ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

Μια απο τις αιτίες που δεν μπορεί η εξουσία να πετάξει τη μάσκα της εξουσίας και να μετατραπεί σε διοίκηση-επι το νεοελληνικώτερο management-είναι ότι τα ντουβάρια που διοικούν αυτό τον έρημο τόπο δεν μπορούν ποτέ, αυτονόητα, να αποδεχθούν άξιοκρατικά επιλεγμένους υφισταμένους τους, πολύ απλά γιατί θα είναι πολύ καλύτεροι τους και έτσι θα φαίνεται η διαφορά. Επιπλέον ένας πραγματικά ικανός άνθρωπος, που πάλεψε για να πετύχει γνώση και προσόντα, συνήθως είναι αξιοπρεπής και όχι οσφυοκάμπτης. Σπάνια θα πετύχει κανείς στο Ελλαδικό Κρατίδιο πραγματικά άξιους υφιστάμενους όπου και άν κοιτάξει, στα πανεπιστήμια, στη δημόσια διοίκηση, στη δημόσια εκπαίδευση, στο σύστημα υγείας, παντού χωρίς εξαίρεση θα βρεί γενικά φελλούς που σκουπίζουν παπούτσια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εδω θα παραθέσω αυτούσιο ένα απόσπασμα από το έργο του μεγάλου ενδοσκόπου της ανθρώπινης ψυχής και προικισμένου ακόμη ερευνητή της ψυχολογίας της εξουσίας που λέγεται William Shakespeare, το απόσπασμα είναι από το έργο Ιούλιος Καίσαρ και δείχνει με ακρίβεια ποιά χαρακτηριστικά αποφεύγει ο δυνάστης Ιούλιος πριν εντάξει κάποιον στο κύκλο των ανθρώπων της εμπιστοσύνης του, τα πραγματικά αντικειμενικά προσόντα του γενναίου Κάσσιου (ακεραιότητα, λιτότητα, εγκράτεια,μόρφωση) ο Ιούλιος τα θεωρεί αρνητικά για άνθρωπο της αυλής του. Παραθέτω λόγω της μανίας μου με την αυθεντική γλώσσα το πρωτότυπο κείμενο όπως ακριβώς έχει στο έργο του Shakespeare-και προτρέπω ευγενικά τον χαρισματικό μεταφραστή Codehealth να μεταφράσει το απόσπασμα για τους επισκέπτες του blog:

CAESAR
Let me have men about me that are fat;
Sleek-headed men and such as sleep o' nights:
Yond Cassius has a lean and hungry look;
He thinks too much: such men are dangerous.

ANTONY
Fear him not, Caesar; he's not dangerous;
He is a noble Roman and well given.

CAESAR
Would he were fatter! But I fear him not:
Yet if my name were liable to fear,
I do not know the man I should avoid
So soon as that spare Cassius. He reads much;
He is a great observer and he looks
Quite through the deeds of men: he loves no plays,
As thou dost, Antony; he hears no music;
Seldom he smiles, and smiles in such a sort
As if he mock'd himself and scorn'd his spirit
That could be moved to smile at any thing.
Such men as he be never at heart's ease
Whiles they behold a greater than themselves,
And therefore are they very dangerous.
I rather tell thee what is to be fear'd
Than what I fear; for always I am Caesar.
Come on my right hand, for this ear is deaf,
And tell me truly what thou think'st of him.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ

Νέα επιδημιολογική μελέτη από το Τμήμα Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Michigan δείχνει ότι η χρήση μασκών και απολυμαντικών χεριών μείωσε τον κίνδυνο εκδήλωσης γριπώδους συνδρομής από 35 έως 51% (Γριπώδης συνδρομή ονομάζεται η προσβολή από κάθε ιό που μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα αντίστοιχα του ιού της γρίπης. Υπάρχουν περίπου 200 τέτοιοι ιοί και το αντιγριπικό εμβόλιο δεν προστατεύει παρά μονάχα έναντι ενός απ' όλους αυτούς, δηλαδή μόνο έναντι του ιού της γρίπης).

Το συγκεκριμένο δημοσίευμα του Journal of Infectious Diseases μου θύμισε μία συνέντευξη του Tom Jefferson, ενός επιδημιολόγου συνεργάτη του Cochrane Collaboration, ο οποίος αναρωτιόταν για ποιόν λόγο, όταν ξέσπασε η επιδημία της νέας γρίπης, ο WHO διέρρηξε τα ιμάτιά του για την τάχιστη κυκλοφορία νέων εμβολίων και δεν έδωσε αντίστοιχη έμφαση στα συγκεκριμένα προληπτικά μέτρα. Η απάντηση που έδωσε όταν η δημοσιογράφος ζήτησε την γνώμη του σχετικά με την αντίδραση του WHO, ήταν η εξής: "αν δεις το έγγραφο του ΠΟΥ περί ετοιμότητας για πανδημία, το οποίο αποτελείται από 62 σελίδες, βρίσκεις στο ευρετήριο μόνο δύο αναφορές στο πλύσιμο των χεριών, τρεις στη χρήση μασκών, μία για γάντια, είκοσι τρείς για εμβόλια και δέκα οκτώ για αντιϊικά φάρμακα…. Αντ’ αυτού προωθεί φαρμακολογικές παρεμβάσεις. Από τις ανασκοπήσεις που κάνουμε, διαθέτουμε πλέον ξεκάθαρες ενδείξεις ότι οι μελέτες για τα αντιγριπικά εμβόλια που χρηματοδοτούνται από τις φαρμακευτικές εταιρείες έχουν κερδίσει κατά πολύ σε δημοφιλία και σπουδαιότητα σε σχέση με τις μελέτες που δε χρηματοδοτούνται από την φαρμακευτική βιομηχανία. Το φαινόμενο αυτό όμως δε μπορεί να εξηγηθεί στη βάση του μεγέθους ή της ποιότητας των μελετών, οι οποίες είναι ίδιες, είτε χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία είτε όχι. Η πιο πιθανή και αποκρουστική εξήγηση γι’ αυτό το εύρημα είναι ότι τα πιο περίβλεπτα επιστημονικά περιοδικά προτιμούν να δημοσιεύουν τις ανακοινώσεις που χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία, επειδή μάλλον βγάζουν πολλά λεφτά πουλώντας ανάτυπά αυτών των ανακοινώσεων καθώς και διαφημιστικό χώρο.".

Ολόκληρη τη συνέντευξη του Jefferson μπορείτε να την βρείτε εδώ.

Να σημειώσω ότι η έρευνα του Journal of Infectious Diseases είναι επιδημιολογική, άρα τα αποτελέσματά της ίσως να μην είναι αξιόπιστα.

Άραγε βλέπουν τα ψάρια οτι χιονίζει;

Το αφιερώνω με πολλές ευχές στον Codehealth που είναι η ψυχή του blog.
Πόσο παράξενο και σπάνιο θέμα θα ήταν να βρεθεί κανείς στις Κυκλάδες και να χιονίζει, το χιόνι να έχει σκεπάσει τις όμορφες απόκρημνες βραχώδεις εκτάσεις και η ασπρίλα του χιονιού να φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Μια τέτοια εικόνα έγινε πραγματικότητα πριν από μερικά χρόνια όταν το χιόνι σκέπασε ολόκληρη την Ελλάδα, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Η συνάντηση του άσπρου του χιονιού με το μοναδικό γαλάζιο της θάλασσας είναι γεγονός σπάνιας ποιητικής ομορφιάς. Όντας κοντά σε μια χιονισμένη παραλία ένοιωσα πολύ τυχερός και θημήθηκα μια ποιητική και εντελώς υπερρεαλιστική φράση από το διήγημα του Dylan Thomas, Παιδικά Χριστούγεννα στην Ουαλία. Στην ιστορία αυτή έχει χιονίσει τόσο πολύ σε ένα χωριό της Ουαλίας και το χιόνι έχει σκεπάσει τα πάντα, δυό παιδιά έχουν βγεί να παίξουν σε χιονισμένο τοπίο κοντά στη θάλασσα, τότε το ένα παιδί ρωτάει το άλλο μιά εκπληκτική απορία: άραγε βλέπουν τα ψάρια ότι χιονίζει; Η ίδια απορία γεννήθηκε σε μένα όταν είδα το χιόνι στις Κυκλάδες να φθάνει μέχρι τη βαθειά γαλάζια θάλασσα.
Στην παράδοση μας όπως αυτή εκφράστηκε στην ελληνική ποίηση και τη λογοτεχνία το παγωμένο χειμερινό τοπίο συνδυάζεται εσωτερικά με θέρμη της καρδιάς. Αυτή η θέρμη είναι που οδηγεί τους φτωχούς και ευλαβείς οδοιπόρους του Παπαδιαμάντη να ανέβουν στο Χριστό στο Κάστρο για να απεγκλωβίσουν τους συντοπίτες τους οι οποίοι είχαν παγιδευτεί από την κακοκαιρία και τον χιονιά αλλά επίσης για να ανάψουν το κερί τους και να λειτουργήσουν στο Ναό του Χριστού «λευκοί από χιόνα αλλά με θερμή καρδία». Από το ίδιο πάθος και με μια καυτή καρδιά, πυρωμένη από τον έρωτα, βρέθηκε νεκρός μέσα στο χιόνι ο Μπάρμπα-Γιαννιός ο Έρωντας έξω από το σπίτι της γειτόνισσας Πολυλογούς, το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου του Μπαρμπα-Γιαννιού μόνο βέβαια μέσα στο μυαλό του, μαράζωσε ο άνθρωπος χωρίς να βρεί ποτέ ανταπόκριση ο «φανταστικός» έρωτας του (βλ. Παπαδιαμάντη διήγημα, Έρωτας στα Χιόνια). Μιά καυτή καρδιά με περίβλημα το χιόνι. Τα απόκρημνα σημεία της Σκιάθου στα οποία σκαρφάλωναν οι οδοιπόροι του Παπαδιαμάντη για να φτάσουν μές από πολύ αντίξοοες συνθήκες βαρύ χειμώνα μοιάζουν και με πολλά βραχώδη σημεία σε Κυκλαδίτικα νησιά.
Στην ουσία της Ελληνικής παράδοσης όπως την ζωγραφίζει ο Παπαδιαμάντης το λευκό χιονισμένο περίβλημα και οι αντίξοοες εξωτερικές συνθήκες κρύβουν μέσα τους μια θερμή πνευματικότητα που μάχεται, που αγαπάει, που ερωτεύεται, που αγωνίζεται να διασώσει την ουσία της ύπαρξης και να ανασυνθέσει το καρακερματισμένο ανθρώπινο πρόσωπο. Αν μάλιστα κάποιος κινηθεί αντίστροφα σε αυτό το ζήτημα τότε αντικρύζει κανείς μιά όψη του σύγχρονου ανθρώπου. Η βελτίωση των εξωτερικών συνθηκών της ζωής και η πληθώρα των υλικών αγαθών μας έχει μάλλον οδηγήσει στην υποστροφή της πνευματικότητας, το έξω είναι πολυτελές, ζεστό και ελκυστικό ενώ το μέσα κρύο, κούφιο, άδειο. Νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη επανατροφοδότησης της πνευματικότητας αφού τα υλικά αγαθά δεν μπορούν ποτέ να ικανοποιήσουν, πάντα θέλει κανείς και κάτι άλλο και κάτι παραπάνω, όσο γεμίζει κανείς το στομάχι του τόσο αυτό φουσκώνει και ζητάει και άλλη τροφή. Η ενεργοποίηση της χαμένης πνευματικότητας θα μας βγάλει και από την τρέχουσα οικονομική κρίση, αφού θα αποκτήσουμε μια νέα, αντικαταναλωτική, γενναία και αληθινή φιλοσοφία ζωής.

ΧΙΟΝΙ

Χιονάκι. Ηρεμη κυριαρχία. Γυναικείο χαρακτηριστικό. Για αυτό το αγαπάν οι άντρες. Η φύση του χιονιού είναι θηλυκή. Καλύπτει τις ακαλαισθησίες, τις καμπυλώνει εν είδη απόλυτου γυναικείου γλουτού. Κυρίαρχο, και κατακτητικό. Παραπλανητικά άσπρο και πάνω απ' όλα ατελέσφορα υποσχόμενο. 
Η καλύτερη γυναίκα ονομάζεται Όλυμπος. Σε βάζει κάτω και σου αλλάζει τα φώτα!  

ΣΑΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ

Βέβαια αυτό ήταν απαράμιλλο

ΣΥΝΕΠΕΙΑ

Κατ' αρχάς μία επισήμανση. Από σκυλάδικα, ελληνικά, αρχοντορεμπέτικα, σκυλοποπ και τα ρέστα δεν σκαμπάζω. Δεν μ' αρέσουν, τα αρνούμαι και θεωρώ όσους τα ακούν καρακάφρους. Βέβαια δεν έχω κόμπλεξ. Αν κάτι με ακουμπήσει το χαίρομαι. Έτσι είχα πάθει πριν μερικά χρόνια με το "Υποφέρω", το οποίο μέχρι χθες είχα ξεχάσει και ποιά το τραγουδάει. Χθες λοιπόν ακούω την κόρη μου να χτυπιέται με το τελευταίο χιτ της Βανδή "Υπάρχει ζωή". Το άκουσα και κόλλησα σαν γρίπη των χοίρων. Και τι ανακαλύπτω. Το υποφέρω το τραγουδάει πάλι η Βανδή. Αν μη τι άλλο ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΜΟΥ. ΥΠΟΦΕΡΩ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ. ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΧΙΟΝΙ. 

ΥΓ: ΤΟ "ΥΠΟΦΕΡΩ" ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ EYE-CATCHER! ΑΠΑΙΧΤΗ ΓΚΟΜΕΝΑ!

SMOKE WILL LEAD YOU HOME REVISITED

Ο Θεός έπλασε τη ζωή για να μπορούμε να σκεφτόμαστε γιατί το έκανε. Ίσως για να  μας κάνει άξιους να ακούμε τέτοια τραγούδια. Τι αξίζει; Τι όχι; Κάθεσαι, κοιτάς πίσω σου και βλέπεις τον εαυτό σου. "Δεν μπορώ" σου λέει.

 

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΨΕΥΔΗ ΚΗΡΥΞΗ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Οπα Οπα, έρχεται.
Η έρευνα που θα ξεκινήσει στα τέλη Ιανουαρίου, υπογράφεται από βουλευτές 10 χωρών του Συμβουλίου της Ευρώπης με έδρα το Στρασβούργο. Εδώ μπορείτε να την διαβάσετε. Δεν υπάρχει -φυσικά- ούτε μια ελληνική υπογραφή! Εδώ μπορείτε να δείτε τα μέλη της ελληνικής επιτροπής - μούγκα στη στρούγκα. Μεταξύ αυτών είναι και η λαλίστατη, κατά τα άλλα, κυρία Λιάνα Κανέλλη!

Επειδή από τα ελληνικά μέσα δε θα βρείτε το πρωτότυπο κείμενο σας το παραθέτω στα αγγλικά. Μήπως θα μπορούσε κάποιος, -ακούς Mozart? εγώ δεν μπορώ. Πάω για τσίπουρα!- , να το μεταφράσει στα ελληνικά;

The parliament motion was introduced by Dr. Wolfgang Wodarg, former SPD Member of the German Bundestag and now Chairman of the European Parliament Health Committee. Wodarg is a medical doctor and epidemiologist, a specialist in lung disease and environmental medicine, who considers the current “pandemic” Swine Flu campaign of the WHO to be “one of the greatest medicine scandals of the Century.”[1]

The text of the resolution just passed by a sufficient number in the Council of Europe Parliament says among other things, “In order to promote their patented drugs and vaccines against flu, pharmaceutical companies influenced scientists and official agencies, responsible for public health standards to alarm governments worldwide and make them squander tight health resources for inefficient vaccine strategies and needlessly expose millions of healthy people to the risk of an unknown amount of side-effects of insufficiently tested vaccines. The “bird-flu”-campaign (2005/06) combined with the “swine-flu”-campaign seem to have caused a great deal of damage not only to some vaccinated patients and to public health-budgets, but to the credibility and accountability of important international health-agencies.”[2]

The Parliamentary inquiry will look into the issue of „falsified pandemic“ that was declared by WHO in June 2009 on the advice of its group of academic experts, SAGE, many of whose members have been documented to have intense financial ties to the same pharmaceutical giants such as GlaxoSmithKline, Roche, Novartis, who benefit from the production of drugs and untested H1N1 vaccines. They will investigate the influence of the pharma industry in creation of a worldwide campaign against the so-called H5N1 “Avian Flu”  and H1N1 Swine Flu. The inquiry will be given “urgent” priority in the general assembly of the parliament.

In his official statement to the Committee, Wodarg criticized the influence of the pharma industry on scientists and officials of WHO, stating that it has led to the situation where “unnecessarily millions of healthy people are exposed to the risk of poorly tested vaccines,” and that, for a flu strain that is “vastly less harmful” than all previous flu epidemics.

Wodarg says the role of the WHO and its the pandemic emergency declaration in June needs to be the special focus of the European Parliamentary inquiry. For the first time, the WHO criteria for a pandemic was changed in April 2009 as the first Mexico cases were reported, to make not the actual risk of a disease but the number of cases of the disease basis to declare “Pandemic.” By classifying the swine flu as pandemic, nations were compelled to implement pandemic plans and also the purchase swine flu vaccines. Because WHO is not subject to any parliamentary control, Wodarg argues it is necessary for governments to insist on accountability. The inquiry will also to look at the role of the two critical agencies in Germany issuing guidelines on the pandemic, the Paul-Ehrlich and the Robert-Koch Institute.

  

Πρέπει να συμμορφωθείτε......WILCO,WILCO (απαντούν)

Σ΄ένα αεροπλάνο που πέφτει...ο κατακαημένος πιλότος που δεν γνωρίζει τι να κάνει ακούει τις εντολές-οδηγίες από τον πύργο ελέγχου και απαντά με ανακούφιση WILCO. Ξέρει ότι αν συμμορφωθεί μπορεί και να σωθεί. Τώρα ,όπου αεροπλάνο που πέφτει, η όπου κατακαημένος πιλότος βάζεις ότι βολεύει κάθε φορά. Δηλαδή ακόμη και Ελλάδα στα πρόθυρα κατάρρευσης με πιλότο τον Παπανδρέου ταιριάζει. Βέβαια η απάντηση WILCO έχει διττή σημασία αν και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι το ίδιο.Ο πιλότος θα το πει εννοώντας το γιατί αυτό ξέρει και αυτό θα πει. Ο Παπανδρέου το ίδιο. Κάποιος όμως θα το πει κάνοντας επίκληση στους Wilco....Αυτός θα σωθεί σίγουρα.

Τι έχει συμβεί στο παρελθόν. Ακούς ανυποψίαστος Billy Bragg και ξαφνικά τον ακούς να συνεργάζεται με κάποιο συγκρότημα με όνομα Wilco , ακούς και σου ανάβουν τα λαμπάκια (το ίδιο είχε συμβεί και με τους Blokes).Μουρμουράς ..αφήστε τον άνθρωπο ήσυχο να κάνει αυτό που ξέρει ..(να παίζει μόνος του με την ηλεκτρική κιθάρα στο τέρμα).Τόσα ήξερα..., αλλά η στάμπα είχε μπει, Wilco ίσον αυτοί που ενόχλησαν τον ήχο του Bragg με σέλλες και σπιρούνια.

Ο καιρός πέρασε και πρίν λίγο καιρό μου ' βαλαν και άκουσα τους Wilco απο μιά συλλογή. ΧΜ ,χμ, χμ ποιοι είναι αυτοί ; Λές να είναι οι ίδιοι με τους παλιούς. Ηταν .Και είπα να τους δώσω μια ευκαιρία ξεκινώντας το ΑΜ και The Album (το πρώτο και το τελευταίο τους). Από το πρώτο άκουσμα,άρχισαν διαμαρτυριές από μέρη του σώματος μου προς τον εγκέφαλο . Οι ρίζες των μαλλιών μου καθώς και οι μύες του σαγονιού μου, παραπονιόταν για εξασθένηση. Μου ΄πέσαν τα μαλλιά και έμεινα με το στόμα ανοιχτό.

Διάβασα ,από πού ,και πώς, και για τους Uncle Tupelo(πρώην) και για alternative country και για τον Jeff Tweedy(κιθαρίστας - συνθέτης). Τι να πώ....Ο ήχος γεμάτος , μελωδίες , κιθάρες στο τέρμα , έξυπνη,χαλαρή φιλοσοφία στους στίχους και αμυδρή country (τόσο όσο πρέπει).Ακούω το 1ο και τελευταίο και υπάρχουν άλλα 5 ανάμεσα...
Και στο ΑΜ και στο The Album υπάρχουν τα προαναφερθέντα όσο αφορά τον ήχο και τα λοιπά. Εννοείται ότι υπάρχουν και διαφορές αλλά η βασική συνταγή είναι η ίδια.

Οσο ακούω το ΑΜ τόσο μου έρχεται στο μυαλό ο ήχος του Paisley Underground του Λος Αντζελες (οι Wilco είναι από το Σικάγο - σαν την θεία), (λίγη ψυχεδέλεια με αλληλεπίδραση κιθάρων και φωνής σε ένα φολκ ροκ). Τυπικό παράδειγμα οι Dream Syndicate. Στο ΑΜ τους μοιάζουν, ειδικά στα Out of the Grey & Ghost stories αφού έχει προστεθεί ο Cutler. Οι επιρροές κοινές ,Velvets και Television μεταξύ άλλων.

Απο τότε ,(ΑΜ)-(1995) μέχρι σήμερα ο Jeff Tweedy όπως διάβασα είναι ήδη αναγνωρισμένος και πετυχημένος στην αμερικάνικη σκηνή γενικότερα (όρε μεγαλεία), σε σημείο πια, όπως και το ρόκ που παίζει (εναλλακτικό), να είναι ας πούμε η καθεστηκυία τάξη (θα ήθελα πολύ!!). Πάντως μόνο και μόνο που αρέσουν οι Wilco σε ένα νιάτο χωρίς (πολλά) μαλλιά (το σαγόνι το 'σώσα) δείχνει ότι το λεγόμενο εναλλακτικό είναι πλέον δεδομένο (θα ήθελα πολύ!!) (δις)

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ

Πέθανε ο Νίκος Κακαουνάκης. Θλιβερό γεγονός ο θάνατος οποιουδήποτε ανθρώπου, ανεξαρτήτως επαγγέλματος ή αναγνωρισιμότητας. Δεν θα μας απασχολήσει η επαγγελματική αξία του δημοσιογράφου Νίκου Κακαουνάκη, απλώς θα δηλώσουμε ότι δεν τον είχαμε και σε ιδιαίτερα υψηλή εκτίμηση και η γνώμη μας δεν αλλάζει, ακόμα και μετά θάνατον. 

Το ενδιαφέρον έγκειται στην διαχείριση του θανάτου του, στον μετά θάνατο κουρνιαχτό που σηκώνεται. Ο κ. Κακαουνάκης πέθανε σε νοσοκομείο, ίσως εξ' αιτίας μετεγχειρητικής επιπλοκής. Στην ηλικία που βρίσκομαι, έχω χάσει αρκετούς αγαπημένους συγγενείς ή φίλους. Αρκετοί απ' αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή μέσα σε νοσηλευτικό ίδρυμα. Ποτέ δεν αναρωτήθηκα αν επρόκειτο για ιατρικό λάθος ή ιατρικό ατυχή χειρισμό. Ποτέ δεν με απασχόλησε η σκέψη  αν το προσφιλές μου πρόσωπο θα ήταν ακόμα στη ζωή ΑΝ κάποιος γιατρός χειριζόταν την ασθένειά του κατά διαφορετικό τρόπο, είτε αυτό αφορά φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική επέμβαση ή μετεγχειρητική πρακτική. Το μόνο που έκανα ήταν να αποδεχτώ τον θάνατο ως κάτι δεδομένο και αναπόφευκτο. Ήξερα ότι ο άνθρωπός μου ήταν βαριά άρρωστος και ότι κάθε κλινική έκβαση ήταν πιθανή. Κανείς δεν με προέτρεψε να ανακαλύψω ενόχους, ποτέ δεν ανατράφηκα σκεπτόμενος ότι η ζωή η δική μου ή του συγγενή μου αξίζει περισσότερο από κάποιου συνανθρώπου μου, ώστε μετά τον θανάτό του να αναζητήσω ευθύνες. 

Υπό τις ίδιες κλινικές συνθήκες, κανενός πολίτη ο θάνατος δεν πρέπει να είναι πιο πιθανός από κάποιου άλλου. Όμως και σε αυτήν την αυτονόητη διαπίστωση υπάρχουν εξαιρέσεις. Τι γίνεται αν ο πολίτης δεν είναι απλός πολίτης, αλλά επώνυμος και ακόμα περισσότερο μεγαλοδημοσιογράφος; Τότε ναι. Τότε ξεσηκώνεται όλο το μιντιοκρατικό κατεστημένο και απαιτεί αίμα. Αίμα γιατρών, αρμοδίων, υγειονομικών ή μη. Τότε, το πολιτικό σύστημα, χέρι χέρι με τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης ορθώνει το ανάστημά του και μας θυμίζει ότι δεν είναι όλοι οι θάνατοι ίδιοι. Όταν πεθάνει ο Κακαουνάκης πρέπει να υπάρχουν κάποιοι που ευθύνονται για αυτό που για κάποιον ανώνυμο είναι μοιραίο συμβάν.

Για ποιόν λόγο όταν πέθανε ο συγγενής μου ουδείς αναρωτήθηκε κατά πόσον θα επιβίωνε αν ο γιατρός χειριζόταν την περίπτωσή του διαφορετικά; Γιατί αυτή η απορία πρέπει να διατυπώνεται όταν πεθαίνει ο λαϊκός ήρωας-δημοσιογράφος Ν. Κακαουνάκης; Το γεγονός αυτό και μόνο μαρτυρά ότι δεν υπάρχει τίποτα λαϊκό στον κ. Κακαουνάκη. Εμείς είμαστε κοινοί θνητοί. Αυτός όφειλε να ζήσει, εμείς να πεθάνουμε.

Ακόμα πιο αποκρουστική είναι η κανιβαλιστική προσέγγιση του θανάτου του από τους άλλους μεγαλοσυναδέλφους του. Όλοι δακρυρροούντες έσπευσαν να σκυλεύσουν επί του πτώματός του -κυριολεκτικά- και να τσιμπήσουν μονάδες τηλεθέασης πάνω από την σορό του. Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι κάτι αντίστοιχο θα γίνει και στην δικιά τους περίπτωση. Ο θάνατος κάθε μεγαλοδημοσιογράφου θα γίνεται γεύμα ελέω AGB από τους συναδέλφους του, ανακυκλώνοντας όχι μόνο την αθάνατη μεγαλοδημοσιογραφική σάρκα αλλά και το είδος δημοσιογραφίας το οποίο εξυπηρέτησε. 

Τελικά τους μόνους νεκρούς που τρώνε τα σκουλήκια είναι όσους δεν βγαίνουν στην οθόνη. Τους υπόλοιπους προλαβαίνει και τους τρώει η  ίδια η κάμερα. Αυτό που είναι κοινό και στις δύο περιπτώσεις είναι τα προϊόντα σήψης. Βρομάνε ούτως ή άλλως.

ΣΚΑΝΔΑΛΟ, ΣΚΑΝΔΑΛΟ!

Κάποιος λέει ονόματι Δημ. Γεωργακόπουλος, βρήκε στοιχεία φωτιά (κλασικό δημοσιογραφικό κλισέ!) που αποδεικνύουν ότι άνθρωποι φαρμακευτικών εταιρειών, σε συνεργασία με γιατρούς, φαρμακοποιούς, διοικητές νοσοκομείων και υπαλλήλους του Υπουργείου Υγείας, προωθούν συγκεκριμένα φάρμακα εις βάρος άλλων.

ΣΩΩΠΑ ρε μεγάλε. Ανακάλυψες τον τροχό. Επίσης λέει ότι τα στοιχεία τα ανακάλυψε ψάχνοντας στα σκουπίδια του υπουργείου που πέταξαν το πρωί της 30/12/09 οι καθαρίστριες. Μήπως πρόκειται για ένα τύπο που κατά διαστήματα φιλοξενείται σε εκπομπές τύπου Ζούγκλα, Μούγκλα κλπ και συνέχεια παρουσιάζει έγγραφα που ισχυρίζεται ότι τα ανακαλύπτει στα σκουπίδια των δημόσιων οργανισμών; Αν πρόκειται για αυτόν καλύτερα να κρατάμε μικρό καλάθι.

Πάντως από τη συγκεκριμένη καταγγελία που δημοσιεύεται στην Ελευθεροτυπία δεν κατάλαβα τίποτα. Μόνο ότι κάποιοι κρατάν στοιχεία με σκοπό να προωθήσουν συγκεκριμένα φάρμακα. Έστω ότι το κάνουν. Που είναι το σκάνδαλο; Υπάρχει κάποιος νόμος που υποχρεώνει τους γιατρούς να επιλέγουν συγκεκριμένα φάρμακα και όχι άλλα; Υπάρχει νομικό-επιστημονικό πλαίσιο που καθορίζει την αποτελεσματικότητα φαρμάκων και κατόπιν υποχρεώνει τους γιατρούς να συνταγογραφούν αποκλειστικά τα πιο αποτελεσματικά και πιο φθηνά; ΟΧΙ. Το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να επιλέγουν οι γιατροί τα φάρμακα που τους αποδίδουν την καλύτερη μίζα, όπως έχουμε γράψει εδώ και καιρό στο blog μας. 

Τι ανακάλυψε ο κ. Γεωργακόπουλος; Κάτι άλλο; Εγώ πάντως δεν κατάλαβα τίποτα από την συγκεκριμένη είδηση. Το φαρμακευτικό τοπίο στην Ελλάδα είναι χαοτικό, ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει με γνώμονα το προσωπικό του κέρδος και απ' ότι φαίνεται και η νέα ηγεσία δε δείχνει να ενδιαφέρεται να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και να την επαναπροσδιορίσει με βάση το δημόσιο συμφέρον. Τα νέα μέτρα που διάβασα στο τύπο δεν τόλμησαν καν να αγγίξουν το κρίσιμο θέμα της υποχρεωτικής συνταγογράφησης των αντιγράφων, όπως είχαμε πάλι γράψει στο blog μας. Το μόνο που αποφάσισαν είναι η μείωση της τιμής τους, η οποία από μόνη της δεν θα οδηγήσει πουθενά.  Η απόφαση αυτή, αν δεν συνοδεύεται από την υποχρεωτική συνταγογράφηση αντιγράφων, είναι επικίνδυνη επειδή θα οδηγήσει στον θάνατο της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. 
Οταν η πολιτεία αποφεύγει να διαμορφώσει αποτελεσματικό νομοθετικό πλαίσιο, επειδή δεν επιθυμεί να παρεμποδίσει την δυνατότητα των γιατρών να μπορούν να συνταγογραφούν ότι θέλουν, όσο θέλουν και όποτε θέλουν, τότε για τι σκάνδαλο μιλάμε; Εκτός και αν ο κ. Γεωργακόπουλος ανακάλυψε κάτι άλλο που δεν αναφέρεται στην είδηση. Έως τότε, θα έχουμε τα σκάνδαλα που μας αξίζουν.

ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ

Το Αμερικάνικο new wave φουσκώνει. Σεβασμός στην παράδοση του ανεξάρτητου ροκ, αυτογνωσία και πολύ κιθάρα. Ακούστε τις Vivian Girls και το σημαντικότερο: να τις ακούσουν τα παιδιά σας. Σώστε τα από την σαβούρα. Σηκώστε τις ασπίδες προστασίας και ... τζαμάρετε όλοι οικογενειακώς

object width="560" height="340">