Ο Δημήτρης Καμπουράκης είναι μία από της καλύτερες δημοσιογραφικές -και όχι μόνο- πένες. Όσο χολή και αν βγάζουν διάφοροι, περί διαπλεκόμενων μεγαλοδημοσιογράφων, η τεχνική του συγκεκριμένου δημοσιογράφου ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια της αρθογραφίας και προσεγγίζει αυτά της μαχόμενης λογοτεχνίας. Και πριν παραθέσω το κείμενο που με ώθησε σε αυτό το λογίδριο, έχω να πω ότι πολλοί από τους οσφυοκάμπτες των μεγαλοκαναλιών που παρακολουθούμε, είναι επαγγελματίες του άμεσου προφορικού λόγου και, λίγοι εξ' αυτών, και του γραπτού. Το να λες αυτά που πρέπει να ειπωθούν σε μισό λεπτό, με συμπυκνωμένη χρήση των κατάλληλων λέξεων, είναι ικανότητα που δεν έχουμε όλοι. Όσο για τον Καμπουράκη, αν διαβάσει κανείς και τα ιστορικά βιβλία του, καταλαβαίνει ότι είναι μάστορας του γραπτού λόγου. Υποκλίνομαι κύριε Καμπουράκη.
Το άρθρο από το protagon.gr
Το άρθρο από το protagon.gr
Επειδή τις τελευταίες μέρες είχα μια σφοδρή αντιπαράθεση με τους απεργούς γιατρούς, γράφω αυτό το κείμενο επανόρθωσης. Πάνω στην αντιπαράθεση μπορεί να λέω και καμιά κουβέντα παραπάνω βρε αδερφέ, αλλά αν παρεκτραπώ το αναγνωρίζω και ζητώ συγνώμη. Όπως τώρα. Λοιπόν:
«Η συντριπτική πλειοψηφία των γιατρών του ΕΣΥ και των ασφαλιστικών ταμείων είναι προσηλωμένη στην αποστολή της με ιεραποστολικό ζήλο. Εργάζεται με χαμηλές αμοιβές και μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, υπηρετώντας με αυταπάρνηση τον φτωχό εργαζόμενο και υπερασπιζόμενη τον θεσμό της δημόσιας και δωρεάν υγείας για όλους. Οι ελάχιστοι επίορκοι που μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα στη μεγάλη μάζα των έντιμων γιατρών (όπως και σε κάθε επαγγελματική ομάδα άλλωστε) πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά και δε μπορούν να αμαυρώσουν την προσπάθεια και τον αγώνα όλων των υπολοίπων.» Εντάξει; Σας κάλυψα; Όχι; Θέλετε κι άλλα; Εντάξει.
«Την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια της υγείας φέρνουν διαχρονικά οι πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες είχαν σταθερή πολιτική επιλογή να απαξιώσουν την δημόσια υγεία για να την παραδώσουν στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Παρά τον ηρωικό αγώνα των γιατρών, τα τελευταία τριάντα χρόνια τα δημόσια νοσοκομεία και οι θεσμοί πρωτοβάθμιας περίθαλψης παίρνουν όλο και λιγότερα χρήματα, παρά τις προβοκατόρικες διαβεβαιώσεις όλων των υπουργών ότι χρόνο με τον χρόνο οι δαπάνες υγείας της χώρας αυξήθηκαν ιλιγγιωδώς, για να ξεπεράσουν τελικά κατά πολύ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Απώτερος πολιτικός στόχος όλων των κυβερνήσεων ήταν να οδηγηθεί ο πληθυσμός στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια και διαγνωστικά κέντρα. Στα πλαίσια αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής άνθισαν τα προβλήματα του συστήματος υγείας, με πρώτο μεγάλο θύμα τους ίδιους τους γιατρούς.»
Εξηγούμαι:
«Το φακελλάκι, η κατευθυνόμενη υπερσυνταγογράφηση, η διοχέτευση ασθενών στα διαγνωστικά κέντρα για πανάκριβες άχρηστες εξετάσεις, το πήγαινε έλα των dealers των φαρμακευτικών εταιρειών (ιατρικών επισκεπτών) έξω από τα γραφεία των γιατρών, η χρήση των ιατρείων του ΙΚΑ για ψάρεμα πελατών στα ιδιωτικά ιατρεία, η παραβίαση της λίστας αναμονής στα νοσοκομεία, οι θηριώδεις σπατάλες στα χειρουργεία, οι πλαστές εφημερίες, τα πιράνχας του ιατρικού εξοπλισμού, τα μαζικά συνέδρια φαρμακευτικών εταιρειών σε εξωτικούς προορισμούς, τα τεράστια ελλείματα των μονάδων υγείας και οι υπόλοιπες γνωστές πληγές του συστήματος, είναι απότοκα αυτής της πολιτικής, που εξέθρεψαν οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες παρά τη λυσσαλέα αντίθεση του ιατρικού κόσμου. Οι γιατροί ήταν πάντα το ανάχωμα απέναντι σ’ αυτές τις άθλιες πρακτικές. Μέχρι αφίσσα που καλούσε τον κόσμο να μη δίνει φακελλάκι εμφανίστηκε σε νοσοκομείο, με ευθύνη του ιατρικού του συλλόγου και με έξοδα του ιδίου, παρακαλώ. Τι άλλο να κάνουν δηλαδή οι άνθρωποι;»
Ολοκληρώνω με δυο πραγματάκια για τη σημερινή συγκυρία:
«Οι ιατρικοί σύλλογοι έχουν προτάσεις. Τις εξέθεσαν στον πρώην υπουργό τουρισμού Κώστα Μαρκόπουλο που πήγε ως εκεί για να δηλώσει τη συμπαράσταση της ΝΔ στον αγώνα τους. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, η ΝΔ ήταν πάντα ένα φιλοϊατρικό κόμμα που υπερασπιζόταν το κύρος αλλά και τη λαϊκότητα του ιατρικού λειτουργήματος. Τρανή απόδειξη η δυνατότητα που έδωσε σ’ ένα απλό κορίτσι του λαού ονόματι Νατάσα, από νηπιαγωγός Τρικάλων να βρεθεί με δίπλωμα χειρουργικής στο χέρι. (Θα μπορούσε βέβαια να της δώσει πρώτα διδακτορικό και μετά δίπλωμα, αλλά όλες οι σωστές πολιτικές μένουν τελικά ανολοκλήρωτες.) Ορθώς τότε, οι ίδιοι συνδικαλιστές που σήμερα δέρνονται με τα ΜΑΤ, αρνήθηκαν μέσω των συλλόγων τους να βγάλουν έστω και μία συμβολική ανακοίνωση, για ένα ζήτημα που κάποιοι ακραίοι ονόμασαν εξευτελισμό του ιατρικού λειτουργήματος και των εκπαιδευτικών θεσμών. Ευτυχώς οι σύλλογοι δεν ενέδωσαν τότε στους εξτρεμιστές. Οι γιατροί είναι νοικοκύρηδες και ξέρουν πότε πρέπει να κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο.» Ξέφυγα πάλι στα παλιά. Συγνώμη... επανέρχομαι στα σημερινά:
«Καλά θα κάνει το υπουργείο να μην κατασκευάζει απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, χρησιμοποιώντας τους ελάχιστους 20.000 προδότες ενάντια στη μεγάλη μάζα των 7.500 γιατρών του ΙΚΑ. Η λαϊκότητα του ιατρικού λειτουργήματος, επιβάλλει να υπάγονται στο Υπουργείο Εργασίας μαζί με τους μπετατζήδες, μπογιατζήδες, αμμοκονιαστές και συναφή επαγγέλματα κι όχι σ’ έναν ύποπτο αμοιγώς ιατρικό φορέα. Να πάψει επίσης το Υπουργείο να ενεργοποιεί τους κοινωνικούς αυτοματισμούς, παροτρύνοντας γέροντες, καρδιοπαθείς και διαβητικούς να ζητούν τώρα θεραπείες και φάρμακα. Όποιος απ' αυτούς έχει πραγματική ανάγκη και δεν είναι μίσθερνο όργανο του ΔΝΤ και της Τρόικας, μπορεί (σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση των απεργών) να επισκευθεί το κατειλημμένο αμφιθέατρο του Υπουργείου Υγείας, για να του συνταγογραφήσουν αμέσως τα φάρμακα του οι αγωνιζόμενοι. Να λοιπόν ως που φτάνει η αυταπάρνηση των συνδικαλιστών γιατρών. Όχι μόνο δεν κλείνουν τα δημόσια ιατρεία όπως τους κατηγορούν, αλλά (παρά τον φόρτο της προεκλογικής περιόδου, καθότι ψηφίζουν στους συλλόγους τον Μάιο) τα αυγατίζουν τα ιατρεία για να θεραπεύεται ο κόσμος. Άντε, γιατί παρατράβηξαν οι προβοκάτσιες και η παραπληροφόρηση.»
Συγνώμη λοιπόν και πάλι γιατρέ μου αν παραφέρθηκα. Υποκλίνομαι δε μπροστά σου μέχρις εξαρθρώσεως των οσφυικών μου σπονδύλων, με τη βεβαιότητα ότι θα μου τους επαναφέρεις τους σπονδύλους στη θέση τους, στα πλαίσια της δημόσιας δωρεάν υγείας για όλους. Αλήθεια, μήπως έχεις κανένα καλό κέντρο να πάω να κάνω την αξονική στην σπονδυλική μου στήλη, διότι έμαθα ότι ο τομογράφος του νοσοκομείου σου χαλάει κάθε τρεις και λίγο;
«Η συντριπτική πλειοψηφία των γιατρών του ΕΣΥ και των ασφαλιστικών ταμείων είναι προσηλωμένη στην αποστολή της με ιεραποστολικό ζήλο. Εργάζεται με χαμηλές αμοιβές και μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, υπηρετώντας με αυταπάρνηση τον φτωχό εργαζόμενο και υπερασπιζόμενη τον θεσμό της δημόσιας και δωρεάν υγείας για όλους. Οι ελάχιστοι επίορκοι που μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα στη μεγάλη μάζα των έντιμων γιατρών (όπως και σε κάθε επαγγελματική ομάδα άλλωστε) πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά και δε μπορούν να αμαυρώσουν την προσπάθεια και τον αγώνα όλων των υπολοίπων.» Εντάξει; Σας κάλυψα; Όχι; Θέλετε κι άλλα; Εντάξει.
«Την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια της υγείας φέρνουν διαχρονικά οι πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες είχαν σταθερή πολιτική επιλογή να απαξιώσουν την δημόσια υγεία για να την παραδώσουν στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Παρά τον ηρωικό αγώνα των γιατρών, τα τελευταία τριάντα χρόνια τα δημόσια νοσοκομεία και οι θεσμοί πρωτοβάθμιας περίθαλψης παίρνουν όλο και λιγότερα χρήματα, παρά τις προβοκατόρικες διαβεβαιώσεις όλων των υπουργών ότι χρόνο με τον χρόνο οι δαπάνες υγείας της χώρας αυξήθηκαν ιλιγγιωδώς, για να ξεπεράσουν τελικά κατά πολύ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Απώτερος πολιτικός στόχος όλων των κυβερνήσεων ήταν να οδηγηθεί ο πληθυσμός στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια και διαγνωστικά κέντρα. Στα πλαίσια αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής άνθισαν τα προβλήματα του συστήματος υγείας, με πρώτο μεγάλο θύμα τους ίδιους τους γιατρούς.»
Εξηγούμαι:
«Το φακελλάκι, η κατευθυνόμενη υπερσυνταγογράφηση, η διοχέτευση ασθενών στα διαγνωστικά κέντρα για πανάκριβες άχρηστες εξετάσεις, το πήγαινε έλα των dealers των φαρμακευτικών εταιρειών (ιατρικών επισκεπτών) έξω από τα γραφεία των γιατρών, η χρήση των ιατρείων του ΙΚΑ για ψάρεμα πελατών στα ιδιωτικά ιατρεία, η παραβίαση της λίστας αναμονής στα νοσοκομεία, οι θηριώδεις σπατάλες στα χειρουργεία, οι πλαστές εφημερίες, τα πιράνχας του ιατρικού εξοπλισμού, τα μαζικά συνέδρια φαρμακευτικών εταιρειών σε εξωτικούς προορισμούς, τα τεράστια ελλείματα των μονάδων υγείας και οι υπόλοιπες γνωστές πληγές του συστήματος, είναι απότοκα αυτής της πολιτικής, που εξέθρεψαν οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες παρά τη λυσσαλέα αντίθεση του ιατρικού κόσμου. Οι γιατροί ήταν πάντα το ανάχωμα απέναντι σ’ αυτές τις άθλιες πρακτικές. Μέχρι αφίσσα που καλούσε τον κόσμο να μη δίνει φακελλάκι εμφανίστηκε σε νοσοκομείο, με ευθύνη του ιατρικού του συλλόγου και με έξοδα του ιδίου, παρακαλώ. Τι άλλο να κάνουν δηλαδή οι άνθρωποι;»
Ολοκληρώνω με δυο πραγματάκια για τη σημερινή συγκυρία:
«Οι ιατρικοί σύλλογοι έχουν προτάσεις. Τις εξέθεσαν στον πρώην υπουργό τουρισμού Κώστα Μαρκόπουλο που πήγε ως εκεί για να δηλώσει τη συμπαράσταση της ΝΔ στον αγώνα τους. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, η ΝΔ ήταν πάντα ένα φιλοϊατρικό κόμμα που υπερασπιζόταν το κύρος αλλά και τη λαϊκότητα του ιατρικού λειτουργήματος. Τρανή απόδειξη η δυνατότητα που έδωσε σ’ ένα απλό κορίτσι του λαού ονόματι Νατάσα, από νηπιαγωγός Τρικάλων να βρεθεί με δίπλωμα χειρουργικής στο χέρι. (Θα μπορούσε βέβαια να της δώσει πρώτα διδακτορικό και μετά δίπλωμα, αλλά όλες οι σωστές πολιτικές μένουν τελικά ανολοκλήρωτες.) Ορθώς τότε, οι ίδιοι συνδικαλιστές που σήμερα δέρνονται με τα ΜΑΤ, αρνήθηκαν μέσω των συλλόγων τους να βγάλουν έστω και μία συμβολική ανακοίνωση, για ένα ζήτημα που κάποιοι ακραίοι ονόμασαν εξευτελισμό του ιατρικού λειτουργήματος και των εκπαιδευτικών θεσμών. Ευτυχώς οι σύλλογοι δεν ενέδωσαν τότε στους εξτρεμιστές. Οι γιατροί είναι νοικοκύρηδες και ξέρουν πότε πρέπει να κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο.» Ξέφυγα πάλι στα παλιά. Συγνώμη... επανέρχομαι στα σημερινά:
«Καλά θα κάνει το υπουργείο να μην κατασκευάζει απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, χρησιμοποιώντας τους ελάχιστους 20.000 προδότες ενάντια στη μεγάλη μάζα των 7.500 γιατρών του ΙΚΑ. Η λαϊκότητα του ιατρικού λειτουργήματος, επιβάλλει να υπάγονται στο Υπουργείο Εργασίας μαζί με τους μπετατζήδες, μπογιατζήδες, αμμοκονιαστές και συναφή επαγγέλματα κι όχι σ’ έναν ύποπτο αμοιγώς ιατρικό φορέα. Να πάψει επίσης το Υπουργείο να ενεργοποιεί τους κοινωνικούς αυτοματισμούς, παροτρύνοντας γέροντες, καρδιοπαθείς και διαβητικούς να ζητούν τώρα θεραπείες και φάρμακα. Όποιος απ' αυτούς έχει πραγματική ανάγκη και δεν είναι μίσθερνο όργανο του ΔΝΤ και της Τρόικας, μπορεί (σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση των απεργών) να επισκευθεί το κατειλημμένο αμφιθέατρο του Υπουργείου Υγείας, για να του συνταγογραφήσουν αμέσως τα φάρμακα του οι αγωνιζόμενοι. Να λοιπόν ως που φτάνει η αυταπάρνηση των συνδικαλιστών γιατρών. Όχι μόνο δεν κλείνουν τα δημόσια ιατρεία όπως τους κατηγορούν, αλλά (παρά τον φόρτο της προεκλογικής περιόδου, καθότι ψηφίζουν στους συλλόγους τον Μάιο) τα αυγατίζουν τα ιατρεία για να θεραπεύεται ο κόσμος. Άντε, γιατί παρατράβηξαν οι προβοκάτσιες και η παραπληροφόρηση.»
Συγνώμη λοιπόν και πάλι γιατρέ μου αν παραφέρθηκα. Υποκλίνομαι δε μπροστά σου μέχρις εξαρθρώσεως των οσφυικών μου σπονδύλων, με τη βεβαιότητα ότι θα μου τους επαναφέρεις τους σπονδύλους στη θέση τους, στα πλαίσια της δημόσιας δωρεάν υγείας για όλους. Αλήθεια, μήπως έχεις κανένα καλό κέντρο να πάω να κάνω την αξονική στην σπονδυλική μου στήλη, διότι έμαθα ότι ο τομογράφος του νοσοκομείου σου χαλάει κάθε τρεις και λίγο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου