FUUL FAT

       Οι άνθρωποι αλλάζουν. Αυτό είναι καλό. Προάγει την εξελικτική προσαρμογή και συμβάλλει στην ταχύτερη εξεύρεση πρακτικών λύσεων. Το πρόβλημα ανακύπτει όταν η όποια εξέλιξη είναι μεν λογικά κατανοητή αλλά συναισθηματικά μη αφομοιώσιμη. Σ’ αυτήν την περίπτωση η εξελικτική δυσπεψία ακολουθεί το μοτίβο της ανθρώπινης ολοβιοματικής (holobion) βιολογικής εξέλιξης. Προσαρμόζεται ταχέως ένα μέρος του εγκεφάλου ώστε να διεκπεραιώνονται κάποιας πρακτικής σημασίας θέματα, ενώ το άλλο μέρος αδυνατεί να παρακολουθήσει λόγω αναντίστοιχα χαμηλής ταχύτητας αφομοίωσης. 

       Το αδύνατο μέρος του μυαλού όχι μόνο βραδυπορεί αλλά ελπίζει και σε αντιστροφή της αδυσώπητης εξέλιξης, νοσταλγώντας στιγμές του παρελθόντος, π.χ. χούντα, χαμένα νιάτα, χαμένους έρωτες. Επιπρόσθετα, στην προσπάθειά του να αιτιολογήσει τη νοσταλγική εμμονή, ωραιοποιεί το παρελθόν, είτε μέσω της επιλεκτικής διαγραφής από τη μνήμη δυσάρεστων καταστάσεων, είτε υπερτονίζοντας τις στιγμές της ικανοποίησης.

       Το ερώτημα είναι σε ποιο σημείο στο μέλλον θα καταφέρουν τα δύο άνισα κινούμενα μέρη του εγκεφάλου να εναρμονιστούν και να αποκαταστήσουν την επαφή με την πραγματικότητα. 

       Προσέξτε. Η πραγματικότητα δεν αποτελείται μόνο από την πρακτική παροντική συνιστώσα, αλλά και από την αποτελεσματική αποτίμηση του παρελθόντος. Υπ’ αυτήν την έννοια μία φυγή προς τα εμπρός του πρακτικού μέρους του μυαλού μπορεί απλώς να δηλώνει φυγομαχία ή πανικό. Μόνο όταν το πρακτικό μυαλό επιβραδύνει και το νοσταλγικό γκαζώσει θα αποκατασταθεί η ενότητα της συνείδησης. Μόνο τότε το άτομο θα καταφέρει να βιώσει ολοκληρωτικά την ύπαρξή του, καθιστώντας το παρελθόν προωθητική γνώση και το μέλλον υλοποιήσιμη ελπίδα. Μόνο τότε το παρόν θα είναι πλήρες και ολόπαχο. Full fat!    

Κλείδωσε

Τελειώσαμε. Έγραψε. Πάει και τέλειωσε. Ετοιμαστείτε. Χερουβειμ, Βιμ Πανισχυρο, να μη λες ότι δε στο πα. έχω μάρτυρες πλέον. Το 18αρι του τζίφου μίλησε.

ΒΓΗΚΕ Ο ΧΑΡΟΣ ΠΑΓΑΝΙΑ

Επειδή ξαναβγήκαν παγανιά οι έμποροι του θανάτου, προπαγανδίζοντας τα νέα θύματα της γρίπης Η1Ν1, επανερχόμαστε -όπως πάντα- με στοιχεία, ώστε να καθησυχάσουμε τον κόσμο: Δε συμβαίνει τίποτα. Τα θύματα της γρίπης είναι εντός των αναμενομένων πλαισίων. Δε δικαιολογείται ουδεμία ανησυχία και ουδέν επιπλέον μέτρο, πέραν του καθιερωμένου εμβολιασμού των ευπαθών ομάδων.

Παράκάτω σας δείχνουμε τον αριθμό θανάτων από γρίπη στις ΗΠΑ, όπως καταγράφεται από τα Κέντρα Ελέγχου Λοιμώξεων (CDC) των ΗΠΑ. Ο αριθμός θανάτων είναι το μόνο αξιόπιστο στοιχείο δραστηριότητας της νόσου. Επιλέγουμε τις ΗΠΑ, επειδή είναι η μόνη χώρα που έχει εκτεταμένο δίκτυο καταγραφής.

Στην παραπάνω εικόνα βλέπετε τον αριθμό θανάτων από το 2006 έως τις 8 Ιανουαρίου του 2010. Όσο η κόκκινη γραμμή παραμένει εντός του καναλιού που ορίζεται από τις δύο μαύρες καμπύλες δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας (Η άνω μαύρη καμπύλη ορίζει το κατώφλι επιδημίας). Όπως βλέπετε η δραστηριότητα της νόσου είναι εντός των λογικών πλαισιών και μην αφήνετε κανένα έμπορο να σας τρομοκρατεί.

Αντίστοιχα καθησυχαστικά στοιχεία μπρείτε να βρείτε και από το ελληνικό ΚΕΕΛ στο site http://www.keel.org.gr/images/stories/keelpno/epoxiki_gripi/weekly022011.pdf 
Παρατηρήστε το διάγραμμα 3 και στείλτε στον αγύριστο όσους μας ενημερώνουν για τον δεύτερο νεκρό από γρίπη στη.... Βοσνία.

ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΨΥΞΗ

Με την ολοκλήρωση της Συνόδου του ΟΗΕ για το Κλίμα, που πραγματοποιήθηκε στη Βόνη με τη συμμετοχή 190 κρατών, και ενώ ο ΟΗΕ επιχειρεί να πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και την Κίνα να λάβουν μέτρα για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για να αποτραπεί η επικείμενη παγκόσμια υπερθέρμανση, στο Σικάγο, σε άλλη διεθνή σύσκεψη για την κλιματική αλλαγή, μια μερίδα «διαφωνούντων» και «ετερόδοξων» ειδικών προέβλεπε, αντίθετα, την έλευση μιας νέας εποχής... παγετώνων.



Οι 75 κλιματικοί εμπειρογνώμονες, που έκαναν ανακοινώσεις στην 4η Διεθνή Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή, που έλαβε χώρα στο Σικάγο, με πρωτοβουλία του ανεξάρτητου μη κερδοσκοπικού οργανισμού Heartland Institute, δεν φαίνεται να συμμερίζονται την άποψη των περισσότερων «ορθόδοξων» κλιματολόγων, που συμμετέχουν στη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).

H θερμοκρασία του πλανήτη, σύμφωνα με την ορθόδοξη και ευρέως αποδεκτή άποψη, σημειώνει σταθερή άνοδο, γεγονός που οφείλεται στις αυξημένες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Το 2000, μάλιστα, είχαν προβλέψει ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξάνεται κατά 1°F ανά δεκαετία, αύξηση η οποία θα φθάσει τους 10°F μέχρι το τέλος του αιώνα.

Βάσει νέων επιστημονικών δεδομένων, ο πλανήτης έχει πάψει προ πολλού να υπερθερμαίνεται και έχει εισέλθει σε μια περίοδο που ενδέχεται να προμηνύει μια νέα εποχή παρατεταμένου ψύχους. Οπως υποστηρίζει ένας από τους επικριτές της θεωρίας της υπερθέρμανσης, ο επιφανής Αμερικανός γεωλόγος Don Easterbrook, ομότιμος καθηγητής στο Western Washington University, οι προβλέψεις της IPCC περί ανόδου της θερμοκρασίας δεν επιβεβαιώθηκαν, γιατί απλούστατα η περίοδος της υπερθέρμανσης έληξε.

Η περιβόητη κλιματική αλλαγή, όπως σημειώνεται, δεν θα οδηγήσει σε μια παρατεταμένη περίοδο ξηρασίας, αλλά σε κάτι πολύ χειρότερο. Σε μια νέα εποχή παγετώνων, που μπορεί να διαρκέσει έως και τριάντα χρόνια και η οποία θα επιφέρει πολύ μεγαλύτερα δεινά στην ανθρωπότητα από ό,τι η άνοδος της θερμοκρασίας. Ειδικότερα, οι δυσοίωνες προβλέψεις κάνουν λόγο για πολύ μεγαλύτερο αριθμό θανάτων, επιδείνωση του ήδη υπαρκτού σε ορισμένες περιοχές του κόσμου προβλήματος του υποσιτισμού και κατακόρυφη αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης ενέργειας, λόγω της αυξημένης ανάγκης για θέρμανση.

Ο Ιστερμπρουκ προχώρησε στη μελέτη των πάγων της Γριλανδίας, οι οποίοι θεωρούνται ως οι καλύτεροι και οι πλέον αδιάψευστοι «μάρτυρες» των κλιματικών αλλαγών που έχουν επέλθει στον πλανήτη. Χρησιμοποιώντας ισότοπα οξυγόνου, μια καθιερωμένη μέθοδο της Παλαιοντολογίας για την ανασύσταση του Περιβάλλοντος κατά τους γεωλογικούς αιώνες, κατάφερε να υπολογίσει τις θερμοκρασίες που επικρατούσαν στον πλανήτη πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Ετσι, διαπίστωσε πως το κλίμα της Γης χαρακτηρίζεται από μια αέναη εναλλαγή ψυχρών και θερμών μακρο-εποχών, οι οποίες εμπεριέχουν πολλούς μικρότερους χρονικά κύκλους κλιματικών αλλαγών.

Τα τελευταία 500 χρόνια παρατηρείται μια κανονικότητα στην εναλλαγή θερμών-ψυχρών περιόδων, όπου κάθε περίοδος διαρκεί περίπου 27 χρόνια. Το ίδιο φαινόμενο εναλλαγής φαίνεται να επαναλαμβάνεται τέσσερις φορές και κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Από το 1880 έως το 1915 (κρύο), από το 1915 έως το 1945 (ζέστη), από το 1945 έως το 1977 (κρύο), από το 1977 έως το 1999 (ζέστη). Από το 1999 έως σήμερα παρατηρείται μια σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας, συνεπώς, κατά τον Ιστερμπρουκ, έχουμε εισέλθει και πάλι σε μια περίοδο ψύχους.

Δε φαίνεται να υπάρχει σχέση αιτίας-αποτελέσματος που να συνδέει την άνοδο της θερμοκρασίας με την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αντίθετα, ο Ιστερμπρουκ συσχετίζει την πορεία των εναλλαγών θερμοκρασίας του πλανήτη με τους ηλιακούς κύκλους, τις ηλιακές κηλίδες και γενικά την ηλιακή δραστηριότητα. Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι όποτε η ηλιακή δραστηριότητα παρουσίαζε ύφεση, όπως σήμερα, τότε στη Γη είχαμε πάντοτε «μίνι» περιόδους παγετώνων.

Αιτία η ηλιακή ακτινοβολία

Βάσει αυτών, ούτε η άποψη πως αυξάνεται η θερμοκρασία ευσταθεί, ούτε και ο ισχυρισμός πως η αύξηση αυτή έχει ανθρωπογενή αίτια, ότι προέρχεται δηλαδή από την αύξηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων από το 1945 και μετά.

Στα ίδια συμπεράσματα καταλήγουν και οι έρευνες του Ρώσου αστροφυσικού HabibulloAbdussamatov, διευθυντή του Τμήματος Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας και επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος «Astrometria», που διεξάγεται στο ΔιεθνήΔιαστημικό Σταθμό.

Σύμφωνα με το Ρώσο επιστήμονα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν οφείλεται στις εκπομπές αερίων, όπως υποστηρίζουν οι «ορθόδοξοι» κλιματολόγοι, αλλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η οποία στη διάρκεια του εικοστού αιώνα παρουσίασε μια αξιοσημείωτη και παρατεταμένη άνοδο, φτάνοντας στο ζενίθ της το διάστημα 1998-2005, για να ακολουθήσει έκτοτε φθίνουσα πορεία, όπως αποδεικνύει και η μείωση των ηλιακών κηλίδων.

Η σαφής μείωση των ηλιακών κηλίδων που παρατηρείται σήμερα φανερώνει ότι η ηλιακή δραστηριότητα βρίσκεται στο ελάχιστό της (το λεγόμενο ελάχιστο του Μάουντερ), γεγονός που θα οδηγήσει σε μια δραματική πτώση της θερμοκρασίας. Ο Αμπντουσαμάτοφ, μάλιστα, θεωρεί πως η παγκόσμια ψύξη θα αρχίσει να γίνεται αισθητή από το 2014.

Ωστόσο, η αξιοπιστία της “ορθόδοξης” άποψης της IPCC, που το τελευταίο διάστημα δοκιμάζεται διαρκώς, όχι μόνο από τους πολέμιους της θεωρίας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αλλά και από σειρά αποκαλύψεων στον Τύπο που έδειξαν είτε προχειρότητα στην εκτίμηση των προβλέψεών της (στην Έκθεση του 2007 είχε υποστηριχθεί ότι οι παγετώνες των Ιμαλαΐων θα λιώσουν μέχρι το 2035) είτε ακόμη και σοβαρά λάθη (στην ίδια Έκθεση είχε υποστηριχθεί ότι περίπου η μισή Ολλανδία βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, διογκώνοντας τον κίνδυνο να πλημμυρίσουν οι Κάτω Χώρες). Πάντως, όλοι οι ειδικοί που μελετούν το κλίμα, συμφωνούν σε ένα πράγμα: το κλιματολογικό μέλλον του πλανήτη διαγράφεται δυσοίωνο.
Το άλλο με τον Τοτό προφανώς το ξέρετε...

Θέατρο η ποδόσφαιρο;

Είναι γνωστό ότι τα παιδία παίζει στο γήπεδο του παραλόγου ,(έχει ξαναειπωθεί, αλλά εκεί κάνουμε την προπόνηση μας), μέχρι να τα κακαρώσουμε .

Παίκτες είμαστε, βέβαια (μερικοί από μας δεν το ξέρουν) , αλλά πρωτίστως και συγχρόνως είμαστε και θεατές.

Σαν θεατές λοιπόν θα μπορούσαμε να είμαστε και οπαδοί…(τα σπορ τα αγαπάμε-ποδόσφαιρο χωρίς δεύτερη σκέψη, δήλωνε στο δίλλημα θέατρο η ποδόσφαιρο ο Camus).

Ο κοσμικός άνθρωπος ως οπαδός ποδοσφαίρου τι θα υποστήριζε άραγε;

Ας πάρουμε τα χειρουργικά εργαλεία για να ξεθάψουμε άλλο ένα τέρας από μέσα μας .(θάλαμους, νοσήλεια , φάρμακα και ασφαλιστικά ταμεία επιλέγουν πλέον , άλλοι, εμείς μόνο κόβουμε…)

Οι ομάδες καταρχήν θα χωριστούν σε κατηγορίες ,για να διευκολύνουν το έργο μας, συγχρόνως όμως για να τονίσουν τα χαρακτηριστικά που ήδη έχουν.

Υπάρχουν οι πρωταθλήτριες Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, αυτές που θα μπορούσαν να γίνουν πρωταθλήτριες ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, οι φιλόδοξές όπως ο Αρης μαζί με αυτές που κατά διαστήματα διεκδικούν κάτι, οι μεσαίες όπως ο Ηρακλης και Πανιώνιος ,οι νεοφώτιστοι που ανεβοκατεβαίνουν τις κατηγορίες…. και τέλος πάντων αυτές και σταματώ, γιατί αλλιώς ,κάθε ομάδα και κατηγορία.

Αναφερθήκαμε στις λεγόμενες ιστορικές για ένα πιο διαχρονικό σχόλιο….

Ο «παράλογος» κόσμος έχει διαχύσει τους κανόνες του, παντού, τόσο που οι απανταχού επιστήμονες ,θα έπρεπε να εντρυφήσουν σ΄ αυτούς προκειμένου να μη λειτουργούν ως νέοι ιερείς ,στην επιστήμη τους. Αυτοί λοιπόν οι κανόνες έχουν ποτίσει και τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα κάνοντας κάθε οπαδό ,μανιακό της ζωής.

Όμως και η σάρκα ασθενής (αλλιώς θα ήμασταν όλοι στο τερέν) πολύ δε περισσότερο το πνεύμα (εξ’ ου και το οπαδηλίκι).

Ο οπαδός μην μπορώντας να αντιμετωπίσει στα ίσια ,την ζωή του βρίσκει αποκούμπια όπου μπορεί. Στις ομάδες σίγουρα.

Αλλοι συναισθηματικά χερούλια επιλογής, (ο μπαμπάς μου με έκανε….) ,όπου θα μπορούσαν να μετέχουν οι ομάδες όλων των κατηγοριών που αναφέρθηκαν. Εκεί δεν σε νοιάζει η ομάδα σου αν νικά η χάνει , άλλα ότι ανήκεις σε κάποια ομάδα που έχει προσωπικά χαρακτηριστικά.

Αλλοι σε χερούλια σίγουρης επιβεβαίωσης (βλέπε Ολυμπιακό ,Παναθηναικό) όπου με κάποιο τρόπο νικάνε (ακόμη και το θάνατο).

Στην ίδια κατηγορία είναι και αυτοί που υποστηρίζουν την δεύτερη κατηγορία και τρίτη κατηγορία (ΠΑΟΚ ΑΕΚ , Αρή και λοιπούς). Αυτοί θα ήθελαν να είναι στους σίγουρους πρωταθλητές , να κερδίζουν πάντα , συγχρόνως να υπερβούν εαυτόν προκειμένου να ξεπεράσουν τους πρώτους.

Οι νεοφώτιστοι στοχεύουν τη νίκη γιατί η πτώση είναι δίπλα τους, και την φοβούνται πολύ. Συνήθως στα επαρχιακά τους όνειρα παίρνουν τον ένα τίτλο μετά τον άλλο…

Είναι και οι μεσαίες ομάδες, που και αυτοί θέλουν να νικούν ,αλλά χωρίς να ξέρουν το γιατί .Πρωτάθλημα δεν θα πάρουν σίγουρα (εκτός της καλής μπάλας που θα μπορούσαν να παίζουν κάποιες στιγμές, δεν φτάνει μόνο αυτό) και το ξέρουν , όπως ξέρουν ότι κουτσά ,στραβά θα δουν, κάποιες άλλες ομάδες να πέφτουν.

Όλες οι ομάδες των κατηγοριών που θεσπίσαμε θέλουν τη νίκη ,κάποιες έχουν στόχο (οι περισσότερες) είτε την πρωτιά είτε την αποφυγή της πτώσης. Λειτουργεί τόσο έντονα αυτό στους οπαδούς που ενώ μπορεί να είναι μικρομεσαίοι , ως συναισθηματική επιλογή ,που δεν μπορούν να αποτινάξουν από πάνω τους, θα είναι συγχρόνως Γιουνάιτεντ εξωτερικού για να είναι και πρώτοι. Το ξεκάθαρο χερούλι που θα μπορούσε να τον αναστήσει κιόλας, αφού θα είχε πατήσει όλους τους άλλους κακούς….

Οι μεσαίοι όμως …Δυσβάσταχτη η επιλογή τους. Σφαλιάρες από παντού. Η διαφορά είναι ότι το ξέρουν και απλώς συμμετέχουν ενεργά .(Σισυφικοί ήρωες)

Δεν θα ξεχάσω κάποιον που μου είχε διηγηθεί ,πως διάλεξε ομάδα ποδοσφαιρική. «Έπαιζε φιλικό στο Καυτατζόγλειο ο Ηρακλής με την Μίλαν .Στο ημίχρονο άνοιξαν τις πόρτες και μπήκα μέσα. Ο Ηρακλής έχασε (2-0 , 4-0 δεν θυμάμαι). Από τότε έγινα Ηρακλής».

Συγγνώμη. Εννοούσα από τις 15.

A NEW ICE AGE

Ετοιμαστείτε. Από 16 Ιανουαρίου εισερχόμαστε σε παγετωνική περίοδο. Θα τελειώσουν όλα τα προβλήματά μας!

Ερωτήσεις , ερωτήσεις .....

Τι είναι προτιμότερο;


Να ανοίγεις την βρύση και να προσπαθείς να βάλεις από κάτω το ποτήρι , (θέλεις να το γεμίσεις αλλά η ροή πολύ έντονη – θα σου το ρίξει το κάτω), για να πιείς, και να δώσεις στον καλεσμένο σου να πιεί (προσδοκώντας να ακούσεις την ευχή «την δροσιά του να ‘χεις»).
η
Να γεμίσεις από πριν μια κανάτα και να γεμίσεις, τότε που θα χρειαστεί, το ποτήρι; (η πιο πάνω προσδοκία παραμένει η ίδια)


Το δίλλημα αυτό χρήζει απάντησης.
Μέχρι στιγμής μόνο σπασμένα ποτήρια …. και οι ευχές αλλού….


Διλληματικά ερωτήματα , όπως το παραπάνω , με επιχειρήματα και από τις δύο μεριές, που καταλήγουν να φαντάζουν αναπάντητα (εν τάξει, που λέει ο λόγος – κουβέντα κάνουμε…..) απαντιούνται καίρια όταν αλλάζουμε το γήπεδο (όπως έχει ξαναειπωθεί).
ΛΟΙΠΟΝ αυτό που πρέπει να πράξω , δεν είναι να διαλέξω ποιάς πλευράς είναι καλύτερα τα επιχειρήματα, αλλά να φωνάξω από αλλού (πάλι μέσα μου είναι) τον μηχανολόγο μηχανικό με μεταπτυχιακά και λοιπά, που θα ρυθμίσει την ροή ….

ΠΛΑΤΩΝ-ΚΑΜΥ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ξέχασα να σχολιάσω το βασικότερο. Αυτό το νέο εύρημα που επικαλείται ο Καμύ με σκοπό να σώσει τον κόσμο από τη δραματική επίγνωση της αένανης επανάληψης της καθημερινότητας. Η έννοια που χρησιμοποιεί ο Καμύ για να ανακουφιστούμε από αυτήν τη δραματική επίγνωση είναι ο ΧΡΟΝΟΣ, η τέταρτη διάσταση δηλαδή, η οποία κατά το Χερουβείμ-Καμύ δίνει στην επανάληψη όχι σχήμα κύκλου, αλλά εξελισόμενο προς τα εμπρος κύκλο, δηλαδή σπείρα. Κατά τον Καμύ, επειδή ο χρόνος εξελίσσεται προκύπτει η συνειδητοποίηση ότι σε κάθε επανάληψη δεν είμαστε στο προηγούμενο σημείο, αλλά εξ αντικειμένου σε ένα επόμενο. Και αυτή η συνειδητοποίηση από μόνη της λυτρώνει τον Δυτικό άνθρωπο από το υπαρξιακό δράμα.

Το προσπάθησα αλλά δεν ένοιωσα λυτρωμένος, δεν απελευθερώθηκα από τη μέγγενη του δράματος. Πιστεύω ότι η μόνη ανακούφιση είναι η συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει ελπίδα.  Αυτό λέει ο Καμύ και είναι το μόνο που με κάνει να χαμογελάω. Η εισαγωγή της τέταρτης διάστασης δε με ανακουφίζει. Σε δύο, σε τρείς, σε δωδεκα διαστάσεις, μου είναι αδιάφορο. 

Τα πράγματα περιπλέκονται, και ο Καμύ τρώει καλή σφαλιάρα, όταν διαβάζεις τον ορισμό του Χρόνου από τον Πλάτωνα. Στον Τιμαίο, αν θυμάμαι καλά. Κατά τον Πλάτωνα ο Θεός αναγκάστηκε να φτιάξει το χρόνο, επειδή ο κόσμος είναι ατελής αντανάκλαση του τέλειου ουρανού, δηλαδή θεωρεί τον χρόνο σαν ένα στοιχείο που αναγκάστικά εισήλθε στον κόσμο για να τον καταστήσει ατελή, σαν ένα είδος αναγκαίου κακού. Ο χρόνος κατά τον Πλάτωνα ορίζεται ως "κινούμενη εικόνα της αιωνιότητας". Αυτό κατ' εμέ εισάγει την δραματικότητα της αιώνιας επανάληψης ως αναπόφευκτη, κάτι που δε μπορεί να άρει ο Καμύ. Σαν ένα χαλί εικόνων που επαναλαμβάνεται επίμονα και αενάως. Η μόνη διέξοδος κατά τον Πλάτωνα είναι η αποκοπή από την ύλη και η ένωση με το θείο. Ασκητική ζωή δηλαδή και αποκοπή από την υλική εμπειρία.  Το αρνούμαι. Ζήτω ο Καμύ, έστω αν και το εφεύρημα της σπείρας δε με ανακουφίζει