Νικολάι Γκόγκολ: Το ημερολόγιο ενός τρελού

 

READY TO START

Όσοι έσπευσαν να θάψουν τη νέα πορεία των Arcade Fire, δεν κατάλαβαν ότι οι άνθρωποι τροποποίησαν τη σκέψη τους και πλέον αμφισβητούν τους αμφισβητίες. Το Ready to Start είναι η επιτομή του ανθρώπου (modern man?) που βγαίνει από τη μαυρίλα των εργολάβων της αμφισβήτησης (οι απόφοιτοι των καλών τεχνών) και τείνει ευήκουον ους προς τις σειρήνες της συντηρητικής μπουρζουαζίας, αναγκαζόμενος όμως να είναι δυστυχής επειδή -λόγω ανατροφής- είναι αναγκασμένος να την αμφισβητεί. Οι αριστεροί που αλλάζουν και μετατρέπονται απρόθυμα σε δεξιούς. Δύο φορές λοιπόν δυστυχής ο Modern Μan επειδή αφενός αρνιέται την καταγωγική του κουλτούρα, αφετέρου αρνιέται την κουλτούρα των νεόπλουτων, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει ότι μόνο μέσα στην τελευταία μπορεί να αναδυχθεί (Ready to Start). Άσε που τον έφτυσε και η γκόμενα (if I was yours, that I'm not) οπότε όλα φαντάζουν ως μονόδρομος. Αφού δε μπορώ να σε αγαπάω, θα κάνω αυτό που δε χωνεύεις: θα προσφέρω τις υπηρεσίες μου στους businessmen. Και θα πάω να ζήσω δυστυχισμένος και στα προάστια. Να αρνιέσαι αυτό που επιδιώκεις: ΚΑΤΑΡΑ. Και τέχνη είναι να εκφράζεις αυτήν την κατάρα.

etre avec toi

Toute ma vie, etre avec toi
Toute ma vie, etre avec toi
... toi tu m'aimes

Toute ma vie, etre avec toi
Toute ma vie, etre avec toi
... toi tu m'aimes

Εγώ τώρα γιατί νομίζω ότι μιλάει για τον εαυτό της;

That's why we are still waiting.

So I wait my turn, I'm a modern man
And the people behind me, they can't understand
Makes me feel like
Makes me feel like

So I wait in line, I'm a modern man
And the people behind me, they can't understand
Makes me feel like
Something don't feel right

Like a record that's skipping
I'm a modern man
And the clock keeps ticking
I'm a modern man
Makes me feel like
Makes me feel like

In my dream I was almost there
Then you pulled me aside and said you're going nowhere
They say we are the chosen few
But we're wasted
And that's why we're still waiting
On a number from the modern man
Maybe when you're older you will understand
Why you don't feel right
Why you can't sleep at night now

In line for a number but you don't understand
Like a modern man
In line for a number but you don't understand
Like a modern man

Oh I had a dream I was dreaming
And I feel I'm losing the feeling
Makes me feel like
Like something don't feel right
I erase the number of the modern man
Want to break the mirror of the modern man
Makes me feel like
Makes me feel like

In my dream I was almost there
Then you pulled me aside and said you're going nowhere
I know we are the chosen few
But we're wasted
And that's why we're still waiting
In line for a number but you don't understand
Like a modern man
In like for a number but you don't understand
Like a modern man

And you feel so right
But how come you can't sleep at night?
In line for a number but you don't understand
Like a modern man

I'm a modern man
I'm a modern man
I'm a modern man
I'm a modern man

To bow down to them, it's better than to be left alone!

Businessmen drink my blood
Like the kids in art school said they would
And I guess I'll just begin again
You say can we still be friends

If I was scared, I would
And if I was bored, you know I would
And if I was yours, but I'm not

All the kids have always known
That the emperor wears no clothes
But to bow down to them anyway
Is better than to be alone

If I was scared, I would
And if I was bored, you know I would
And if I was yours, but I'm not

Now you're knocking at my door
Saying please come out with us tonight
But I would rather be alone
Than pretend I feel alright

If the businessmen drink my blood
Like the kids in art school said they would
Then I guess I'll just begin again
You say can we still be friends

If I was scared, I would
And if I was pure, you know I would
And if I was yours, but I'm not

Now I'm Ready to Start

If I was scared, I would
And if I was pure, you know I would
And if I was yours, but I'm not

Now I'm Ready to Start

Now I'm Ready to Start
I would rather be wrong
Than live in the shadows of your song
My mind is open wide
And now I'm ready to start

Now I'm Ready to Start
My mind is open wide
Now I'm Ready to Start
Not sure you'll open the door
To step out into the dark
Now I'm ready!

ΤΙ ΛΑΟΣ ΤΙ ΣΥΡΙΖΑ;

Μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται. Ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτος επειδή είναι ανειλικρινής και υποκριτικός. Το παρακάτω άρθρο του Γιάννη Σιδέρη, από το www.protagon.gr, αποτελεί επίκαιρο δείγμα αληθειών που κανείς δεν τολμάει να εκστoμίσει, επειδή ο δυναστευτικός αριστερός λόγος επιμένει να επικεντρώνεται στη διαστρέβλωση των προβλημάτων και συνεπώς, όχι στις λύσεις. Ελέω κρίσης, είναι καιρός να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να σταματήσουμε να κάνουμε τις μωρές παρθένες. Οι μετανάστες μπορεί μεν να αποτελού(σα)ν φθηνή λύση, αλλά αποτελού(σα)ν και πρόβλημα προς επίλυση. Η αριστερά, η οποία όφειλε να αρθρώσει το σύγχρονο λόγο και να προάγει την πρακτική λύση (υπάρχει προοδευτική σκέψη που δεν είναι πρακτική;;;;), ηθικολογεί εκ του ασφαλούς και ψαρεύει σε θολά νερά. Τι ΛΑΟΣ τι ΣΥΡΙΖΑ; Τελικά, η αριστερά με τις πράξεις της εκτρέφει το ρατσισμό, ώστε να έχει λόγο ύπαρξης. Από το "πέσμου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι", περάσαμε στο "πέσμου τον εχθρό σου να σου πώ τι δεν είσαι". 

Οι λαθρομετανάστες και το μέλλον που ανατέλλει. 20/10/2010
του Γιάννη Σιδέρη
Ο Γιώργος Παπανδρέου όταν του επισημαίνεις το πρόβλημα των μεταναστών απαντάει «έχω υπάρξει και ‘γω μετανάστης». Πρωθυπουργός είναι, δεν μπορείς να τον ρωτήσεις αν σε δουλεύει ή αν το πιστεύει, που μάλλον το πιστεύει! Ούτε μπορείς να του υπενθυμίσεις ότι ήταν μετανάστης πολυτελείας, ως εγγονός πρωθυπουργού, γιος υπουργού, φημισμένου καθηγητή στα πανεπιστήμια της Αμερικής και γνωστού ως ηγέτη αντιστασιακής οργάνωσης... Ο Αλέξης Τσίπρας, οργίλος, ζητούσε με στεντόρεια φωνή από το ελληνικό κράτος να ζητήσει σύσσωμο συγνώμη από έναν λαθρομετανάστη επειδή ένας ηλίθιος μπάτσος του έσκισε ένα χαρτί το οποίο - όπως ισχυριζόταν - ήταν φωτοτυπία από σελίδα του Κορανίου. Ο μπάτσος πρόσβαλε τα θρησκευτικά αισθήματα και την θρησκευτική παράδοση του λαθρομετανάστη. Ελάχιστες μέρες αργότερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , έμπλεος αριστερής περηφάνιας έκανε σημαία το γεγονός ότι η βουλευτής του κόμματός του κα Λίτσα Αμμανατίδου, στο πλαίσιο μιας συγκέντρωσης για κάποια αγροκτήματα, έσπασε μια παράδοση χιλίων χρόνων και, όντας θηλυκό, πέρασε τα σύνορα του Αγίου Ορους. Δηλαδή για τον κ. Τσίπρα η θρησκοληψία του λαθρομετανάστη και η παράδοσή του έπρεπε - και σωστά- να είναι σεβαστές. Η θρησκεία όμως, ή έστω η θρησκοληψία και η παράδοση αιώνων των ομοεθνών του, ήταν προς καταπάτηση και παντιέρα αριστερής περηφάνιας!   Τις ίδιες μέρες θρησκόληπτες οργανώσεις μουσουλμάνων στην Αθήνα και την Πάτρα ετοιμάζονταν να κάνουν μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας – για την σκισμένη φωτοτυπία πάντα. Μετριοπαθείς σύλλογοι μεταναστών κατέβαλαν εργώδη προσπάθεια να τους πείσουν να αναστείλουν την διαδήλωση. Έλα όμως που οι θρησκόληπτοι βρήκαν απρόσμενο σύμμαχο κάποιες ελληνικές πολιτικές οργανώσεις, αυτές που στην τρέχουσα πολιτική γεωγραφία τοποθετούνται στην άκρα Αριστερά (στην Πάτρα μάλιστα πρόλαβαν να τυπώσουν και αφίσα). Δηλαδή οι άθεοι «επαναστάτες» παρακινούσαν τους θρησκόληπτους μουσουλμάνους να διαμαρτυρηθούν για μια σκισμένη φωτοτυπία! Παράλληλα στο παλιό εφετείο δεν μπορούσαν να μπουν υγειονομικά συνεργία να καθαρίσουν από τον φόβο μιας συγκεκριμένης κομματικής νεολαίας που έχει αυτοδιοριστεί προστάτης των μεταναστών! Την ίδια στιγμή δημοσιογράφοι «προοδευτικής κατεύθυνσης», σαν την φίλη μου την Γεωργία Δάμα, το ρεπορτάζ της οποίας αποτέλεσε την σπίθα για τον ενεργό πολίτη Αλκη Γαλδαδά να κηρύξει αντιρατσιστικό αγώνα , ειδικεύονται στο να αποτυπώσουν μονομερώς τις –όντως δραματικές- συνθήκες της ζωής των λαθρομεταναστών, αλλά ουδέποτε έσκυψαν με ενδιαφέρον και κατανόηση να καταγράψουν τα προβλήματα των λαϊκών ανθρώπων στις συνοικίες τους, εκεί όπου η εισβολή των λαθρομεταναστών έχει κάνει τη ζωή τους κόλαση. Αρωγοί τους πούροι αριστεροί με σκέψη καθηλωμένη στο 40 και μεταμοντέρνοι ιδεολόγοι, εχθροί κάθε κρατικής υπόστασης και παρουσίας ( έχει και η νεοφιλελεύθερη μοντερνιά τους αντικρατιστές της). Εμπνευστές τους ένα παράξενο κράμα διανοουμένων αριστερής και νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, σε μια παράδοξη –την μόνη μάλλον- όσμωση ! Τώρα θα προστεθούν και όσοι καλοπροαίρετοι ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Αλκη! Αυτός, πολύ χοντρικά, απροβλημάτιστος, συνθηματολογικός και ανώριμος, είναι ο δημόσιος καμβάς πάνω στον οποίο σκιαγραφείται ένα, τεκτονικών διαστάσεων, πρόβλημα που έρχεται από το μέλλον και για το οποίο εμείς σφυρίζουμε αμέριμνοι ή κάνουμε ανθρωπιστικές δηλώσεις «πόσο ντρέπομαι γιαυτά που συμβαίνουν στον Αγιο Παντελεήμονα» . Ουδείς σκέφθηκε ότι στην λαϊκή αυτή συνοικία οι κάτοικοι δοκιμάζονται απάνθρωπα, το κράτος και τα κόμματα τους άφησαν αβοήθητους, οι αριστερές και αριστερίστικες νεολαίες τους βρίζουν ως ρατσιστές, και οι μόνοι που τους συμπαραστέκονται (επενδύοντας πολιτικά) είναι η «Χρυσή Αυγή». Είναι σαν να τους παρέδωσαν σε αυτή! Και πώς να το σκεφθούν; Τα καλοζωισμένα κοινωνικά στρώματα που έχουν την πολυτέλεια να ενστερνίζονται συνθήματα πολυπολιτισμικής κουλτούρας και ανθρωπιστικών συναισθημάτων, ζουν κατά κανόνα σε γειτονιές απροσπέλαστες από την έφοδο των λαθρομεταναστών. Υψηλής συχνά μόρφωσης οι ίδιοι, δεν νιώθουν να απειλείται η εργασιακή τους ασφάλεια από τους λαθρομετανάστες, κάτι που δεν συμβαίνει με τα «φτηνά χέρια» των λαϊκών συνοικιών, ούτε τα παιδιά τους πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα ξενάκια. Κάθε φωνή για έλεγχο του φαινομένου στοχοποιείται αμέσως ως ρατσιστική και εθνικιστική, σε μια αποτελεσματική άσκηση ιδεολογικής τρομοκρατίας, και δεν κατανοούν πως έτσι οι ίδιοι και όχι η Χρυσή Αυγή, τροφοδοτούν απείρως περισσότερο, ορμητικότερο και εκδικητικότερο τον ρατσισμό. Κατ αυτούς επίσης, κάθε έγχρωμος είναι παιδί ανθρωπιστικής κρίσης, πολέμου ή πολιτικός πρόσφυγας. Ότι μπορεί να είναι, που είναι οι περισσότεροι, ένας άνθρωπος που η υποτιθέμενη χλιδή της Δύσης του γυάλισε στο μάτι, μέσα από το τηλεοπτικό γυαλί, το ότι μπορεί απλώς να είναι θύμα των μεγάλων κυκλωμάτων λαθρεμπόρων που γεμίζουν με απατηλά όνειρα φτωχούς αλλά όχι πάντα εξαθλιωμένους ανθρώπους, και τους βάζουν στην μεγάλη επικίνδυνη περιπέτεια με αντίτιμο κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια το κεφάλι, ουδείς δείχνει διατεθειμένος να το δεχθεί, γιατί δεν κολλάει στα στερεότυπά του.   Όσο για την περιβόητη πολυπολιτισμικότητα, το βλέπει ο καθένας μας, ενώ οι ανατολικοευρωπαίοι ενσωματώθηκαν λίγο πολύ, με παραβατικότητα ή μη, στον κοινωνικό ιστό, οι άνθρωποι από την Ανατολή, μουσουλμάνοι, ινδουιστές ή παγανιστές, αδυνατούν να προσαρμοστούν, ως παιδιά εντελώς διαφορετικών πολιτισμικών παραδόσεων. Θα συνεχίσουν, όπως έγινε και στην Ευρώπη, να δημιουργούν γκέτο, να ζουν σε αυτά. Επειδή δε, δεν θα έχουν ευκαιρίες απασχόλησης (που θα βρεθούν τόσες δουλειές να τους απορροφήσουν σε μια μικρή χώρα δέκα εκατομμυρίων και μάλιστα πτωχευμένη;), θα στραφούν στην παρανομία και το έγκλημα για να επιζήσουν, αφού πρώτος νόμο της ζωής είναι η επιβίωση.. Ήδη ο Αντ. Φουρλής μας μετέφερε τις προβλέψεις του υπουργείου Εξωτερικών ότι τα επόμενα χρόνια ίσως χτυπήσουν την πόρτα μας - δηλ από το παράθυρο θα μπουν - δύο εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ από τον Εβρο, με τους σημερινούς ρυθμούς, μπαίνουν κατά μέσο όρο 150 την ημέρα – μόνο από τον Εβρο… Υπολογίστε με τον αριθμό των ημερών που έχει ένα έτος και πολλαπλασιάστε έστω επί 5, καθώς η πενταετία είναι ορατό και σύντομο χρονικό διάστημα, και μπορείτε να προβληματιστείτε. Καλή δύναμη Αλκη, κράτα και για μας κανα, καλό λόγο. Θα τον χρειαστούμε...

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (ARCADE FIRE)

Τελεία και παύλα: η τέχνη είναι ευτυχία. Και η τέχνη αγγίζει αυτούς που γνωρίζουν, τους (εκ)παιδευμένους. Για αυτόν ακριβώς το λόγο τα λεφτά δεν κάνουν την ευτυχία (εκτός και αν τα έχεις και τα δύο), για αυτόν ακριβώς τον λόγο παρεξηγούνται αυτοί που γνωρίζουν. Επειδή η ευτυχία τους δεν έχει πάντα ανάγκη από τη συντροφιά των αγνοούντων.

Και κάτι άλλο: τι γυναίκα θεέ μου. Τελικά ο έρωτας δεν απαιτεί απόλυτη ομορφιά. Θέλει μάγισες. Εύχομαι ο γιός μου να ερωτευτεί μία τέτοια γυναίκα (εκτός και αν την πηδάει ο κιθαρίστας, οπότε εκεί αρχίζει και δυσκολεύει το πράμα!) 

Δε θέλω να πω Πολλά για τους Arcade Fire και τον τελευταίο του δίσκο Suburb, το οποίο είναι μάλλον το καλύτερό τους και αυτό που δέχτηκε τις σκληρότερες κριτικές.Απλώς θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου σε ένα διαμάντι του δίσκου, το Sprawl II. Είναι απλά το καλύτερο χορευτικό της νέας χιλιετίας.  Δεν είναι τυχαίο ότι αναρτώ τη live εκτέλεση του sprawl, επειδή θέλω να δείτε τη χαρά της Regina επί σκηνής. Και να χαρείτε και σεις με τη φυσικότητα αυτής της γυναίκας. Οι Arcade fire δεν είναι rock. Οι υποθέσεις που έχουν να διαχειριστούν είναι πολύ σοβαρές για να δεσμεύονται από τίτλους. Όπως π.χ. η σωτηρία της ψυχής μας. Ξεκοιλιάστε τις προκαταλήψεις σας και απολαύστε τους. Έτσι κι αλλιώς πάντα λίγοι θα είμαστε. Έστω και αν γεμίζουμε στάδια.

ΥΓ1: Το βίντεο βλέπεται σε full screen (φεύγετε με Escape).

 ΥΓ2: Κάποιος κακοήθης χθες διέκρινε ομοιότητες με τους Blondie. Κάτι είπε ότι είναι ξεπατίκωμα του Heart of Glass. Αφού υποκλήθηκα στις γνώσεις του και στη διακριτική του ικανότητα, του τόνισα ότι είναι καλύτερα να μιμείσαι τους Blondie παρά τη Lady GaGa (φτου φτου γαμώτο). Επίσης δεν πρέπει να θίγει τη μεγαλύτερη κυρία-πουτάνα της σύγχρονης ποπ. Όπως και νάχει, οι σωστές επιρροές κάνουν τους σωστούς ανθρώπους.

ΥΓ3: Τα λόγια να τα βρείτε μόνοι σας. Κάντε κα΄τι και σείς. Όλα έτοιμα τα θέλετε.

ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ…….

Στην γνωστή σχολική τάξη είναι η δασκάλα , ο Τοτός και ο επιθεωρητής που θα παρακολουθήσει το μάθημα.

«Σήμερα παιδιά θα διαβάσουμε στην ώρα της ανάγνωσης, ένα κείμενο και θα προσπαθήσουμε, να το αναλύσουμε και να το κατανοήσουμε» ανακοινώνει η δασκάλα στην τάξη , με όση επισημότητα χρειαζόταν , λόγω του επιθεωρητή.

«Ανοίξτε τα netbooks που σας παρείχε το σχολείο» συνεχίζει με περηφάνια.

Ο Τοτός με λαχτάρα δείχνει όση προθυμία θα μπορούσε να δείξει, και αυτός λόγω του επιθεωρητή, συγχρόνως σκέφτεται ότι ήρθε η ώρα για την εκδίκηση του. Τόσα ανέκδοτα ξεφτίλας - ούτε πόντιος να ήτανε. Το κείμενο το ξέρει καλά γιατί το έχει μελετήσει από το σπίτι.

«Πρόκειται για ένα κείμενο που διάλεξα εγώ , και θέλω να δώσετε πολύ προσοχή. Εγώ θα παρακολουθώ και όπου χρειαστεί θα επέμβω» λέει ελαφρώς αυστηρά ο επιθεωρητής.

Η δασκάλα τον κοιτάει με μισό μάτι ¨Μαμώ τα υπουργεία σου¨ σκέφτεται και αρχίζει την ανάγνωση η ίδια.

«…άλλη μια γκρίζα μέρα ξεκινάει, και αυτό με κάνει να μιλήσω τραγουδάει ..»

«Ποιος τραγουδάει παιδιά ;» χώνεται ο επιθεωρητής

«ο Βilly Bragg» πετιέται ο Τοτός χωρίς να ζητήσει την άδεια.

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Α δημοτικού» απαντά και συνεχίζει το διάβασμα.

«Πόσο ωραίο θα ήταν να ζεις ….Σήμερα από την μια έχουμε τον λαό ….»

«Καταλαβαίνετε παιδιά μέχρι τώρα» ρωτάει καλοσυνάτα η δασκάλα.

«Ναι κυρία» ξαναπετιέται ο Τοτός , «αν και ο Steven Hawking, πρόσφατα αμφέβαλλε για το αν υπάρχει η θεωρία που εξηγεί και ενώνει τα πάντα»

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ξαναρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Εεεε… Πέμπτη δημοτικού …» απαντά.

«Οσο λειτουργεί η συγκεκριμένη διαδικασία…..(χαμηλά πιο χαμηλά)» διαβάζει η δασκάλα.

«Εδώ προσπαθεί με έξυπνη, εξυπνάδα, να δώσει μια ποιητική χροιά στις λέξεις του, ο συγγραφέας , το ίδιο προσπαθεί να κάνει και στην επόμενη παράγραφο..»

«Σκάσε Τοτέ μη σε πάρει και σε σηκώσει .Σταμάτα τις εξυπνάδες και άσε με να τελειώσω το διάβασμα.» λέει έτοιμη να εκραγεί η δασκάλα. Ο επιθεωρητής τους κοιτά και τους δύο αυστηρά και συμφωνεί.

«Αυτό είναι λοιπόν το μάνι μάνι-πέστο μου»

«και τελειώσαμε με το πρώτο μέρος του κειμένου»

«Λοιπόν Τοτέ , πές μας περί τίνος πρόκειται ,καταρχήν τι είναι αυτό το μάνι μάνι-πέστο;» ρωτάει η δασκαλά . Είναι και η ίδια λίγο απορημένη με την όλη κατάσταση.

«Λοιπόν» λέει ο Τοτός , «Ακούστε προσεκτικά» συνεχίζει και τους κοιτά λίγο κοροϊδευτικά στα μάτια.

«Προσπαθεί ο καημένος ο συγγραφέας να ραμφίσει τις λέξεις του και να ψελλίσει το μανιφέστο του. Γραπτό μεν, αλλά από την άλλη σύντομο και έχει να κάνει με τις λέξεις του. Με αυτές που μιλάει. Γιαυτό το λέει μανι, μάνι (γρήγορο-σύντομο) και μάνι-πέστο (από το μανιφέστο).»

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Εεεε…. Τρίτη γυμνασίου …» λέει.

«με απλούστερα λόγια προτείνει ,να καλυτερεύσει κάποιος , να τα βρεί με τον εαυτό του και μετά να προσπαθήσει να καλυτερεύσει τον κόσμο που ζεί. Γιατί από την άλλη δεν υπάρχει το αντίπαλο δέος της διανόησης και από την άλλη ο Camus δεν τον αφήνει να ελπίζει. Και προσπαθεί να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση υπέρβασης , γράφοντας ότι θα στοχεύσει προς τον ήλιο. Θέλει να πει ότι είναι τόσο σημαντικό ,που θα ρισκάρει και να καεί γιαυτό.»

«Μια στιγμή» λέει ο επιθεωρητής και κοιτά απορημένος την δασκάλα και τον Τοτό.

«πού είναι η υπόλοιπη τάξη , πού πήγαν όλοι;. κάτι δεν πάει καλά εδώ. Κάτι συμβαίνει. Τοτέ σήκω και έλα κοντά, να σε πιάσω να δώ ότι υπάρχεις.»

Η δασκάλα και ο Τοτός δεν καταλαβαίνουν τι θέλει να πει ο επιθεωρητής. Τον βλέπουν τρομοκρατημένο πλέον. Δεν ακούν την φωνή που ηχεί στο μυαλό του.

«Τι θέλεις φίλε , ποιός νομίζεις ότι είσαι, και που νομίζεις θα πάς έξω από δώ. Στο matrix πάντως δεν είσαι, ούτε στον παράδεισο .Μην σκέφτεσαι παραπάνω . Η εδώ στο ανέκδοτο η στην ανυπαρξία. Μην την ψάχνεις σου λέω ,.κινδυνεύεις»

Το επόμενο που θυμάται είναι τον Τοτό να διαβάζει ,ο ίδιος το δεύτερο τμήμα του κειμένου και να εξηγεί συγχρόνως τι θέλει να πει ο ποιητής. Τον ακούει να λέει για το αστείο με τον Στάλιν για την σύνδεση του κειμένου με τα συγκροτήματα, ότι θα ήθελε ο συγγραφέας να επεκταθεί συγχρόνως σε μια κριτική των δίσκων τους. Ότι προσπαθεί να κάνει τη σύνδεση με την Ελλάδα με τους δυο τελευταίους πρωθυπουργούς της που οδηγούν (η δεν οδηγούν) στο πραγματικό πεδίο του κόσμου, παρομοιάζοντας τη με συγκρουόμενο , γιατί εκεί είμαστε, ένα σαράβαλο ,ως Ελλάδα . Στο ίδιο πεδίο ατομικά είμαστε σε ένα άλλο σαράβαλο ,που αυτή την φορά δεν είναι η Ελλάδα , αλλά ο ίδιος μας οι εαυτός, που και αυτός στα συγκρουόμενα παίζει και τρώει σφαλιάρες. Βοήθεια δέχεται από τα συγκροτήματα και πάλι προσπαθεί να υπερβεί το κείμενο του με την μεταφορά των κλειδιών…

Η δασκάλα κάγκελο ακούει τον Τοτό.

«Τι τάξη πάει αυτό το παιδί ;» ρωτά ο επιθεωρητής στη δασκάλα.

«Ξέρετε ότι οι James σ’ αυτόν τον τελευταίο τους δίσκο λένε κάπου σε ένα τραγούδι τους….but my pen moves on, keeps writing.no mistake…και μετά πίσω ξανά στην rabbit hole. Τι πρέπει να κάνω;» Ρώτησα την δασκάλα που ξαφνικά φορούσε άσπρη ιατρική ποδιά.

«καλά έκανες και ήρθες σε μένα. Είμαι λέκτωρ του ψυχιατρικού τμήματος. Ξάπλωσε και θα σε βοηθήσω.» είπε η γιατρός

«Λέκτωρ όπως αλέκτωρ» ψέλλισα

«Ακριβώς . Οτι πείς. Πως σε λένε είπαμε.» είπε

«Δεν είπαμε, αλλά έχω αφήσει τα στοιχεία μου στην γραμματεία» ξαναψέλλισα

Ενοιωσα άλλο ένα βάρος στο κεφάλι μου και μια διαπεραστική φωνή., αντρική αυτή την φορά. Ακουγα τον επιθεωρητή που φορούσε στρατιωτική σχολή να ουρλιάζει στα μούτρα μου.

«πως σε λένε ρε στραβάδι; άσε τις εξυπνάδες. Ονομα ,λέγε.»

«Το χερουβείμ» είπα φοβισμένος

«Επίθετο» συνέχισε να ουρλιάζει

«Με την αλλαξιά» είπα

«Ρε λούγκρα μας δουλεύεις, δεν θα γλυτώσεις»

«Δεν είμαι λούγκρα»

«Θα σε κάνω εγώ, ….άκου εκεί με την αλλαξιά χερουβείμ» πνίγοντας τις φωνές του με μια υποψία χαμόγελου.

Προσπάθησα να στρέψω το βλέμμα μου στην γιατρό αλλά η αυστηρή φωνή του μου απόσπασε την προσπάθεια.

«Ρε, τι ξέρεις εσύ για τα χερουβείμ, ξέρεις σε τι συντάσσονται ρε παλιολούγκρα;» ρώτησε

«μήπως σε ταξιαρχίες, εξ’ ού και οι Ταξιάρχες Μιχαήλ ,Γαβριήλ» είπα και προσπάθησα να σκεφτώ που βρίσκομαι .

«και την αλλαξιά τι τι θέλεις ; Ιδρώνεις από την αγωνία, και φοβάσαι μην κρυώσεις.Που νομίζεις ότι είσαι ; Στο matrix ; που θα πας ρε , δεν μπορείς να πας πουθενά»

«Χτύπα ρε , χτύπα» άρχισα να φωνάζω , εννοώντας το ξυπνητήρι γιατί η μόνη μου ελπίδα θα ήταν να κοιμάμαι.

«Αυτό θα κάνω» είπε και άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου.

Σηκώθηκα ιδρωμένος. Εκείνη την αλλαξιά θα την χρειαζόμουν τελικά…..

Λοιπόν, περιμένουμε. Αυτό σημαίνει χιόνια και παγωνιά. Πιθανότητα επαλήθευσης 5%.

Συνέντευξη Ααρών Ρούσσο

Πολλές φορές υπάρχει μια συνωμοσιολογική έκφανση σε όλες αυτές τις συνεντεύξεις για το μέλλον του κόσμου και ποιοί το διαχειρίζονται, όμως μπορεί να ανακαλύψει κανείς και πολλές αληθινές αθέατες πλευρές.
http://www.youtube.com/watch?v=dGc8s61Zb0I

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

Δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί κάποιο τραγούδι περισσότερο προφητικό για τις μέρες που ζούμε από τον Εφιάλτη της Περσεφόνης του Νίκου Γκάτσου το οποίο μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις πριν από τριάντα περίπου χρόνια.
Ο στίχος του Γκάτσου είχε προβλέψει την τσιμεντοποίηση του Αττικού τοπίου και την οικολογική καταστροφή: εκεί που φύτρωνε φλυσκούνι κι άγρια μέντα, κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο, τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Ο στίχος επίσης προφητεύει την κυριαρχία των εργολάβων και τον εγκλεισμό στα διαμερίσματα του ανθρώπινου δυναμικού που έφτανε μαζικά στις πόλεις σε αναζήτηση φτηνού μεροκάματου, λόγω του μαρασμού και της φτώχειας που σκίασε την ελληνική επαρχία μετά τον εμφύλιο.
Συνεχίζει ο Νίκος Γκάτσος να βλέπει προφητικά μέσα στην γυάλινη ποητική σφαίρα: εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπούν στο θυσιαστήριο, τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο παν να δούν δυιλιστήριο. Στην ουσία προβλέπει την αποπομπή των πνευματικών αξιών και τον πόλεμο εναντίον της ελληνικής παιδείας-γλώσσας που ουσιαστικά ξεκίνησε την εποχή Γεωργίου Ράλλη και κορυφώθηκε προοδευτικά μέσα στις επόμενες δεκαετίες της μεταπολίτευσης. Και βέβαια η εκφύλιση των πνευματικών αξιών συνοδεύθηκε από παράλληλη αύξηση της δύναμης των αγορών που οδήγησε σήμερα στην κυριαρχία της αντίληψης ότι τα πάντα μπορεί να συνιστούν χρηματιστηριακό προιόν πχ η υγεία, ο αθλητισμός, τα κράτη, η εθνική περιουσία, τελικά και ο ίδιος ο άνθρωπος. Παράλληλα ο Γκάτσος προβλέπει την κυριαρχία του πετρελαίου (η αποθέωση των διυλιστηρίων), την εκπόρνευση του ελλαδικού κόσμου μέσω της ανάπτυξης του περιηγητικού εμπορίου και την άνευ όρων διάθεση της ελληνικής παράδοσης στα ξένα και ντόπια τουριστικά πρακτορεία.

Stone-cutters made them from stones
Chosen specially for you and I
Who will live inside
The mountaineers gathered timber piled high
In which to take along
Travelling many miles knowing they'd get here

When they got here all exhausted
On the roof leaks they got started
And now when the rain comes we can be thankful

When the mountaineers saw that everything fit
They were glad and so they took off

Thought we were due for a change
Or two around this place
When they got back they're all mixed up
With no one to stay with

The village used to be all one really needs
Now it's filled with hundreds and hundreds of chemicals
That mostly surround you, you wish to flee
But it's not like you so listen to me listen to me

Oh and when the morning comes
We will step outside
We will not find another man in sight
We like the newness the newness of all
That has grown in our garden
Struggling for so long

Whenever I was a child
I wonder what if my name had changed
Into something more productive
Like Roscoe been born in 1891
Waiting with my aunt Roslein

Thought we were due for a change
Or two around this place
When they got back they're all mixed up
With no one to stay with

1891 they roamed around and foraged
They made their house from cedars
They made their house from stone
Well they're a little like you
Adn they're a little like me
We have all we need

Thought we were due for a change
Or two around this place
This place
This place

When they got back they're all mixed up
With no one to stay with
When they got back they're all mixed up
With no one to stay with