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Λεβέντης έχει διορίσει μέσω του πρώην αντιπροέδρου Γιάννη Δραγασάκη τον γιο του…

Συνεργάτες του έχει διορίσει και ο πρώην Υπουργός και νυν Βουλευτής Τρικάλων Σωτήρης Χατζηγάκης όπως φαίνεται στον πίνακα.