Όταν λείπει η γάτα …. τα ποντίκια εμβολιάζονται.

Καμιά φορά ,αν είμαστε τυχεροί πέφτει στα χέρια μας κάποιο βιβλίο, που σε μερικές σελίδες του οι λέξεις του ενώνονται , απλώνονται, μετασχηματίζονται από μελάνι σε ψευδάργυρο και ξαφνικά βλέπεις θαμπές ανακλάσεις .Κοιτάς και δεν πιστεύεις. Ξεθωριασμένη η φιγούρα αλλά σιγά σιγά καταλαβαίνεις ποιόν βλέπεις. Και αρχίζεις να παίζεις …. Πόσες φορές θα σου δοθεί η ευκαιρία; Πλησιάζεις αλλάζεις πόζα αριστερά δεξιά , τα χέρια σου τα πόδια…. Αν εκπαιδευτείς (με τον καιρό και το μυαλό) σ’ αυτό, θα ψάχνεις και άλλα πράγματα. Θα προσπαθήσεις να δεις πιο μέσα. Κάποια χαραμάδα ελπίζεις να βρείς. Βέβαια ,όταν την βρείς (γιατί υπάρχει – είναι το λάθος στο θεϊκό σχέδιο), θα κραυγάσεις , θα κλάψεις….. Σκοτάδι . Μαύρη τρύπα. Κενό. Μην φοβηθείς όμως. Μην απελπιστείς , συνέχισε το παιχνίδι και κάποια παραστρατημένη (μετά από δυο τρείς ανακλάσεις και καμιά διάθλαση) ακτίνα φωτός θα διασχίσει την χαραμάδα . Αν έχεις εξασκηθείς θα σου δείξει τον δρόμο.

Σημειώσεις – σχόλια :

• Πολλή εξάσκηση….
• Η χαραμάδα ως λάθος αντιστοιχεί στο επιτηδευμένο μικρό λαθάκι του παραχαράκτη.
• Κάποια στιγμή καλό είναι να καταλάβουμε ότι οι ανακλάσεις του ψευδαργύρου είναι εξ’ ορισμού ψευδείς. Αλλά και το ασήμι κοστίζει….
• Στους καθρέπτες αναγνωρίζει κανείς τον εχθρό του ποιητή. (εκεί βρήκα εγώ έναν καθρέπτη).