ΠΟΙΗΜΑ

 Το blog μας παραμένει αδρανές. Αυτό δε μας απαγορεύει να περιδιαβαίνουμε άλλες ιστοσελίδες και να επιλέγουμε κάτι που μας έκανε εντύπωση. Πώς συμβαίνει σχεδόν πάντα τα καλύτερα να ξεφυτρώνουν στον agisgios, δεν το γνωρίζω. Σύμπτωση θα είναι. ΑΣ μας έλεγε και ποιανού είναι το ποιήμα.

Οι «Μεγάλοι» και οι Άλλοι

.
Περιφέρονται σ΄όλο τον κόσμο και ποζάρουν.
Πάντα χαμογελαστοί.

Τους αρέσει η προβολή, νοιώθουν σημαντικοί.
Είναι σε αποστολή, τον κόσμο λένε υπηρετούν.
Άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν.

Χρίστηκαν υπηρέτες κι έγιναν αφέντες.

Μερικοί χωρίς κανείς να ξέρει από ποιον έχουν χριστεί.
Μαζί τους κι αυτοί που απεργάζονται μόνο καταστροφή.
.
Είναι τα αγκάθια στο δέντρο της ζωής
Σε ματώνουν και σου τραβούν την προσοχή.
Είναι οι «μεγάλοι» του κόσμου που είναι τόσο μικροί.

Και είναι και οι Άλλοι που δεν τους ξέρει κανείς .

Όταν νοιώθουν καλά, δείχνουν καλά.
Όταν νοιώθουν άσχημα, δείχνουν άσχημα.
Όταν κάνουν κάτι, δεν νοιώθουν ότι είναι κάτι.
Όταν μιλούν, δεν νοιώθουν ότι λένε κάτι.
Όταν κινούνται νοιώθουν ότι δεν πάνε πουθενά.

Όταν δεν κάνουν κάτι, είναι σε δράση.
Όταν σιωπούν, τότε μιλούν.
Όταν κάθονται είναι σαν να κινούνται.
Προς τα που; Δεν γνωρίζουν.

Είναι τα φύλλα στον κορμό του δέντρου της ζωής
που το κοσμούν και του δίνουν πνοή.
Σ΄αυτά οφείλουν τη ζωή ανθοί και καρποί.

Είναι αυτοί που είναι πραγματικά σημαντικοί.
Δεν τους αρέσει να ξεχωρίζουν, παραμένουν αφανείς.